Quantcast
Channel: Λογοτεχνικό Περιβόλι!
Viewing all 25129 articles
Browse latest View live

Μια υπέροχη διδακτική αλληγορική ιστορία για την θλίψη και το πένθος…

$
0
0







 
«Μαρίνα, ο πόνος δεν δόθηκε τυχαία στους ανθρώπους. Όπως ακριβώς στο σώμα σου σε πονάει κάτι για να σε προειδοποιήσει ότι κάτι δεν πάει καλά, κάτι έχει αρρωστήσει και πρέπει να το γιατρέψεις, έτσι ακριβώς και ο πόνος της ψυχής σε προτρέπει ν’ασχοληθείς μαζί της. Κι ενδεχομένως να την γιατρέψεις. Αν τον αγνοήσεις, αν τον προσπεράσεις, κοροϊδεύεις τον εαυτό σου – αυτός είναι πάντα εκεί. Λοιπόν, άκου. Θα σου πω μια ιστορία που την λέγαμε στα παιδιά στο ίδρυμα, αλλά μας αφορά όλους.
Κάποτε υπήρχε ένα χωριό ψηλά σ’ένα βουνό, με λιγοστούς κατοίκους, γύρω στις εκατό οικογένειες. Αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν πολύ αρμονικά κι ευτυχισμένα μεταξύ τους. Ποτέ δεν αντιμετώπιζαν προβλήματα, ήταν πάντα γελαστοί κι αισιόδοξοι.
Μια μέρα εμφανίστηκε στο χωριό ένας δράκος. Κατέβηκε από τα βουνά κι εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά πάνω από τα σπίτια τους. Κάθε τόσο κατέβαινε στο χωριό κι έτρωγε κι από έναν χωρικό. Είτε άντρα, είτε γυναίκα, είτε καμιά φορά και παιδί, δεν έκανε διακρίσεις. Οι χωρικοί είχαν πανικοβληθεί, δεν ήξεραν πώς να τον αντιμετωπίσουν. Ένας, ένας οι πιο γενναίοι άντρες του χωριού, οπλίζονταν και πήγαιναν να παλέψουν μαζί του. Όμως ο δράκος πάντα νικούσε και τους σκότωνε.
Οργάνωσαν μια επίθεση από δέκα άντρες, οπλισμένους με μαχαίρια και κάθε λογής όπλα και του επιτέθηκαν στη φωλιά του. Ο δράκος, με μια ανάσα γεμάτη φωτιά, τους έκαψε όλους μονομιάς. Όταν πια είχαν απελπιστεί, μάζεψαν τα υπάρχοντά τους και μετακόμισαν σ’ένα γειτονικό χωριό εκεί κοντά. Ο δράκος όμως τους ακολούθησε κι εξακολουθούσε να τους επιτίθεται και να τους σκοτώνει έναν έναν.
Τότε εμφανίστηκε στο χωριό ένας άντρας νέος, κοντός κι αδύνατος και τους είπε:
‘εγώ θα τον σκοτώσω τον δράκο’.
Όλοι γέλασαν μαζί του και τον κορόιδεψαν, έμοιαζε στη δύναμη με μικρό παιδί!
‘Θα σε κάνει μια χαψιά’, του έλεγαν. Εκείνος όμως, Μέμος ήταν τ’όνομά του, πήρε ένα μικρό μαχαίρι, ένα μπουκάλι νερό κι ένα κομμάτι ψωμί και ξεκίνησε για τη φωλιά του δράκου.
Πλησίασε αργά και σιγά, για να μην τον πάρει χαμπάρι, και του έστησε καραούλι. Περίμενε μέχρι να νυχτώσει για τα καλά κι όταν ο δράκος αποκοιμήθηκε κι άρχισε να ροχαλίζει, πήδηξε γρήγορα-γρήγορα μέσα στο στόμα του και κατέβηκε στην κοιλιά του. Εκεί κάθησε ήσυχα σε μια γωνιά, έβγαλε το μαχαίρι από τη ζώνη του κι άρχισε να κόβει την κοιλιά του δράκου από μέσα. Κάθε μέρα που περνούσε έκοβε κι από ένα μικρό κομματάκι.
Ο δράκος, που ήταν τεράστιος, στην αρχή δεν καταλάβαινε τίποτα. Μετά από λίγες μέρες, άρχισε να έχει αφόρητους πόνους και να μη μπορεί πια να φάει τίποτα. Ο Μέμος, με υπομονή κι επιμονή, έκοβε κάθε μέρα και λίγο περισσότερο από την κοιλιά του. Ακόμα κι όταν σώθηκε το νερό και το ψωμί που είχε πάρει μαζί του, εκείνος εξαντλημένος και πεινασμένος, συνέχιζε να κόβει.
Οι χωρικοί πίστεψαν ότι ο Μέμος είχε πεθάνει, ότι τον είχε φάει ο δράκος, όπως τους υπόλοιπους. Έλεγαν μάλιστα ότι ήταν τόσο ανόητος αυτός, που πήγε και μπήκε μόνος του στο στόμα του δράκου! Καθώς περνούσαν οι μέρες κι ο δράκος σταμάτησε τις επιθέσεις, παραξενεύτηκαν.
Μετά από ένα μήνα, μαζεύτηκαν όλοι έξω από τη σπηλιά του δράκου και τον παρακολουθούσαν να σφαδάζει από τους πόνους, να χτυπιέται, να βγάζει φωτιές, αλλά χωρίς να μπορεί να σηκωθεί.
Ξαφνικά ο δράκος ξεψύχησε μ’ένα εκκωφαντικό αγκομαχητό. Και τότε, άνοιξε η κοιλιά του και βγήκε από μέσα ο Μέμος! Οι χωρικοί έμειναν άφωνοι για λίγο και μετά άρχισαν να ζητωκραυγάζουν και να χειροκροτούν τον ήρωά τους. Τον σήκωσαν στα χέρια και τον οδήγησαν στην πλατεία του χωριού για να του αποδώσουν τις τιμές που του έπρεπαν.
Αφού του έδωσαν να πιει νερό και να φάει καλά, τον ρώτησαν πώς τα κατάφερε, ένας τόσος δα ανθρωπάκος, να σκοτώσει τον δράκο που δεν είχαν καταφέρει δέκα δυνατοί άντρες μαζί. Κι ο Μέμος τους είπε:
‘Το μυστικό είναι να μπεις μέσα στο θεριό, πριν προλάβει εκείνο να σε φάει. Να μπεις με τη θέλησή σου, καλά προετοιμασμένος και να έχεις υπομονή κι επιμονή. Θα σου πάρει καιρό, αλλά τελικά θα καταφέρεις να το σκοτώσεις. Όταν είσαι μέσα του ζωντανός, δε μπορεί να σε πολεμήσει. Ο χρόνος είναι ο σύμμαχός σου. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι ένα μικρό μαχαίρι’
Η Μαρίνα έμεινε για λίγο σιωπηλή και μετά του είπε:
«Υπέροχη ιστορία Αλέκο μου, πραγματικά. Δε νομίζω όμως πως καταλαβαίνω τι θες να μου πεις»
«Ο δράκος Μαρίνα είναι η θλίψη, το πένθος. Μπορεί να παρουσιαστεί στη ζωή σου εντελώς ξαφνικά κι αν δεν ξέρεις πως να το αντιμετωπίσεις, θα σε φάει. Αν προσπαθήσεις να το αγνοήσεις, είσαι σίγουρα χαμένος. Αν πάλι πας να το πολεμήσεις βιαστικά και να το χτυπήσεις όντας απ’έξω, θα σε νικήσει. Ο μόνος τρόπος να το νικήσεις είναι να μπεις μέσα του και να το πολεμήσεις σιγά-σιγά. Κάθε μέρα κι από λίγο. Με υπομονή κι επιμονή. Το μαχαίρι του Μέμου είναι η δύναμη της θέλησης που έχει ο καθένας μας. Κι ο χρόνος ο σύμμαχός μας. Καταλαβαίνεις τώρα;»
«Και το ψωμί και το νερό;»
«Αυτά είναι τα εφόδια που χρειάζεσαι για να παραμείνεις ζωντανός και να παλέψεις. Είναι οι αγαπημένοι μας άνθρωποι που είναι δίπλα μας και μας στηρίζουν, που μπορεί να τους έχουμε σα δεδομένο στην καθημερινή μας ζωή – ποιός εκτιμάει λίγο νερό κι ένα κομμάτι ψωμί; - αλλά που στη δεδομένη στιγμή, χωρίς αυτά δε θα μπορούσες να ζήσεις για να νικήσεις τον δράκο σου»....













17-10 «Η σκέψη της ημέρας με ένα όμορφο τραγούδι » επιλογή της Ρένας Τζωράκη και η στήλη Θυμάμαι δεν ξεχνώ τι έγινε Σαν σήμερα 17/10

$
0
0
                     










Η σκέψη της ημέρας:



Θυμάμαι δεν ξεχνώ τα έγινε Σαν σήμερα17/10 


Τα πιο σημαντικά γεγονότα της 17ηςΟκτωβρίου



1814-Εννέα άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από ζυθοπλημμύρα στο Κεντρικό Λονδίνο. Προκλήθηκε όταν διερράγη μία μεγάλη δεξαμενή με μπύρα στη ζυθοποιία «Μάιοξ» και το περιεχόμενό της χύθηκε στο δρόμο, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν πολλά από τα παρακείμενα σπίτια, σε μία από τις φτωχογειτονιές της αγγλικής πρωτεύουσας.
1854 -Οι Σύμμαχοι (Άγγλοι, Γάλλοι, Τούρκοι) πολιορκούν τη Σεβαστούπολη, την οποία υπερασπίζεται ο Ρωσικός Στρατός, κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου.
1864-Ψηφίζεται το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας, που καθιερώνει το πολίτευμα της Βασιλευομένης Δημοκρατίας.
1915-Η Βρετανία προσφέρει την Κύπρο στην Ελλάδα για να την παρακινήσει να εξέλθει στον Α'Παγκόσμιο Πόλεμο. Επικαλούμενη την ουδετερότητα της Ελλάδας, η κυβέρνηση του Αλέξανδρου Ζαΐμη θα αρνηθεί την προσφορά τρεις ημέρες αργότερα.
1937- Τα τρίδυμα ανιψάκια του Ντόναλντ Ντακ -Χιούι, Λιούι, Ντιούι- εμφανίζονται για πρώτη φορά σε κόμικ στριπ.
1957- Ο γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμί («Ο Ξένος») βραβεύεται με Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Γεννήσεις:
1860- Διονύσιος Λαυράγκας, κεφαλλονίτης μουσουργός, από τους βασικούς εκφραστές της «Εθνικής Σχολής».
(«Ελληνική Σουίτα», «Διδώ»)
 (Θαν. 18/7/1941)

1908- Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, ζωγράφος και συγγραφέας. (Θαν. 13/1/1993)

1915-  Άρθουρ Μίλερ, αμερικανός θεατρικός συγγραφέας. («Ο θάνατος του εμποράκου», «Οι μάγισσες του Σάλεμ»,
 «Ψηλά από τη γέφυρα»)
 (Θαν. 10/2/2005)

Θάνατοι:
1849- Φρεντερίκ Σοπέν, γαλλοπολωνός συνθέτης και πιανίστας.
 (Γεν. 1/3/1810)

1955- Δημήτριος Μάξιμος, έλληνας πολιτικός και τραπεζίτης. (Γεν. 1873)

1981-  Λίνα Τσαλδάρη, πολιτικός, η πρώτη ελληνίδα που διατέλεσε υπουργός.
(Γεν. 1887)

Πηγή:  sansimera.gr

100 χρήσιμες παρατηρήσεις για να μιλάμε σωστά ελληνικά

$
0
0







(όχι ότι εμείς τα τηρούμε όλα αλλά τα λέμε για σας )
ΚΑΘΟΤΙ ΠΛΟΥΣΙΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ...
Σύνταξη κειμένου: Δ. Κρασανάκης, καθηγητής 1ου Ενιαίου Πειραματικού Λυκείου Αθηνών

1. Δεν είναι ζήτημα απλώς προσωπικό, αλλά μας αφορά όλους (και όχι: απλά). Απλώς = μόνο. Συμπεριφέρεται απλά (=με απλό, ανεπιτήδευτο τρόπο).
2. Η υπόθεση δεν τον αφορά άμεσα (αλλά έμμεσα) (τροπικό επίρρημα). Να παρουσιαστεί αμέσως (και όχι: άμεσα) (χρονικό επίρρημα).
3. Πιθανώς ή πιθανόν, προηγουμένους, συγχρόνως, κυρίως, ολογράφως, ενδεχομένως, αυτοδικαίως, επομένως (και όχι σε-α).
4. 15 Σεπτεμβρίου ή 15 του Σεπτέμβρη (και όχι: 15 Σεπτέμβρη).
5. Το ουσ. λάθος δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως επιθετικός προσδιορισμός: λανθασμένη άποψη (και όχι: λάθος άποψη).
6. Κακώς χρησιμοποιούνται αδόκιμες λέξεις όπως: νεολαίος, πισωγύρισμα, αντιπαλότητα κλπ.
7. Αποφεύγουμε κατάχρηση δημιουργίας ουσ. σε -ποίηση: ελαχιστοποίηση, ανωτατοποίηση κλπ.
8. Πρόσκληση σε συγκέντρωση (και όχι: κάλεσμα σε μάζωξη).
9. Τα προπαροξύτονα ουδ. ουσ. σε -ο κατεβάζουν τον τόνο στην παραλήγουσα στη γεν. εν. και πλ. (πανεπιστημίου, -ίων, πολέμου, θριάμβου) εκτός από τις λαϊκές λέξεις (σίδερου, αλλά: σιδήρου).
10. Καθιερωμένες λέξεις και φράσεις στην καθαρεύουσα δε μεταγλωττίζονται: Μικρά Ασία, Ερυθρά θάλασσα, Μέλας Δρυμός, η Αριστερά, Λευκός Οίκος, βαρύ ύδωρ, εκδοτικός οίκος, χειμερία νάρκη, Μικρά Άρκτος, η μάστιγα (του αιώνα), η πτέρυγα (της Βουλής), κλάδος (της επιστήμης), σινική μελάνη, δαμόκλειος σπάθη κλπ.
11. Διατηρούμε αναλλοίωτες τις τουλάχιστον 2000 αρχαϊστικές φράσεις και λέξεις που χρησιμοποιούμε στο γραπτό (χωρίς να θέτουμε εισαγωγικά) και προφορικό λόγο, όπως: εν πάση περιπτώσει, συν τοις άλλοις, και ούτω καθ΄ εξής, εκ του σύνεγγυς, εν κρύπτω και παραβύστω, χάρμα ιδέσθαι, εν τω μεταξύ, παραδείγματος χάριν, εξ άλλου, εκ των ων ουκ άνευ, αυτός καθ΄ εαυτόν, εκ προοιμίου, τοις μετρητοίς, αφ΄ ενός μεν - αφ΄ ετέρου δε, υπ΄ όψιν, φερ΄ ειπείν, εν γένει, αυθωρεί και παραχρήμα, ειρήσθω εν πάροδο), τύποις, είθισται, τιμής ένεκεν, εφ΄ όρου ζο)ής, εν κατακλείδι, εν μέρει, επί πληρωμή, λίαν καλώς, εν ριπή οφθαλμού, κοινή συναινέσει, αβρόχοις ποσίν, εν γνώσει, εξ αιτίας κλπ. Ορισμένες φράσεις γράφονται στη δημοτική σε μία λέξη: εξαιτίας, εξάλλου, αφενός, υπόψιν κλπ.
12. Η συνάδελφος (και όχι: συναδέλφισσα).
13. Δέσμη μέτρων (και όχι: πακέτο), εκδοχή πολιτικών εξελίξεων (και όχι: σενάριο).
14. Αποφεύγουμε ξένες λέξεις και εκφράσεις, όταν υπάρχουν αντίστοιχες ελληνικές: ρισκάρω (διακινδύνευα)), μοντάρω (συναρμολογώ), καριέρα (σταδιοδρομία), σαμποτάζ (δολιοφθορά), ίματζ (εικόνα, εντύπωση), πρεστίζ (κύρος), γκλάμουρ (σαγήνη, αίγλη), σνόμπαρα (περιφρονώ, υποτιμώ), μίτινγκ (συνάντηση), κουλ (ψύχραιμος), πρες ρουμ (αίθουσα τύπου), πρες κόνφερανς (συνέντευξη τύπου), σπόνσορας (χρηματοδότης, χορηγός), τιμ (ομάδα), πρότζεκτ (έργο, μελέτη), ντιζάιν (σχέδιο), τάιμινγκ (συγχρονισμός) κλπ.
15. Της γραμματέως, της γιατρού, της γυμνασιάρχου.
16. Αποφεύγουμε ερμηνεύματα αγγλικών λέξεων ελληνικής προελεύσεως που οι αντίστοιχες τους ελληνικές έχουν άλλη σημασία (π.χ. φανταστικός: ο της φαντασίας, τρομερός: ο προξενών τρόμο, και όχι καταπληκτικός, υπέροχος, που σημαίνουν οι αγγλικές fantastic, terrific). Επίσης, δε μεταφράζονται αγγλισμοί: δώσε μου το πιάτο (και όχι: πέρασε μου το πιάτο), απευθείας μετάδοση (και όχι: ζωντανή μετάδοση), κάνω λάθος (και όχι: είμαι λάθος), θα σου ξανατηλεφωνήσω (και όχι: θα σε πάρω) πίσω).
17. Πριν από την έναρξη (και όχι: πριν την έναρξη).
18. Τριάμισι κιλά, τρεισήμισι μέρες.
19. Πτώσεις επιθ. σε -ής/ης: ο/η διεθνής, του/της διεθνούς, τον/τη διεθνή, το διεθνές, τα διεθνή, ο/η συνήθης, του/της συνήθους, τον/την συνήθη, το σύνηθες, τα συνήθη, των συνήθων. Προσοχή (μόνο για αρσ.): Του ευγενούς αγώνα, αλλά: του ευγενή (=αριστοκράτη) (επίθ. το α΄, ουσ. το (Γ). Επιστήμη συγγενούς (επίθ.) κλάδου. Είναι φίλος ενός στενού μου συγγενή (ουσ.).
20. Ο τόνος των προπαροξύτονων επιθ. σε -ος κατεβαίνει στην παραλήγουσα της γεν. εν. και γεν. και αιτ. πλ., όταν αυτά χρησιμοποιούνται ως ουσιαστικά: συμπεριφορά βάρβαρων ανθρώπων, αλλά: οι επιδρομές των βαρβάρων.
21. Ευχαριστούμε όλους όσοι μας συμπαραστάθηκαν (και όχι: όσους, διότι είναι υποκ. στο ρ. που ακολουθεί), ή: ευχαριστούμε όσους ...
22. Οι αναδιπλασιασμοί των παθ. μτχ. άλλοτε διατηρούνται και άλλοτε όχι: συγκαλυμμένος, αποκομμένος, διαλυμένος, παραταγμένος, συμφωνημένος, μυημένος κλπ. (και όχι πια: συγκεκαλυμμένος, αποκεκομμένος, διαλελυμένος, παρατεταγμένος, συμπεφωνημένος, μεμυημένος), αλλά μόνο: παρατεταμένος, πεπειραμένος, διακεκριμένος, επιτετραμμένος(=αναπληρωτής πρεσβευτή), καταβεβλημένος, βεβιασμένος, αποδεδειγμένος, δεδηλωμένος, τα πεπραγμένα, η πεπατημένη, αναμεμιγμένος, μεμονωμένος κλπ. Προσοχή: θεωρώ δεδομένη την εκλογή του. Ενήργησα βάσει των δεδομένων που είχα στη διάθεση μου. Αλλά: Είμαι δοσμένος στον αγώνα. Μίλησε με τετριμμένες φράσεις. Αλλά: Φοράει τριμμένα ρούχα κλπ.
23. Ασχολούμαστε, ασχολούμασταν (και όχι: ασχολιόμαστε κλπ. διότι το ρ. είναι ασχολούμαι και όχι ασχολιέμαι).
24. θορυβώδης, ογκώδης, θυελλώδης, ενστικτώδης κλπ. (και όχι: σε -ωδικός).
25. Το σαν χρησιμοποιείται για παρομοίωση και ως σύνδεσμος χρονικός ή αιτιολογικός: Ψηλός σαν κυπαρίσσι. Σαν έρθεις με το καλό. Εσύ σαν συγγενής έπρεπε να επέμβεις. Το ως συνοδεύει κατηγορούμενα: Υπηρετεί ως καθηγητής. Το κατηγορούμενο μπαίνει στην ίδια πτώση με τη λέξη στην οποία αναφέρεται: Η εκλογή του ως καθηγητή (και όχι: ως καθηγητής).
26. Το πάνω και το κάτω στη δημοτική είναι μόνο τοπικά επιρρ. και κακώς μεταγλωττίζονται τα επί και υπό της καθαρεύουσας σε περιπτώσεις όπως οι εξής: Μίλησε πάνω στο θέμα που μας απασχολεί (σωστό: για το θέμα ή επί του θέματος), θα προσπαθήσουμε κάτω) απ΄ αυτές τις συνθήκες (σωστό: με αυτές ή υπ΄ αυτές).
27. Το ρ. προοιωνίζομαι είναι αποθετικό, δηλ. δε διαθέτει ενεργητική φωνή.
28. Ανενημέρωτος (και όχι: ανημέρωτος), κοινολογώ (και όχι: κοινωνιολόγο)), δε θα προετίθεσθε (και όχι: προετίθεσθο), τίθενται (και όχι: τίθονται.), κοινότοπος, κοινοτοπία (και όχι: κοινότυπος, κοινοτυπία), μεγεθύνω, μεγέθυνση (και όχι: μεγενθύνω, μεγένθυση), εμβάθυνση (και όχι: εμβάνθυνση), απαθανατίζω (και όχι: αποθανατίζω), αντεπεξέρχομαι (και όχι: ανταπεξέρχομαι), μελαψός (και όχι: μελαμψός), Οκτώβριος (και όχι: Οκτώμβριος), χειρουργός (και όχι: χειρούργος), παρεισφρέω (και όχι: παρεισφρύω), παρεμπιπτόντως (και όχι: παρεπιπτόντως), έχω απαυδήσει (και όχι: έχω απηυδήσει), λιποβαρής (και όχι: ελλιποβαρής), υποθάλπω, περιθάλπω (και όχι: υποθάλπτω, περιθάλπτω), ακατονόμαστος (και όχι: ακατανόμαστος), αθυρόστομος (και όχι: ανθηρόστομος).
29. Τα ρήματα των προτάσεων που ακολουθούν συντάσσονται με αιτ. και όχι με γεν. Δεν επιδέχεται αναβολή. Δε χρειάζεται περαιτέρω συστάσεις. Διέφυγε την προσοχή μου. Στερούμαι τα απαραίτητα. Απεκδύομαι τις ευθύνες μου.
30. Τα άρθρα τον, την και τα μόρια δεν, μην διατηρούν το ν όταν ακολουθεί λέξη που αρχίζει από φωνήεν, από στιγμιαίο σύμφωνο (κ, π, τ, μπ, ντ, γκ, τσ, τζ) και από τα διπλά ξ, ψ. Το ίδιο συμβαίνει και με την προσ. αντων. την, ενώ η αντων. τον διατηρεί το ν πάντοτε: τον άνθρωπο, την πόλη, το δρόμο, δε φοβάμαι, μην περάσεις, τη βλέπω, τον βλέπω.
31. Οι τύποι της ερωτηματικής αντων. ποιος είναι μονοσύλλαβοι και δεν τονίζονται: ποιες, ποιοι, ποιους κλπ.
32. Οι μτχ. σε -ντας γράφονται με ω όταν αυτό τονίζεται και με ο όταν δεν τονίζεται: κάνοντας, τραβώντας.
33. Γι’ αυτό (και όχι: γιαυτό).
34. Η έγκλιση τόνου στο μονοτονικό διατηρείται: ο άνθρωπός τους.
35. Που (αναφ. αντων.), πού (ερωτημ. επίρρ.), πως (ειδ. σύνδ.), πώς (ερωτημ. επίρρ.): ρώτησα αυτόν που ήταν υπεύθυνος πού μπορούσα να σε βρω. Πώς μπορούσα να πω πως δε σε ξέρω;
36. Μία, μια (=μιά), δύο, δυο (=δυό).
37. Κλητική: κυρία Πρόεδρε (και όχι: κυρία Πρόεδρος).
38. Η αναπληρώτρια διευθύντρια / υπουργός (και όχι: η αναπληρωτής διευθυντής / υπουργός).
39. Δίνω, αλλά: παραδίδω, αναδίδω, αποδίδω κλπ. / δείχνω, αλλά: αναδεικνύω, επιδεικνύω, αποδείκνυα) κλπ. / ρίχνω, αλλά: απορρίπτω, καταρρίπτω, επιρρίπτω κλπ. / λύνω, αλλά: επιλύω, διαλύω κλπ. / στέλνω, αλλά: αποστέλλω, διαστέλλω κλπ. / κλείνω, αλλά: αποκλείω, περικλείω κλπ. / κόβω, αλλά: αποκόπτω, διακόπτω κλπ.
40. Γίνονται όλοι δεκτοί ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου (και όχι: ανεξαρτήτου ηλικίας ...).
41. Απολαύει της εμπιστοσύνης (και όχι: απολαμβάνει).
42. Των (πρώην) τριτόκλιτων θηλυκών ουσιαστικών να προτιμάται η γενική σε -έως αντί σε -ης μετά από λόγιες προθέσεις ή λόγιες ή μη λόγιες τυποποιημένες φράσεις: προ της αποφάσεως, υπέρ της λύσεως, περί της σχέσεως, σχέδιο πόλεως, πρώτης τάξεως, οδηγίες χρήσεως, ημερομηνία λήξεως, ομάδα κρούσεως, κρίση συνειδήσεως, χαίρω εκτιμήσεως, πάσης φύσεως, πορεία πλεύσεως, έτος ιδρύσεως κλπ.
43. Δε χρειάζονται εισαγωγικά όταν χρησιμοποιούμε μεταφορική σημασία λέξεων: η ρίζα του προβλήματος, τραβάω την προσοχή (και όχι: η «ρίζα» ..., «τραβάω» ...) κλπ. Χρησιμοποιούμε εισαγωγικά, εκτός από τις γνωστές περιπτώσεις των αυτολεξεί επαναλαμβανόμενων, των γνωμικών και των τίτλων έργων, ονομάτων πλοίων, ιδρυμάτων κλπ., όταν μια λέξη ή φράση τη λέμε ειρωνικά, εννοώντας την ακριβώς αντίθετη σημασία, η οποία στο γραπτό λόγο δεν μπορεί αλλιώς να αποδοθεί, ενώ, αντίθετα, στον προφορικό η φωνή παίρνει την ανάλογη χροιά: μου επιφύλαξε «θερμή» υποδοχή (δηλ. ψυχρή).
44. Υπέρ το δέον (και όχι: υπέρ του δέοντος).
45. Τα ρ. διαρρέω και λειτουργώ είναι αμετάβατα: διέρρευσε από πολιτικούς κύκλους η πληροφορία ότι... ή: πολιτικοί κύκλοι φρόντισαν να διαρρεύσει η πληροφορία ότι ... (και όχι: πολιτικοί κύκλοι διέρρευσαν την πληροφορία ότι ...). θα θέσω το μηχάνημα σε λειτουργία (και όχι: θα το λειτουργήσω).
46. Εξελέγην, εξεπλάγην, προήχθης, συνέβη, επλήγη, συνελήφθησαν, διεξήχθησαν κλπ., κατά τους παθ. αορ. β΄ της αρχαίας (και όχι: εκλέχτηκα, εκπλάγηκα, προάχθηκες, συνέβηκε, πλήχτηκε, συλλήφθηκαν, διεξάχθηκαν κλπ).
47. Αυτός καθ΄ εαυτόν, αυτού καθ΄ εαυτόν, αυτόν καθ΄ εαυτόν, αυτοί καθ΄ εαυτούς, αυτών καθ΄ εαυτούς κλπ. (και όχι: αυτού καθ΄ εαυτού, αυτής καθ΄ εαυτής, αυτοί καθ΄ εαυτοί κλπ.).
48. Όσο αφορά το θέμα αυτό (και όχι: όσο αφορά στο θέμα αυτό, διότι αποτελεί μεταγλώττιση της λόγιας σύνταξης: όσον αφορά εις το θέμα αυτό).
49. Όταν, δύο συνήθως, συνεχόμενα επίθετα αποτελούν επιθετικούς προσδιορισμούς ουσιαστικού που ακολουθεί, αλλά το τελευταίο αποδίδει μια ουσιώδη έννοια σ΄ αυτό, δε χωρίζονται μεταξύ τους με κόμμα: ελαφρό δίτροχο μόνιππο, είδος ιταλικού αφρώδους κρασιού, ολόσωμο γυναικείο μαγιό.
50. Τα επίθετα σε -ειος / -ιος που προέρχονται από κύρια ονόματα πραγματικών προσώπων γράφονται με ει (αριστοτέλειος), ενώ αυτά που προέρχονται από τοπωνύμια με ι (μετσόβιο). Όσα προέρχονται από κύρια ονόματα μυθικών προσώπων, μπορούν να γράφονται και με τους δύο τρόπους (απολλώνιος, απολλώνειος).
51. Σε πολλά ρήματα η χρονική αύξηση διατηρείται: ήλεγξα, διηύθυνα, διενήργησα, απέκτησα κλπ. (και όχι: έλεγξα, διεύθυνα κλπ).
52. Ειδωλολατρία, πρωτοπορία κλπ. (και όχι σε -εία), διότι προέρχονται από ουσιαστικά (ειδωλολάτρης κλπ.) και όχι από ρήματα.
53. Προσοχή στις προστακτικές αορίστων: παρήγγειλα ένα ποτό / παράγγειλε μου ένα ποτό, αυτός αντέγραψε τις σημειώσεις / αντίγραψε μου τις σημειώσεις, αυτός απέρριψε την πρόταση του / εσύ απόρριψε την πρόταση του.
54. Οι μέθοδοι αυτές (και όχι: οι μέθοδοι αυτοί).
55. Η φράση «εξ απαλών ονύχων» σημαίνει παιδιόθεν, από την παιδική ηλικία (και όχι: αδρομερώς, ακροθιγώς).
56. Οποιοσδήποτε, οτιδήποτε (και όχι: ο οποιοσδήποτε, το οτιδήποτε).
57. Τέως βασιλιάς: ο μέχρι προ τίνος βασιλιάς. Πρώην βασιλιάς: ο πριν από πολύ καιρό βασιλιάς.
58. Χιλιετία: περίοδος χιλίων ετών. Χιλιετηρίδα: η επέτειος χιλίων ετών.
59. Ο κύριος Κοντολέων, του κ. Κοντολέοντος, η κυρία Κοντολέοντος, της κ. Κοντολέοντος κλπ. (και όχι του κ. Κοντολέων, η κ. Κοντολέων).
60. Συμμετέχω, πρτ. συμμετείχα, μέλλ. εξακολ. θα συμμετέχω όλο το χρόνο στις εκδηλώσεις, μέλλ. στιγμ. Θα συμμετάσχιυ στην εκδήλωση, αόρ. συμμετέσχον, πρκ.-υπρσ. έχω-είχα συμμετάσχει.
61. Δεν αποφάσισα ακόμη, γιατί δεν έχω τα απαιτούμενα στοιχεία (και όχι: Δεν αποφάσισα ακόμη. Και αυτό γιατί...).
62. Ανήκα, ανήκες, ανήκε κλπ. (και όχι: άνηκα, άνηκες, άνηκε κλπ.)
63. Παρατατικός συνηρημένων ρημάτων σε -ούμαι: Σχολική γραμματική δημοτικής: στερούμουν (!), στερούσουν (!), στερούνταν, στερούμασταν, στερούσασταν (!), στερούνταν. Γραμματική καθαρεύουσας: εστερούμην, εστερείσο, εστερείτο, εστερούμεθα, εστερείσθε, εστερούντο. Προτεινόμενη κλίση: (ε)στερούμην, (ε)στερείσο, (ε)στερείτο, στερούμασταν, (ε)στερείσθε, στερούνταν.
64. Ποιούμαι την νήσσαν (κοινώς: κάνω την πάπια) (και όχι: ποιώ την νήσσαν).
65. Το επιχείρημα που προβλήθηκε είναι υπέρ αυτού (και όχι: υπέρ του).
66. Επιταχύνω / προωθώ / επισπεύδω το θέμα / πρόγραμμα κλπ. (και όχι: τρέχω το θέμα / πρόγραμμα).
67. Ορισμένα αφηρημένα ουσιαστικά, όπως: πολιτική, λογική, πρακτική, συμπεριφορά,υποδομή κλπ.δε χρησιμοποιούνται στον πλ.: η πολιτική που θα ακολουθηθεί σε πολλούς τομείς (και όχι:οι πολιτικές που ...) κλπ.
68. Δρώμενα= α. τελετουργίες β. όσα παριστάνονται σε θεατρική σκηνή. Τεκταινόμενα= μηχανορραφίες Είναι λανθασμένο το ερμήνευμα: διαδραματιζόμενα (π.χ. τα δρώμενα / τεκταινόμενα της πολιτικής ζωής).
69. Αποτείνομαι, μέλλ. θα αποταθώ (και όχι: αποτανθώ).
70. Χρόνοι συνθέτων του άγω: ενστ. εξάγω, πρτ. εξήγα, μέλλ. εξακολ. κάθε χρόνο θα εξάγω, μέλλ. στιγμ. η χώρα φέτος θα εξαγάγει εσπεριδοειδή, αόρ. εξήγαγα, πρκ.-υπρσ. έχω-είχα εξαγάγει.
71. Χρόνοι των ρημάτων σε -λλω: ενστ. επιβάλλω, πρτ. επέβαλλα, μέλλ. εξακολ. θα καταβάλλω κάθε μήνα το ενοίκιο, μέλλ. στιγμ. θα σου καταβάλω το αντίτιμο (άπαξ), αόρ. επέβαλα, πρκ.-υπρσ. έχω-είχα επιβάλει.
72. Ρήματα που στον αόρ. λήγουν σε -ησα, -ίσα, -υσα, -οισα στο β΄ πλ. πρστ. ενεργ. αόρ. διατηρούν την ορθογραφία της παραλήγουσας: κρατήστε, καθαρίστε, λύστε, αθροίστε.
73. Ορθογραφία λέξεων: βιοτικός, βίωμα, βιωματικός, βιώσιμος / άμεσος, έμμεσος / εκμεταλλεύομαι, εκμετάλλευση / ωφελώ, (αφέλεια, ωφέλημα, ωφέλιμος, ωφελιμιστής, οφείλω, οφειλή, όφελος, οφειλέτης / επιρροή, επηρεάζω, επήρεια / διάλειμμα, διάλυμα (χημικό), δίλημμα / έλλειψη, έλλειμμα, ελλιπής / εννέα, εννιακόσια, ένατος, ενενήντα / βορράς, βοριάς / υπερηφάνεια, περηφάνια / ποικίλλω, ποικίλος, ποικιλία / γέννηση, γένεση, γενέθλια / αλλιώς, αλλιώτικος, αλλοιώνω, αλλοίωση / αμείβω, αμοιβή / αλείφω, αλοιφή / αναστήλωση, υποστύλωση / δυσφήμηση, διαφήμιση / μέσω, λόγω: το έστειλα μέσω του κοινού μας φίλου, δεν πήγα λόγω της βροχής / ποιο, πιο: δεν ξέρω ποιο είναι πιο καλό / κατάληξη ρ. σε -τε (β΄ πλ. ενεργ. φ.) και -ται (γ΄ εν. παθ. φ.): να μη θεωρείτε αναγκαστικά σωστό ό,τι θεωρείται γενικά αποδεκτό / έδωσα, θα δώσω, δόθηκα, θα δοθώ / σάτιρα, σατιρίζθ3, σατιρικό ποίημα, Σάτυρος (μυθ. ακόλουθος του Διονύσου), σάτυρος (ασελγής), σατυρικός (ο του Σατύρου), σατυρικό δράμα (το αρχαίο λογοτεχνικό είδος) / Κέκροψ, Χέοψ / συνείδηση, συνειδητοποίηση / μήνυμα, μήνυση / κηρύσσω, κήρυγμα / μονώροφος, διώροφος, πολυώροφος / παραλήφθηκε σήμερα το εμπόρευμα (< παραλαμβάνω), παραλείφθηκε μια γραμμή απ΄ το κείμενο (< παραλείπω) / έλεγχος, άγχος, μελαγχολία / ότι, ό,τι: είπε ότι θα πάει, πάρε ό,τι θέλεις / τυραννία, απόρροια, ειλικρίνεια, κοιτάζω, συνεννοούμαι, δεισιδαιμονία, συνδύαζα:), ανακαίνιση, ελάττωμα, πλατειασμός, συνδαιτυμόνας, μεγαλεπήβολος, βεβαρημένος, επανειλημμένος, συνωμοσία, ορκωμοσία, φτώχεια, ώσμωση, διαπίδυση, Ευριπίδης, Θουκυδίδης, Ιάσονας, απόρριμμα, συνημμένος, εισιτήριο, ανταλλάσσω, διακεκριμένος συγκεκριμένος, εγκεκριμένος, καταχώριση, δικλίδα, δουλειά, δωσίλογος, εγχείρηση, διατεθειμένος, εκτεθειμένος, έλκηθρο.
74. Νέα ορθογραφία λέξεων: αβγό, αλίμονο, ανιψιός, αντικρίζω, Αράχοβα, αφήνω, βαθιά, βεζίρης, βρεμένος, βρικόλακας, βρόμα, γαβγίζω, γαρίφαλο, γλιτώνω, γόμα, δυόμισι κλπ., ζήλια, καβγάς, καημένος, καινούριος, καμιά, κόκαλο, κολόνα, κοπέλα, κρεβάτι, Λάρισα, λιμέρι, λιώνω, μακελιό, μακριά, Μανόλης, μαντίλι, μόλος, Μοριάς, μπίρα, Ναβαρίνο, νηστίσιμος, νιώθω, ξίδι, ξιπάζω, παλικάρι, πρίγκιπας, σάκος, σβήνω, σινάφι, σιντριβάνι, σιρίτι, Σλάβος, στάβλος, συγνώμη, συμπάθιο, τάλιρο, τρελός, Τρίκαλα, φιντάνι, φλιτζάνι, φτήνια, χλομός, χνότο, χρεοκοπία. Τα ξένα προσηγορικά και κύρια ονόματα γράφονται με τον απλούστερο τρόπο: τρένο, Σέξπιρ.
75. Να διαβάσετε μέχρι τη σελίδα 69 (και όχι: μέχρι και τη σελίδα 69).
76. Λανθασμένη γενική ή λανθασμένος τονισμός ονομασιών οδών της Αθήνας: λεωφόρος Κηφισιάς (και όχι: Κηφισίας), οδός Μάρνη (και όχι: Μάρνης), οδός Τράλλεων (και όχι: Τραλλέων), οδός Βατάτζη (και όχι: Βατατζή), οδός Κοροίβου (και όχι: Κοροϊβου), οδός Χερσώνος (και όχι: Χέρσωνος), οδός Χάρητος (ο Χάρης, -ητος) (και όχι: Χάριτος), οδός Αλκυονίδων (και όχι: Αλκυονίδων), οδός Ατθίδων (και όχι: Ατθίδων), οδός Σημαχιδών (Σημαχίδαι: αρχαίος αττικός δήμος) (και όχι: Συμμαχιδών).
77. Του Σικάγου, της Νικαράγουας, του Μιλάνου, του Μεξικού, της Καλιφόρνιας, της Ριβιέρας κλπ. (και όχι: του Σικάγο, της Νικαράγουα κλπ.).
78. Η λέξη αυτή απαντά συχνά στον Όμηρο (και όχι: απαντάται).
79. Ορθογραφία μερικών ομόηχων λέξεων: το τείχος, ο τοίχος / έχω κλίση στη μουσική (κλίνω), πήρα κλήση από το δικαστήριο (καλώ) / σύγκλιση απόψεων, σύγκληση συνεδρίου, σύγκλειση δοντιών / ετερόκλιτο ουσιαστικό, ετερόκλητο πλήθος / κλείνω την πόρτα, κλίνω το ρήμα / η εξάρτηση από τα ναρκωτικά (εξαρτώ), η εξάρτυση του στρατιώτη (<εξαρτύω), η εξάρτιση του πλοίου (<εξαρτίζω) / η σορός του θα εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα, ο σωρός από ξύλα / τι μέλλει γενέσθαι; , δε με μέλει τι θα γίνει / ο στίχος του ποιήματος, να παραταχθείτε σε τρεις στοίχους / φύλλο του δέντρου, το αρσενικό φύλο / ψηλή γυναίκα, ψιλή κυριότητα | κλωστή | φωνή κλπ. / εφορ(ε)ία Οικονομική Αρχαιοτήτων, ευφορία της γης | πνευματική | ψυχική / κόλλημα χαρτιών, νομικό κώλυμα / πολιτικό κόμμα, έπεσε σε κώμα / απευθύνω έκκληση, έκλυση ηθών / σύγχυση νοημάτων (συγχέω), ψυχική σύγχιση (<συγχίζω) / ιωνική φιλοσοφία (Ιωνία), Ιονική Τράπεζα (Ιόνιο) / λιμός (=πείνα), λοιμός (=λοιμώδες νόσημα, πανώλης).
80. Βρέχει επί δικαίους και αδίκους (και όχι: επί δικαίων και αδίκων).
81. Ανέκαθεν (και όχι: από ανέκαθεν), μακρόθεν (και όχι: εκ του μακρόθεν).
82. Επί τούτω (και όχι: επί τούτου).
83. Οι στύλοι του Ολυμπίου Διός (και όχι: οι στήλες).
84. Ορθογραφία ή / και σημασία μερικών παρωνύμων: τεχνικός, τεχνητός / άλλοτε, άλλωστε / πηλήκιο, πηλίκο / παίρνω δώρο, περνώ το δρόμο / βρόχος (=θηλιά), βρόγχος (των πνευμόνων) / εγκύπτει στη μελέτη της φιλοσοφίας, ενσκήπτει κακοκαιρία / κυκλαδικό ειδώλιο, εδώλιο του κατηγορουμένου / τον κατατρέχουν οι εχθροί του, τον κατατρύχουν οι αρρώστιες / κληροδοτώ το σπίτι στο γιο μου, κληρονομώ το σπίτι από τον πατέρα μου / η αυγή υποφώσκει, ο κίνδυνος του πολέμου υποβόσκει / κυκλοφοριακή συμφόρηση σ΄ όλην την πόλη, το κυκλοφορικό σύστημα του ανθρώπινου σώματος / το μείγμα συνίσταται από τα εξής υλικά, συνιστάται η ανάπαυση του ασθενούς / ψυχική οδύνη, (οδίνες (=πόνοι της γέννας) / οι εμπειρίες από τις αποτυχίες μας μάς παρέχουν πολύτιμη πείρα / οι κάτοικοι της υπαίθρου, βγήκα στο ύπαιθρο για να ξεμουδιάσω / απαιτείται η νοσηλεία του σε κλινική, η ασφαλιστική του εταιρία θα καταβάλει τα νοσήλια.
85. Επαναλαμβάνω (και όχι: ξαναεπαναλαμβάνω).
86. Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε κατ΄ αρχήν (=στα βασικά σημεία). Κατ΄ αρχάς (=αρχικά) νόμιζα πως ήταν σωστό, αλλά μετά άλλαξα γνώμη.
87. Αψίκορος = αυτός που χορταίνει εύκολα (και όχι: οξύθυμος).
88. Πρέπει να συνεισφέρουν όλοι στον έρανο και δη και οι πλούσιοι (και όχι: και δη οι πλούσιοι).
89. Στο βιβλίο του πραγματεύεται το θέμα των κοινωνικών θεσμών (και όχι: διαπραγματεύεται). Αλλά: Ο Υπουργός Εξωτερικών διαπραγματεύεται τους όρους της ειρήνης.
90. Ο επικεφαλής, του επικεφαλής, τον επικεφαλής, οι επικεφαλής κλπ.
91. Καλύτερος ή πιο καλός (και όχι: πιο καλύτερος).
92. Καμία αλλαγή δεν επέφερε ο νέος κανονισμός, ή: ουδεμία αλλαγή επέφερε ο νέος κανονισμός (και όχι: καμία αλλαγή επέφερε ο ... , ή: ουδεμία αλλαγή δεν επέφερε ο ...).
93. Ο ευθύς, του ευθύ ή ευθέος (και όχι σε: -ως) κλπ.
94. Τα σύνθετα με προθέσεις ρήματα στον πρτ. και στον αόρ. άλλοτε έχουν εσωτερική συλλαβική αύξηση και άλλοτε όχι: εξέφρασα (και όχι: έκφρασα), εξέφρασαν (και όχι: έκφρασαν) ή: εκφράσανε, συνέθεσα (και όχι: σύνθεσα), συνέθεσαν (και όχι: σύνθεσαν) ή: συνθέσανε, εισέπραξα (και όχι: είσπραξα), εισέπραξαν (και όχι: είσπραξαν) ή: εισπράξανε κλπ., αλλά μόνο: διαχώρισα, μεταβίβαζα, εκφώνησα, εκλιπάρησα κλπ.
95. Ενήργησα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου (και όχι: στα πλαίσια).
96. Στη συνέλευση ζήτησα το λόγο για να διατυπώσω / εκφράσω / εκθέσω την άποψη μου (και όχι: για να τοποθετηθώ).
97. Τα τελευταία γεγονότα φοβάμαι πως θα ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου (και όχι: τους ασκούς).
98. Τα ονόματα ελληνικών πόλεων και νομών πρέπει να χρησιμοποιούνται στο λόγιο τύπο τους σε ονομασίες ιδρυμάτων, οργανισμών, κτιρίων κλπ. και σε καθιερωμένες ονομασίες αγροτικών προϊόντων: 1° Πειραματικό Λύκειο Αθηνών, Δήμος Πειραιώς, Πανεπιστήμιο Πατρών, Σταθμός Λαρίσης, νομός Πέλλης, Δημοτική Βιβλιοθήκη Ιωαννίνων, Μητρόπολη Πρεβέζης, Σχολή Εμπορικού Ναυτικού Κεφαλληνίας, πιπεριές Φλωρίνης, ελιές Αμφίσσης, φιστίκια Αιγίνης κλπ.
99. Λάθη στη στρατιωτική ορολογία: η περίπολος (και όχι ουδ.), ο γεμιστήρας, ο τελαμώνας, ο αορτήρας, ο ζωστήρας (και όχι θηλ.), οι λοχίες (και όχι: οι λοχίοι), στρατιώτης προσκεκολλημένος σε άλλη μονάδα (και όχι: προσκωλυόμενος).
100. Ο προβλήτας του λιμανιού (και όχι: η προβλήτα).

 
Πηγή: phys.uoa.gr

18-10 «Η σκέψη της ημέρας με ένα όμορφο τραγούδι » επιλογή της Ρένας Τζωράκη και η στήλη Θυμάμαι δεν ξεχνώ τι έγινε Σαν σήμερα 18/10

$
0
0
                         







Η σκέψη της ημέρας:


Η ταυτότητα της ημέρας:

H 18η Οκτωβρίου είναι η 291η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό Hμερολόγιο (292η σε δίσεκτα έτη). Υπολείπονται 74 ημέρες.

Αργίες και εορτές

Ορθόδοξη Εκκλησία
 Αποστόλου και Ευαγγελιστή Λουκά


Των αγίων 40 Μαρτύρων, των παίδων και Μαρίνου του γέροντος
Νεομαρτύρων Γαβριήλ και Κερμιδώλη, των εν Αιγύπτω (†1522)
Οσίων Ιουλιανού του εν Ευφράτη
Θεοδώρου και Συμεώνος των Θεσσαλονικέων, κτιτόρων της ιεράς μονής του «Μεγάλου Σπηλαίου» εν Καλαβρύτοις και Ευφροσύνης της ποιμενίδος.



Θυμάμαι δεν ξεχνώ τα έγινε Σαν σήμερα18/10

 

Τα πιο σημαντικά γεγονότα της 18ηςΟκτωβρίου:
1009 – Ο χριστιανικός Ναός της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμκαταστρέφεται εκ θεμελίων από τον χαλίφη των Φατιμιδών, Αλ-Χακίμ μπι-Αμρ Αλλάχ.
1016 – Οι Δανοί νικούν τους Σάξονες στη μάχη του Άσινγκτον.
1081 – Οι Νορμανδοί νικούν τον βυζαντινό στρατό στη μάχη του Δυρραχίου.
1356 - Ισχυρός σεισμός καταστρέφει τη Βασιλεία (Ελβετία), στο πιο σημαντικό ιστορικό σεισμολογικό γεγονός βόρεια των Άλπεων.
1522 – Μαρτυρούν στην Αίγυπτο οι νεομάρτυρες Γαβριήλ και Κυρμιδώλης.
1748 – Υπογράφεται η συνθήκη της Αιξ-λα-Σαπέλ, με την οποία τερματίζεται ο Πόλεμος της Αυστριακής διαδοχής.
1843 – Σεισμός μεγέθους 6,5 Ρίχτερ χτυπά τη Χάλκη Δωδεκανήσου, σκοτώνοντας 600 άτομα.
1851 – Εκδίδεται στο Λονδίνο για πρώτη φορά το έργο του Χέρμαν Μέλβιλ «Μόμπι Ντικ», με τίτλο «Η φάλαινα».
1867 – Οι Η.Π.Α. παίρνουν στην κατοχή τους την Αλάσκα μετά την αγορά της από τη Ρωσική Αυτοκρατορία για 7.200.000$. Το γεγονός εορτάζεται κάθε χρόνο στην Πολιτεία ως η Ημέρα της Αλάσκας.
1912 – Α΄ Βαλκανικός πόλεμος: ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει την Έδεσσα. Την ίδια μέρα, το τορπιλοβόλο 11 με κυβερνήτη τον Νικόλαο Βότση τορπιλίζει στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης το τουρκικό θωρηκτό "Φετχί Μπουλέντ".1914 – Η Ιταλία απαντάει στην ανακατάληψη της Β. Ηπείρου από τον ελληνικό στρατό, με την κατάληψη της νήσου Σάσωνος.
1918 - Υπογράφεται και τίθεται σε ισχύ η Ανακωχή του Μούδρου που είχε συνομολογηθεί την προηγουμένη (π.ημ.)
1921 – Οι Σοβιετικοί παραχωρούν ανεξαρτησία στην Κριμαία.
1922 – Ιδρύεται το BBC.
1929 – Μεγάλο και ισχυρό «κραχ» στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.
1929 – Πολλοί ξένοι καταφεύγουν σε ιαπωνικά και βρετανικά πολεμικά πλοία, καθώς οι Κινέζοι στασίασαν στη Σαγκάη.
1934 – Ανεμοστρόβιλος πλήττει τον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας, με 3 νεκρούς και περισσότερους τραυματίες.
1944 – Η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος επιστρέφει από τη Μέση Ανατολή, μέσω Ιταλίας, στην Αθήνα και ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου υψώνει επίσημα την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη. Στην υποδοχή του θα είναι μέλη του 34ού Συντάγματος του ΕΛΑΣ.
1944 – Οι τελευταίοι Γερμανοί φεύγουν από τη Λαμία.
1944 – Η ΕΣΣΔ εισβάλλει στην Τσεχοσλοβακία.
1945 – Πραξικόπημα στη Βενεζουέλα κατά του Προέδρου Μεδίνα Ανγκαρίτα, ο οποίος ανατράπηκε.
1949 – Στο Βέλγιο, αποφασίζεται η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την επιστροφή του μονάρχη στο θρόνο.
1953 – Στην Πολωνία, Καθολικοί οργανώνουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας εναντίον της κυβέρνησης, η οποία απέπεμψε τον καρδινάλιο Βισίνσκι.
1954 – Ανακοινώνεται η δημιουργία του πρώτου τρανζίστορ από την Texas Instruments.
1955 – Ο Τζέσε Όουενς ανακηρύσσεται “Καλύτερος Αθλητής όλων των Εποχών” στον στίβο .
1955 – Ανακαλύπτεται ένα νέο σωματίδιο, το «αντιπρωτόνιο» (αρνητικό πρωτόνιο) από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ.
1961 – Κάνει πρεμιέρα η ταινία «West Side Story», που βασίζεται στο ομώνυμο επιτυχημένο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ. Κέρδισε 10 Όσκαρ μεταξύ των οποίων και του β’ Αντρικού Ρόλου, που απενεμήθη στον Έλληνα Γιώργο Τσακίρη.
1962 – Το Νόμπελ Ιατρικής απονέμεται στους James D. Watson , Dr. Francis Crick και Dr. Maurice Wilkin για την ανακάλυψη του DNA.
1963 – Το Μαρόκο πραγματοποιεί επιθέσεις στα σύνορα της Αλγερίας.
1967 – Ο αυτόματος σταθμός "Βενέρα - 4", διανύοντας γύρω στα 350 εκατομμύρια χιλιόμετρα, έφτασε στον πλανήτη Αφροδίτη.
1968 – Ο Αμερικανός Μπομπ Μπίμον καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ στο μήκος κατά 55,24 εκατοστά με 8,90 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού, ρεκόρ το οποίο θα αντέξει 23 χρόνια, έως τις 30 Αυγούστου 1991 όταν ο Μάικ Πάουελ θα πηδήξει 8,95 στο Τόκιο.
1968 – Η Αμερικανική Ολυμπιακή Επιτροπή αφαιρεί την ιδιότητα του αθλητή από τους Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος, οι οποίοι ύψωσαν το γαντοφορεμένο χέρι τους στο χαιρετισμό της «Μαύρης Δύναμης» ενώ τους απονέμονταν μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού.
1969 – Ο μεγαλύτερος σκόρερ του ΝΒΑ Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ (Lou Alcindor) κάνει το ντεμπούτο του στο NBA.
1971 – Ο Μακάριος καταγγέλλει τα σχέδια του Γρίβα, ο οποίος εισήλθε παράνομα στην Κύπρο, ιδρύοντας την οργάνωση ΕΟΚΑ Β.'
1972 – Αθήνα - Δικτατορία: Καταδικάζονται 4 μέλη της οργάνωσης "20 Οχτώβρη"σε φυλάκιση από 6 μέχρι 17 χρόνια. Στην ίδια δίκη καταδικάστηκαν και 4 Γερμανοί πολίτες ως συστασιώτες σε φυλάκιση από 6 μέχρι 18 μήνες.
1976 – Τερματίζεται ο εμφύλιος πόλεμος στο Λίβανο. Υπογράφεται ανακωχή στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας. Ο πόλεμος αυτός κόστισε 6.000 νεκρούς, χιλιάδες τραυματίες και καταστροφή πόλεων. Τον Ιούνιο του 1982 έγινε εισβολή Ισραηλινών, που κατέλαβαν το νότιο τμήμα της χώρας με σκοπό την εξόντωση των Παλαιστινίων.
1979 – Ο Οδυσσέας Ελύτης τιμάται με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
1981 – Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου κερδίζει τις βουλευτικές εκλογές σχηματίζοντας αυτοδύναμη κυβέρνηση με το 48,06% των ψήφων και 172 έδρες. Για πρώτη φορά κερδίζει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ, ένα σοσιαλιστικό κόμμα έναντι 35,86% και 115 έδρες για τη ΝΔ και 10,92% (13 έδρες) για το ΚΚΕ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου σχημάτισε την πρώτη σοσιαλιστική κυβέρνηση στην Ελλάδα. Στις ταυτόχρονες ευρωεκλογές, το ΠΑΣΟΚ λαμβάνει 40,1% και 10 έδρες, η ΝΔ 31,3, (8), το ΚΚΕ 12,8, (3), το ΚΚΕ Εσωτερικού 5,2, (1), το ΚΟΔΗΣΟ-ΚΑΕ-Δημοκρατική Ενότητα 4,2, (1), Κόμμα Προοδευτικών 1,9 (1).
1984 – Η Αργεντινή και η Χιλή, μετά από μεσολάβηση του Πάπα, διευθετούν τη συνοριακή διαμάχη τους.
1987 – Έναρξη της νόμιμης λειτουργίας των πρώτων μη κρατικών ραδιοφωνικών σταθμών.
1989 – Παραιτείται από τη θέση του γενικού γραμματέα του ΚΚ στην Ανατολική Γερμανία ο Έριχ Χόνεκερ εξαιτίας της συνεχιζόμενης μαζικής φυγής των πολιτών και της έντασης των διαδηλώσεων κατά του κόμματος και της ηγεσίας της χώρας, έπειτα από 18ετή παραμονή.
1991 – Ο Λεβόν Τερ-Πετροσιάν εκλέγεται Πρόεδρος στις πρώτες εκλογές της Αρμενίας.
1992 – Πραγματοποιείται στην Κύπρο, μεγάλη αντικατοχική εκδήλωση στην περιοχή Κυθρέας.
1993 – Ορκίζεται για δεύτερη θητεία Πρωθυπουργός της Ελλάδας ο Ανδρέας Παπανδρέου.
1993 – Ο ΟΗΕ επιβάλλει εμπάργκο πετρελαίου στην Αϊτή προκειμένου να αποκατασταθεί η δημοκρατία στη χώρα.
1993 – Στην Πολωνία, νέος πρωθυπουργός ορίζεται ο Βάλντεμαρ Πάβλακ.
1994 – Ο Νίκος Γκάλης  δεν επιλέγεται στην αρχική πεντάδα του Παναθηναϊκού εναντίον των Αμπελοκήπων από τον Κώστα Πολίτη και αποχωρεί στο ημίχρονο.
1994 – Η Βόρεια Κορέα και οι ΗΠΑ καταλήγουν σε συμφωνία για τον έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος της Πιονγιάνγκ.
1994 – Στη Βοσνία, οι Σέρβοι επιτέθηκαν εναντίον αυτοκινητοπομπής του ΟΗΕ, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας οδηγός.
1995 – Γιουγκοσλαβία και Βοσνία αποφασίζουν την ίδρυση γραφείων σύνδεσης, ως πρώτο βήμα για την εγκαθίδρυση διπλωματικών σχέσεων.
1996 – Εγκαινιάζεται στο Αμβούργο η λειτουργία του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας. Οι 21 δικαστές του έχουν εκλεγεί από τις 102 χώρες που έχουν επικυρώσει τη συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας. Το δικαστήριο ασχολείται με διαφορές που αφορούν το θαλάσσιο χώρο όλου του κόσμου.
1996 – Ο ΟΗΕ ανακοινώνει ότι 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας.
1997 – Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου ανακοινώνει ότι δε θα σταματήσει τον αποκλεισμό στην ανατολική Ιερουσαλήμ.
1998 – Στο δεύτερο γύρο των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών στην Ελλάδα, δήμαρχος Πειραιά εκλέγεται ο Αγραπίδης και Θεσσαλονίκης ο Παπαγεωργόπουλος. Υπερνομάρχης Αττικής εκλέγεται ο Θ. Κατριβάνος. Διεξαγωγή των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, κατά τις οποίες η πλειοψηφία των εκλεγόμενων νομαρχών και δημάρχων υποστηρίζονται από το κόμμα της Ν.Δ.
2001 – Στις προεδρικές εκλογές στην Γκάμπια, που διεξάγονται σε ήρεμο κλίμα και με υψηλή συμμετοχή (89,8%), νικητής αναδεικνύεται ο από το 1994 ηγέτης, Γιαγιά Τζαμέ, με το 52,9% των ψήφων έναντι 32,7 % για τον κυριότερο αντίπαλό του, Ουζάινου Ντάρμπο.
2003 – Ο Κάρλος Μέσα εκλέγεται από το Κογκρέσο της Βολιβίας στη θέση του προέδρου, με θητεία έως τον Αύγουστο του 2007.
2004 – Άγνωστοι επιτίθενται στο δημοσιογράφο Φίλιππο Συρίγο, την ώρα που έβγαινε από το ραδιοφωνικό σταθμό SPORT FM, τραυματίζοντάς τον σοβαρά με σιδερολοστό και μαχαίρι.
2005 – Κυκλοφορεί το βιβλίο The Nameless Novel aka Book The Twelfth of Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events.
2005 – Το ρεκόρ του 1969 για τους περισσότερους τυφώνες σε ένα χρόνο ισοφάρισε φέτος ο Aτλαντικός, με τον τυφώνα «Bίλμα», τον δωδέκατο της σεζόν, να κινείται απειλητικά προς την Kεντρική Aμερική.

Γεννήσεις:


1405 – Πάπας Πίος Β΄
1668 - Λουδοβίκος Γ', πρίγκηπας του Κοντέ
1741 – Πιερ Σοντερλό ντε Λακλό, Γάλλος στρατηγός και συγγραφέας
1777 – Χάινριχ φον Κλάιστ, Γερμανός συγγραφέας
1824 - Χουάν Βαλέρα ι Αλκαλά Γκαλιάνο, Ισπανός συγγραφέας
1843 - Αμιλκάρε Τσιπριάνι, Ιταλός αναρχικός
1859 – Ανρί Μπεργκσόν, Γάλλος φιλόσοφος
1894 – Τίμπορ Ντέρι, Ούγγρος συγγραφέας
1909 – Νορμπέρτο Μπόμπιο, Ιταλός φιλόσοφος
1912 - Φιλιμπέρ Τσιρανάνα, πρόεδρος της Μαδαγασκάρης
1918 – Κωνσταντίνος Μητσοτάκης , Έλληνας πολιτικός
1919 – Πιέρ Ελλιό Τρυντώ, Καναδός πολιτικός
1920 – Μελίνα Μερκούρη, Ελληνίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια και πολιτικός
1925 – Ραμίζ Αλία, Αλβανός πολιτικός
1926 – Τσακ Μπέρι, Αμερικανός τραγουδιστής και κιθαρίστας
1927 – Τζορτζ Σι Σκοτ, Αμερικανός ηθοποιός
1939 – Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ, Αμερικανός δολοφόνος
1960 – Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ, Βέλγος ηθοποιός και αθλητής πολεμικών τεχνών
1973 – Μιχάλης Καψής, Έλληνας ποδοσφαιριστής
1979 – Γιάροσλαβ Ντρόμπνι, Τσέχος ποδοσφαιριστής
1983 – Ντάντε Μπονφίμ Κόστα Σάντος, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής
1987 – Ζακ Έφρον, Αμερικανός ηθοποιός

Θάνατοι:

707 – Πάπας Ιωάννης Ζ΄
1102 – Ούγος, κόμης του Βερμαντουά
1417 – Πάπας Γρηγόριος ΙΒ΄
1503 – Πάπας Πίος Γ΄
1541 – Μαργαρίτα Τυδώρ, βασίλισσα της Σκωτίας
1545 – Τζον Τάβερνερ, Άγγλος συνθέτης
1865 – Υποκόμης Πάλμερστον, Άγγλος πολιτικός
1871 – Τσαρλς Μπάμπατζ, Άγγλος μαθηματικός και μηχανικός
1893 – Σαρλ Γκουνώ, Γάλλος συνθέτης
1931 – Τόμας Έντισον, Αμερικανός εφευρέτης.
1942 – Μιχαήλ Νεστέροφ, Ρώσος ζωγράφος
1948 – Βάλτερ φον Μπράουχιτς, Γερμανός στρατάρχης
1955 - Χοσέ Ορτέγα ι Γκασέτ, Ισπανός φιλόσοφος
1976 – Γιώργος Τζαβέλλας, Έλληνας σκηνοθέτης
1977 – Γιαν-Καρλ Ράσπε, Γερμανός τρομοκράτης
2003 – Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν, Ισπανός δημοσιογράφος, συγγραφέας και κριτικός.





19-10 «Η σκέψη της ημέρας με ένα όμορφο τραγούδι » επιλογή της Ρένας Τζωράκη και η στήλη Θυμάμαι δεν ξεχνώ τι έγινε Σαν σήμερα 19/10

$
0
0
            












Η σκέψη της ημέρας:

Η ταυτότητα της ημέρας:

H 19η Οκτωβρίου είναι η 292η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό Hμερολόγιο (293η σε δίσεκτα έτη).
Υπολείπονται 73 ημέρες.
Αργίες και εορτές:

Ορθόδοξη Εκκλησία

Προφήτου Ιωήλ
Ιερομάρτυρος Σαδώθ εν Περσία
Μαρτύρων Ευσεβίου, Φίλωνος, Ουάρου (†307)
Ιερομάρτυρος Μνάσωνος, επισκόπου Ταμασού
Οσίων Ιωάννου και Λεοντίου του φιλοσόφου
Οσίας Κλεοπάτρας


 Σήμερα, 19 Οκτωβρίου, γιορτάζουν οι: Κλεοπάτρα, Κλειώ, Πάτρα, Πατρούλα, Πατρίτσα, Φήλιξ, Φίληξ, Φίλιξ, Φίληκας, Φίληξα, Φιλήκη, Φηλικίτη



Τα πιο σημαντικά γεγονότα της 19ηςΟκτωβρίου:

202 π.Χ. – Β΄ Ρωμαιο-Καρχηδονιακός Πόλεμος: οι ρωμαϊκές λεγεώνες με επικεφαλής τον Σκιπίωνα τον Αφρικανό νικούν στη Μάχη της Ζάμας τον Αννίβα, αρχηγό του στρατού της Καρχηδόνας.
439 –Οι Βάνδαλοι, με επικεφαλής το βασιλιά Γιζέριχο, καταλαμβάνουν την Καρχηδόνα στη Βόρεια Αφρική.
1216 - Ο βασιλιάς Ιωάννης της Αγγλίας πεθαίνει στο Νιούαρκ-ον-Τρεντ. Τον διαδέχεται ο εννιάχρονος γιος του, Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας.
1469 – Ο Φερδινάνδος Β'της Αραγωνίας παντρεύεται την Ισαβέλλα της Καστίλης, γεγονός που ανοίγει το δρόμο για την επανένωση της Αραγονίας και της Καστίλης σε μία χώρα, την Ισπανία.
1781 – Λήγει η Πολιορκία του Γιόρκταουν. Οι αντιπρόσωποι του Βρετανού διοικητή Λόρδου Κορνγουόλις επιδίδουν το ξίφος του και παραδίδονται επίσημα στον Τζορτζ Ουάσινγκτον και τον κόμη ντε Ρασαμπώ.
1812 – Ο Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας εγκαταλείπει τη Μόσχα.
1813 – Ολοκληρώνεται η Μάχη της Λειψίας με συντριπτική ήττα του Ναπολέοντα Α'της Γαλλίας.
1822 - Στην Παρναΐμπα της Βραζιλίας ανακηρύσσεται η ανεξαρτησία της πολιτείας Πιαουί.
1866 - Στο ξενοδοχείο Europa στη Βενετία, η Αυστρία παραδίδει το Βένετο στη Γαλλία, η οποία το παραδίδει αμέσως στην Ιταλία.
1912 – Α΄ Βαλκανικός πόλεμος: αρχίζει η μάχη των Γιαννιτσών με τον ελληνικό στρατό να επιτίθεται κατά των τουρκικών δυνάμεων. Την ίδια μέρα απελευθερώνεται η Σαμοθράκη.
1914 – Α'Παγκόσμιος Πόλεμος: Ξεκινά η Πρώτη Μάχη της Υπρ.
1919 – Ο Χίτλερ γίνεται 55ο μέλος του Γερμανικού Εργατικού Κόμματος (DAP), το οποίο αργότερα θα μετατρέψει στο ναζιστικό Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (ΝSDAP).
1933 – Η Γερμανία αποσύρεται από την Κοινωνία των Εθνών.
1935 – Η Κοινωνία των Εθνών επιβάλει οικονομικές κυρώσεις στην φασιστική Ιταλία για την εισβολή της στην Αιθιοπία.
1943 –Β'Π.Π. Το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής διατάσσει τους Ιερολοχίτες και τους Άγγλους καταδρομείς να εκκενώσουν τη Σάμο.
1944 – Η ΙΙΙ Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία εγκαταλείπει το μέτωπο στην Ιταλία και ετοιμάζεται να επιστρέψει στην ελεύθερη Αθήνα.
1959 – Ανοίγει στο Άαχεν της Γερμανίας, η πρώτη ντισκοτέκ.
1960 – Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφασίζουν την επιβολή εμπάργκο στην κομμουνιστική Κούβα.
1974 – Το Νιούε γίνεται αυτοδιοικούμενη αποικία της Νέας Ζηλανδίας.
1981 – Ο Γεώργιος Ράλλης παραιτείται από πρωθυπουργός της Ελλάδας μετά την ήττα του στις εκλογές της προηγούμενης ημέρας. Τον διαδέχεται ο νικητής των εκλογών, Ανδρέας Παπανδρέου.
2003 – Η Μητέρα Τερέζα αγιοποιείται από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β'.
2005 – Ξεκινά στην Βαγδάτη η δίκη του Σαντάμ Χουσεΐν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Γεννήσεις:

1433 - Μαρσίλιο Φιτσίνο, Ιταλός φιλόσοφος
1784 – Θεόφιλος Καΐρης, Έλληνας ιερέας και φιλόσοφος
1814 – Θεόδωρος Βρυζάκης, Έλληνας ζωγράφος
1862 – Ωγκύστ Λυμιέρ, Γάλλος κινηματογραφιστής
1882 – Ουμπέρτο Μποτσιόνι, Ιταλός ζωγράφος και γλύπτης
1899 – Μιγκέλ Άνχελ Αστούριας, Γουατεμαλανός δημοσιογράφος και συγγραφέας
1917 – Αλέκα Κατσέλη, Ελληνίδα ηθοποιός και χορεύτρια
1931 – Τζον Λε Καρρέ, Άγγλος συγγραφέας
1936 – Ανδρέας Ντούζος, Έλληνας ηθοποιός
1943 – Τάκης Οικονομόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής
1946 – Φίλιπ Πούλμαν, Άγγλος συγγραφέας
1947 – Τζόρτζιο Καβατσάνο, Ιταλός συγγραφέας και εικονογράφος
1981 – Χέικι Κοβαλάινεν, Φινλανδός οδηγός αγώνων

Θάνατοι:

1216 – Ιωάννης, βασιλιάς της Αγγλίας
1287 - Βοϊμόνδος Ζ΄ της Τρίπολης, πρίγκιπας της Αντιόχειας
1587 – Φραγκίσκος Α΄ των Μεδίκων, Μέγας Δούκας της Τοσκάνης
1745 – Τζόναθαν Σουίφτ, Ιρλανδός συγγραφέας
1780 – Σωφρόνιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
1851 – Μαρία Θηρεσία, βασίλισσα της Γαλλίας
1916 – Ιωάννης Φραγκούδης, Έλληνας στρατιωτικός
1937 –Έρνεστ Ράδερφορντ,Νεοζηλανδός φυσικός
1943 – Καμίλ Κλοντέλ, Γαλλίδα γλύπτρια
1950 – Έντνα Βίνσεντ Μιλέυ, Αμερικανίδα συγγραφέας
1955 – Εζέν Ντελπόρτ, Βέλγος αστρονόμος
1957 – Βηρ Γκόρντον Τσάιλντ, Αυστραλός αρχαιολόγος
1986 – Σαμόρα Ματσέλ, πρόεδρος της Μοζαμβίκης
1988 – Σον Χάουζ, Αμερικανός τραγουδιστής και κιθαρίστας
2004 – Ασημάκης Γιαλαμάς, Έλληνας δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας
2005 – Γιώργος Ανεμογιάννης, Έλληνας σκηνογράφος και ενδυματολόγος






Χαρακτηριστικές αρχαιοελληνικές φράσεις που έχουν επιβιώσει ως τις μέρες μας και οι περισσότεροι από μας αγνοούμε την σημασία τους

$
0
0







Αιδώς Αργείοι:Ντροπή σας, δεν ντρέπεστε καθόλου;
Όλα όσα είπατε στην αγόρευσή σας ήταν ψέματα. Γιατί τόση υποκρισία;
Αιδώς Αργείοι.
Φράση που φώναξε ο Στέντορας στην προσπάθειά του να παρακινήσει τους Αργείους να δείξουν θάρρος στον αγώνα εναντίον των Τρώων, μετά την αποχώρηση του Αχιλλέα από τη μάχη.

Αντίπαλον δέος:Αντίπαλος, αντίπαλη παράταξη. Ισορροπία προερχόμενη από το φόβο των δυο αντιπάλων.
Τώρα που κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση και χάθηκε το αντίπαλο δέος η Αμερική συμπεριφέρεται αλαζονικά.
Η φράση χρησιμοποιείται κυρίως από το Θουκυδίδη, Γ,11
Από μηχανής θεός:Απροσδόκητη βοήθεια από άνθρωπο ή κάποιο γεγονός που εμφανίζεται απροσδόκητα και βγάζει από τη δύσκολη θέση δίνει λύση στο πρόβλημα.
Βρισκόταν σε απελπιστική οικονομική κατάσταση, αλλά το λαχείο που κέρδισε ήρθε σαν από μηχανής θεός και τον έβγαλε από τη δύσκολη θέση.
Η φράση προέρχεται από το θεατρικό τέχνασμα στην αρχαία Ελλάδα, κατά το οποίο οι τραγικοί ποιητές εμφάνιζαν στη σκηνή πάνω σε ένα είδος γερανού ένα θεό που έδινε λύση στην αδιέξοδη πλοκή του έργου.
Αρχή άνδρα δείκνυσι:Η εξουσία αποκαλύπτει τις δυνατότητες του ανθρώπου δείχνει τις ικανότητες και το χαρακτήρα του.
Τώρα που είναι στην αντιπολίτευση κατηγορεί το δήμαρχο για ανικανότητα. Να δούμε τι θα κάνει όταν εκλεγεί αυτός, αρχή άνδρα δείκνυσι.
Η φράση αποδίδεται στο Βίαντα, αρχαίο Έλληνα σοφό, παρόμοια άποψη εκφράζεται στην Αντιγόνη του Σοφοκλή.

Ασκοί του Αιόλου:Λέγετε, όταν εμφανίζονται πολλά κακά, σύμφορες.
Αν η γειτονική χώρα εξαπολύσει επίθεση εναντίον μας θα γίνει μεγάλο κακό, θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου.
Η φράση είναι από την Οδύσσεια. Οι σύντροφοι του Οδυσσέα από περιέργεια άνοιξαν ένα ασκί δοσμένο από τον Αίολο στον Οδυσσέα και αμέσως πετάχτηκαν οι άνεμοι και καθώς ήταν απομάκρυναν το καράβι τους από την πατρίδα και του έφερε στον νησί των Λαιστρυγόνων.
Οδύσσεια, κ, 1-56
Άχθος αρούρης:Βάρος της γης άχρηστος άνθρωπος που δεν προσφέρει τίποτε.
Συνέχεια ζητά δανεικά για να εξασφαλίσει τα απαραίτητα κατάντησε άχθος αρούρης.
Ο Αχιλλέας στο διάλογό με τη μητέρα του αναφέρει ότι αισθάνεται άχθος αρούρης (βάρος της γης) μετά από μεγάλο διάστημα απραξίας και αποχής από τη μάχη.

Αχίλλειος πτέρνα: Το αδύνατο σημείο
Είναι σοβαρός και μετρημένος άνθρωπος, αλλά στο ποδόσφαιρο παθιάζεται και συμπεριφέρεται απρεπώς η αγάπη του για την ομάδα αποτελεί και την αχίλλειο πτέρνα του.
Η φράση προέρχεται από το μύθο του Αχιλλέα, κατά τον οποίο η μητέρα του Θέτις, όταν τον βάφτισε στο αθάνατο νερό, τον κράτησε από τη φτέρνα με αποτέλεσμα το σημείο εκείνο να μη βραχεί και να μείνει το μόνο απροστάτευτο. Μόνο στη φτέρνα μπορούσε να πληγωθεί.
Βίος αβίωτος:Ζωή ανυπόφορη.
Τον απείλησε ότι θα του κάνει το βίο αβίωτο.
Η φράση αποδίδεται στο Χίλωνα, ένα από τους εφτά σοφούς της αρχαιότητας.
Γαία πυρί μειχθήτω: Ας καταστραφούν όλα, ας γίνουν όλα τα πάνω κάτω.
Εμείς να πετύχουμε το στόχο μας και γαία πυρί μειχθήτω.
Η φράση αποδίδεται σε αρχαίο Έλληνα ποιητή.
Γερανοί του Ιβύκου: απροσδόκητη αποκάλυψη του ενόχου.
Ο δράστης του εγκλήματος παρέμεινε για αρκετό διάστημα άγνωστος, έως ότου ήρθαν οι γερανοί του Ιβύκου, η κατάθεση του τελευταίου μάρτυρα αποκάλυψε τον ένοχο.
Γύρω στα 550 π.Χ. ληστές επιτέθηκαν και τραυμάτισαν θανάσιμα τον ποιητή Ίβυκο. Τη στιγμή εκείνη πέρασαν από πάνω του ένα κοπάδι γερανοί (πουλιά) και τους παρακάλεσε να εκδικηθούν το θάνατό του. Λίγο αργότερα σε ένα ανοικτό θέατρο της Κορίνθου κατά την παράσταση εμφανίστηκαν οι γερανοί και ένας θεατής ακούστηκε να λέει πανικόβλητος:
Οι γερανοί του Ιβύκου: Οι εκδικητές. Έτσι οι θεατές κατάλαβαν ότι αυτός ήταν ο ένοχος.
Γη και ύδωρ:Σύμβολα υποταγής, πλήρης υποχώρηση.
Οι αντίπαλοι μας αντιστάθηκαν για λίγο, στο τέλος όμως παραδόθηκαν και μας έδωσαν γην και ύδωρ.
Η φράση προέρχεται από τον Ηρόδοτο, κατά τον οποίο οι Πέρσες απεσταλμένοι ζήτησαν από τους Σπαρτιάτες γήν και ύδωρ ως σύμβολο υποταγής σ΄ αυτούς.

Γόρδιος δεσμός: Δύσκολο πρόβλημα, άλυτο πρόβλημα.
Η υπόθεση ήταν τόσο μπερδεμένη που αποτελούσε γόρδιο δεσμό για τους δικαστές.
Η φράση λέγεται για δύσκολη κατάσταση σαν και αυτή που αντιμετώπισε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν προσπάθησε να λύσει ένα μπερδεμένο κόμπο, το «γόρδιο δεσμό», που σύμφωνα με τον χρησμό όποιος τον έλυνε θα γινόταν κυρίαρχος της Ασίας.

Δαμόκλειος σπάθη:Απειλητικό πράγμα, απειλή.
Το ένταλμα που εκδόθηκε κρεμόταν ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι του.
Η φράση προέρχεται από το επεισόδιο του Δαμοκλή, ενός αυλικού κόλακα του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου, ο οποίος θέλοντας να δείξει στο Δαμοκλή πόσο επικίνδυνο ήταν το αξίωμα του τυράννου τον έβαλε να καθίσει στο θρόνο του, ενώ από πάνω του κρεμόταν από μια αλογότριχα ένα μεγάλο σπαθί.
Διέβην τον Ρουβίκωνα: πήρα μια παράτολμη απόφαση.
Ο στρατηγός βρισκόταν σε δίλημμα τι να κάνει, στο τέλος όμως διέβη τον Ρουβίκωνα και εξαπόλυσε σφοδρή επίθεση εναντίον των εχθρών.
Η φράση αναφέρεται στον Ιούλιο Καίσαρα που το 49 π.Χ. πήρε την παράτολμη, απόφαση να κηρύξει τον εμφύλιο πόλεμο στην Ιταλία και γι΄ αυτό πέρασε με το στρατό του τον ποταμό Ρουβίκωνα, κατευθυνόμενος προς την Ρώμη.

Δούρειος Ίππος: Προσφορά επικίνδυνη. Ό,τι φαίνεται σαν δώρο, ενώ στην πραγματικότητα είναι επικίνδυνο, δόλιος και επικίνδυνος.
Η πρόταση για συμφωνία που διατυπώνουν οι αντίπαλοι για να δείξουν τις καλές τους προθέσεις αποτελεί δούρειο ίππο, γιατί έτσι θέλουν να εξυπηρετήσουν μόνο τα συμφέροντά τους.
Η φράση είναι παρμένη από τον Όμηρο. Οι Έλληνες χάρισαν στους Τρώες ένα ξύλινο άλογο ως αφιέρωμα στους Θεούς, ενώ μέσα βρισκόταν ο Οδυσσέας με τους συντρόφους τους και πρώτοι άρχισαν την καταστροφή της Τροίας.
Δρακόντεια μέτρα:αυστηρά μέτρα, σκληρά μέτρα.
Η αστυνομία πήρε δρακόντεια μέτρα για να αποτρέψει βίαια επεισόδια στο κέντρο της πόλης.
Η φράση προέρχεται από τον Δράκοντα, αρχαίο νομοθέτη της Αθήνας που ήταν γνωστός για τους αυστηρούς και σκληρούς νόμους που επέβαλε τον 7ο αιώνα π.Χ.
Εξ απαλών ονύχων: από μικρό παιδί, από νηπιακή ηλικία.
Είμαστε πολύ φίλοι και γνωριζόμαστε εξ απαλών ονύχων.
Η φράση χρησιμοποιείται για να δηλώσει τη νηπιακή ηλικία κατά την οποία ο άνθρωπος μαλακά νύχια.
Έξεστιν Κλαζομενίοις ασχημονείν: Επιτρέπεται στους Κλαζομενίους να φέρονται με απρέπεια.
Η φράση χρησιμοποιείται υποτιμητικά για όσους συμπεριφέρονται με απρέπεια και δηλώνει ότι η απρέπεια είναι δικό τους γνώρισμα.
Την φράση είπαν οι Έφοροι της Σπάρτης για τους Κλαζομένιους, κατοίκους των Κλαζομενών, πόλης της αρχαίας Ιωνίας, όταν οι αντιπρόσωποί τους λέρωσαν τους θρόνους τους στη γερουσία.
Έπεα πτερόεντα:Λόγια του αέρα.
Θέλω αποδείξεις γι΄ αυτό το ζήτημα, γιατί όσα λες είναι «έπεα πτερόεντα» και δεν με πείθεις.
Ποιητική Ομηρική έκφραση βασισμένη στην αντίληψη ότι τα λόγια, όταν βγαίνουν από το στόμα μας τα παίρνει ο αέρας και πετούν.
Επί ξυρού ακμής:στην κόψη του ξυραφιού, σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, σε κρίσιμο σημείο.
Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, είναι επί ξυρού ακμής και πρέπει να πάρουμε ορθές και ταχύτατες αποφάσεις.
Ομηρική φράση, ειπώθηκε από το Νέστορα στο Διομήδη στην προσπάθειά του να τον ξεσηκώσει για πόλεμο εναντίον των Τρώων.
Εκατόμβη:Τεράστια θυσία πολλά θύματα.
Στη διάρκεια του β΄ παγκοσμίου πολέμου υπήρξαν Εκατόμβες, πράγμα που δεν πρέπει να ξεχάσει η ανθρωπότητα.
Εκατόμβη στην αρχαία Ελλάδα ονόμαζαν την θυσία, προσφορά προς τους θεούς από εκατό βόδια.
Ες αύριον τα σπουδαία:Αύριο θα ασχοληθούμε με τα σοβαρά.
Έλα τώρα ας διασκεδάσουμε σήμερα, έχουμε καιρό γι΄ αυτά. Ες αύριο τα σπουδαία.
Τη φράση είπε ο Θηβαίος Αρχίας, όταν πήρε το γράμμα που τον προειδοποιούσε ότι κινδυνεύει από τον Πελοπίδα.
Η ταν ή επί τας: Η να την φέρεις νικητής ή να σε φέρουν πάνω της νεκρό, ή θα καταφέρουμε ή θα αποτύχουμε, ό,τι θέλει ας γίνει.
Ο αγώνας είναι δύσκολος αλλά πρέπει να αγωνιστούμε μέχρι τέλους, ή ταν ή επί τας.
Τη φράση έλεγαν οι Σπαρτιάτισσες μητέρες στα παιδιά τους, όταν τους έδιναν την ασπίδα για τον πόλεμο.
Ήξεις αφήξεις: Λέγεται στην περίπτωση που κάποιος δεν έχει σταθερή άποψη, αλλά αλλάζει συνεχώς γνώμη.
Πρέπει να ξέρεις ότι και εσύ έχεις ευθύνη για την κακή κατάσταση που βρίσκεσαι, γιατί δεν πήρες μια σταθερή απόφαση, συνέχεια ήσουν «ήξεις αφήξεις».
Η φράση προέρχεται από το χρησμό του μαντείου των Δελφών « ήξεις αφήξεις ου θνήξεις εν πολέμω». Η θέση του κόμματος πριν ή μετά το αρνητικό μόριο ου, καθορίζει και τη σημασία του χρησμού.
Κέρβερος:Σκληρός, ανυποχώρητος.
Παρά τα παρακάλια μιας ο φύλακας δεν μας άφησε να περάσουμε. Ήταν αληθινός Κέρβερος.
Από το όνομα του τέρατος που φύλαγε τον Άδη και δεν άφηνε κανένα να μπει μέσα.
Η κεφαλή της Μέδουσας: Λέγεται για ό,τι είναι αποκρουστικό, για ό,τι δεν αντέχει να το βλέπει κανείς.
Το θέαμα ήταν αποκρουστικό και ανυπόφορο, όπως η κεφαλή της Μέδουσας.
Η φράση προέρχεται από το μύθο της Μέδουσας που απολίθωνε όποιον την κοιτούσε
Κέρας Αμαλθείας: Πλούτος, αφθονία
Παρόλο που ήταν τα χρόνια δύσκολα αυτός με την κληρονομιά που πήρε είχε το κέρας της Αμαλθείας.
Η φράση προέρχεται από το περιστατικό όπου η Αμαλθείας έτρεφε το μικρό δία με κέρατο κατσίκας γεμάτο γάλα και μέλι.
Καυδιανά δίκρανα: Λέγεται στη φράση περνώ μέσα από τα καυδιανά δίκρανα αναγκάζομαι να υποστώ ταπεινώσεις.
Η φράση προέρχεται από την ταπεινωτική ήττα του ρωμαϊκού στρατού στο Καύδιο, στην Αππία οδό, όπου ο ρωμαϊκός στρατός υποχρεώθηκε να περάσει κάτω από ένα ζυγό σε σχήμα «Π» κατασκευασμένο από δόρατα (καυδιανά δίκρανα).
Και συ τέκνον Βρούτε;Λέγεται για κάποιο άνθρωπο, που ξαφνικά στρέφεται εναντίον μας.
Τη φράση είπε ο Καίσαρας, όταν αναγνώρισε το βρούτο ανάμεσα στους δολοφόνους του.
Κόπρος του Αυγείου:Μαζεμένες ατασθαλίες καταστάσεις που δύσκολα διορθώνονται.
Όταν έγινε έλεγχος από τον επόπτη αποκαλύφθηκαν πολλά σκάνδαλα και ο υπουργός έδωσε εντολή να καθαριστεί αμέσως η κόπρος του Αυγείου.
Η φράση προέρχεται από ένα άθλο του Ηρακλή, όταν καθάρισε την κοπριά από τους στάβλους του Αυγείου.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα :Λέγεται για όσους υπερηφανεύονται και καυχώνται για ανεπιβεβαίωτα κατορθώματά τους και καλούνται να αποδείξουν ότι λένε την αλήθεια.
Αφού είσαι τόσο δυνατός απόδειξέ το, μη λες μόνο λόγια ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
Η φράση προέρχεται από αισώπειο μύθο «Ανήρ Κομπαστής» σύμφωνα με τον οποίο κάποιος ισχυριζόταν ότι κάποτε στη Ρόδο έκανε ένα πολύ μεγάλο άλμα και του ζήτησαν να το επαναλάβει λέγοντά του την παραπάνω φράση.
Mηδένα προ του τέλους μακάριζε: Μην καλοτυχίζει κανένα, πριν να δεις το τέλος του.
Με αυτή τη φράση σχολίασε ο Σόλωνας τους θησαυρούς του Κροίσου, όταν ο τελευταίος τους έδειξε με υπερηφάνεια.
Ηροδότου Ι. 32. 7
Κύκνειο άσμα :Η τελευταία πράξη το τελευταίο έργο η τελευταία ενέργεια κάποιου.
Με αυτή τη διδασκαλία, που αποτελεί το κύκνειο άσμα του, ο δάσκαλος αποσύρεται και συνταξιοδοτείται. Προέρχεται από το τελευταίο τραγούδι του κύκνου πριν το θάνατο του.
Ιστός της Πηνελόπης :Λέγεται για έργο που δεν τελειώνει.
Χρόνια προσπαθούν να τελειώσουν τα έργα για την κατασκευή του λιμανιού και δεν το κατόρθωσαν ακόμη έχουν καταντήσει σαν τον ιστό της Πηνελόπης.
Η φράση είναι από τον Όμηρο όπου στην Οδύσσεια αναφέρεται πως η Πηνελόπη ύφαινε ένα ύφασμα την ημέρα και το ξήλωνε τη νύχτα θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες μέχρι να γυρίσει ο Οδυσσέας από την Τροία.
Κουτί της Πανδώρας: Συνδυασμένοι επιδρομή συμφορών η εμφάνιση πολλών κακών ταυτόχρονα.
Εκείνη τη χρονιά πολλές συμφορές χτύπησαν την πόλη, λες και άνοιξε το κουτί της Πανδώρας.
Η φράση προέρχεται από τη μυθολογία, κατά την οποία ο Δίας για να τιμωρήσει τους ανθρώπους έδωσε στην Πανδώρα σαν δώρο ένα κιβώτιο γεμάτο απ΄όλες τις συμφορές έτσι μόλις το άνοιξε βγήκαν έξω τα κακά, εκτός από την ελπίδα.
Ο κύβος ερρίφθη:Η απόφαση πάρθηκε.
Ο Υπουργός υποσχέθηκε ότι το έργο θα προχωρήσει. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο κύβος ερρίφθη.
Τη φάση είπε ο Καίσαρας όταν αποφάσισε να κηρύξει εμφύλιο πόλεμο.
Κλίνη του Προκρούστη: Λέγεται στην περίπτωση που κάποιος θέλει να προσαρμόσει την πραγματικότητα σ΄ ένα αυθαίρετο σχήμα, ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του.
Η αντιπολίτευση κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι πέρασε τον εκλογικό νόμο από την κλίνη του Προκρούστη για να έχει ίδιο όφελος.
Προέρχεται από τον μυθικό κακούργο Προκρούστη που έδενε τα θύματά του στο κρεβάτι του κι έπειτα τους έκοβε ή εξάρθρωνε τα πόδια, για να τους φέρει σε μήκος ίσο με το κρεβάτι.
Μέμνησο των Αθηναίων: Μην ξεχάσεις να εκδικηθείς τους αντιπάλους σου.
Οι αντίπαλοι πρέπει να πληρώσουν τα κατά που μας έκαναν «μέμνησο των Αθηναίων».
Τη φράση έλεγε καθημερινά ένας υπηρέτης στο Δαρείο υπενθυμίζοντας του ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, γιατί συμμετείχαν στην πυρπόληση των Σάρδεων.
Μερίς του λέοντος:Το μεγαλύτερο μέρος το μεγαλύτερο κομμάτι.
Η μοιρασιά δεν ήταν δίκαιη, γιατί ο μεγαλύτερος αδελφός πήρε τη μερίδα του λέοντος και στους υπόλοιπους έμειναν ελάχιστα περιουσιακά στοιχεία.
Από το μύθο του Αισώπου «Λέων και αλώπηξ».

Κομίζω γλαύκας εις Αθήνας: Λέω πράγματα πασίγνωστα, σαν να ήταν άγνωστα.
Κομίζεις γλαύκα εις Αθήνας λέγοντας μας ότι η παχυσαρκία βλάπτει την υγεία.
Η φράση λέγεται γιατί στην Αθήνα η γλαύκα, η κουκουβάγια, ήταν πασίγνωστη, σαν σύμβολο της Αθήνας και εικονιζόταν παντού ακόμα και σε νομίσματα της εποχής...

              Λογοτεχνικό περιβόλι!

Ανέκδοτο για την απιστία

$
0
0



 Πολλά  ανέκδοτα έχουν γραφτεί για την απιστία θέμα που κατατρώει όλους μας στην ιδέα και μόνο… Αλλά αυτό το θεωρώ πολύ  ιδιαίτερο και το μοιράζομαι μαζί σας …

                                        "Η γαλοπούλα"
Μια μέρα, Ο σύζυγος γυρνάει στο σπίτι κατά τις 6 το απόγευμα και λέει στη γυναίκα του: 

- Καλή μου, έχω ένα meeting για τη δουλειά στις 10 το βράδυ, αλλά δε θα πάω...!! Μου φαίνεται ότι με εκμεταλλεύονται!! 

Η γυναίκα, δείχνοντας ότι νοιάζεται γι'αυτόν, τον πείθει πως η δουλειά είναι σημαντική. Τότε, ο σύζυγος πάει να κάνει ένα ντουζάκι για να είναι έτοιμος και σκέφτεται: 

- Ήταν εύκολο να τη κοροϊδέψω!. 

Σαν γυναίκα που αξίζει να το κάνει, όταν ο άντρας της μπαίνει στο μπάνιο, τσεκάρει όλα του τα πράγματα: το πορτοφόλι, το τσαντάκι, το σακάκι, τα μηνύματα στο κινητό κτλ. Και βρίσκει ένα χαρτάκι με το παρακάτω κείμενο : 

"Μωρό μου, σε περιμένω για να φάμε τη γαλοπούλα με τη λευκή σάλτσα που έχουμε πει..." 

Η γυναίκα ξαναβάζει το χαρτάκι εκεί που ήταν. 
Όταν ο άντρας βγαίνει από το μπάνιο τη βλέπει ξαπλωμένη στο κρεβάτι, σε μία στάση πολύ προκλητική... 
... και χωρίς να χάνουν χρόνο.... όπως τους παλιούς καιρούς...

...Όταν τελείωσαν, ο τύπος μισοπεθαμένος, αποκοιμιέται. Όταν πλησίαζε η ώρα του 'meeting', η γυναίκα τον ξυπνάει. Παρόλα αυτά αυτός δεν ήθελε να ξέρει τίποτα για το 'meeting'. Τελικά η σύζυγος τον πείθει να πάρει τα πόδια του και να πάει... 

Όταν έφτασε στο σπίτι της ερωμένης του, πολύ κουρασμένος της λέει: 
- Καλή μου, έχω δουλέψει πολύ σήμερα και μόνο θα κάνω ένα ντουζάκι και θα ξεκουραστώ λίγο... 

Μπαίνοντας στο μπάνιο, η ερωμένη -γυναίκα ούσα- τσεκάρει τις τσέπες του παντελονιού και βρίσκει ένα χαρτάκι που γράφει : 

"Σου στέλνω τη γαλοπούλα. 
Η λευκή σάλτσα έμεινε σπίτι. 
Η Σύζυγος "


Η ιστορία με τους Δροσουλίτες μύθος ή πραγματικότητα;

$
0
0








Εδώ και αρκετά χρόνια, από το 1828 κάθε χρόνο  από τα τέλη Μαΐου ως τις αρχές  Ιουνίου, παρατηρείται ένα περίεργο φαινόμενο ανατολικά της Χώρας των Σφακίων,στη θέση Θυμέ , εμφανίζονται οι Δροσουλίτες.
Στη μικρή παραλία του χωριού ο κόσμος μένει άναυδος και δείχνει να μη πιστεύει στα μάτια του.


 
Μία αρκετά μεγάλη σειρά από ανθρώπινες σκιές εμφανίζονται πριν την ανατολή του ήλιου και συγκεκριμένα όταν δεν πνέει καθόλου βόρειος άνεμος. Οι σκιές ξεκινούν από το ερειπωμένο μοναστήρι του Αγίου Χαράλαμπου και κατευθύνονται προς την παραλιακή περιοχή του Φραγκοκάστελου.Mοιάζουν έντονα με πολεμιστές ντυμένους στα μαύρα αρματωμένους με οπλισμό, παρόμοιο με εκείνο της επανάστασης ενάντια στους Τούρκους.
Οι ντόπιοι ισχυρίζονται ότι πρόκειται για το στρατό του Χατζημιχάλη Νταλιάνη που στοίχειωσε μετά τη μάχη στο Φραγκοκάστελο. Οι ανύποπτοι τουρίστες που αποφάσισαν να περάσουν μια βραδιά στην παραλία και να απολαύσουν τον καλοκαιρινό φλοίσβο, τα έχασαν στο ξαφνικό αντίκρισμα της στρατιάς των φαντασμάτων των στρατιωτών.
Οι Δροσουλίτες  όπως τους λένε, διασχίζουν την περιοχή και αφήνουν άλαλους όσους τους αντικρίσουν. Η ονομασία τους προκύπτει από την πρωινή δροσιά κατά την οποία συνήθως φαίνονται. Πολλές αναφορές ντόπιων κατοίκων, έχουν κατά καιρούς προσδώσει διαφορετικές ερμηνείες στο φαινόμενο.
Ποιός ήταν ο Νταλιάνης;

 
Ένας από τους σημαντικότερους αγωνιστές του 1821 στην Ήπειρο, ήταν ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης. Ο ήρωας από το Δελβινάκι του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Μιχάλης, ταξίδεψε στους Άγιους Τόπους και βαπτίστηκε Χατζής στον Ιορδάνη ποταμό. Σπούδασε στην Ιταλία και στη συνέχεια ασχολήθηκε με το καπνεμπόριο. Από πολύ νωρίς μυήθηκε στη Φιλική εταιρία και με το ξέσπασμα της επανάστασης με δικά του χρήματα κατάφερε να δημιουργήσει σώμα ιππικού.
Το Μάρτιο του 1826 αφού ναύλωσε τρία καράβια με 800 εθελοντές, ξεκίνησε με προορισμό τη Βηρυτό, για να συναντήσει τον Λιβανέζο εμίρη Μπασίρ και να διαπραγματευτεί μαζί του τη συμβολή στην επανάσταση. Όταν όμως έφτασε εκεί διαπίστωσε ότι ο εμίρης είχε αλλάξει άποψη και αρνήθηκε να συμφωνήσει μαζί του.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ανασυγκρότησε το ιππικό του σώμα και πραγματοποίησε επιδρομές εναντίον του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Από εκεί ο Νταλιάνης και οι άντρες του πέρασαν στη Στερεά Ελλάδα για να βοηθήσουν τον Καραϊσκάκη στη μάχη του Φαλήρου, όπου όμως παρά τη μαχητικότητα που τους διέκρινε δεν κατόρθωσαν να πάρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ενώ στην ηπειρωτική χώρα ο αγώνας εξελισσόταν χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, στην Κρήτη οι Φιλικοί δεν μπορούσαν να προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια. Οι Τούρκοι είχαν ταμπουρωθεί στα κάστρα και δεν μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με τίποτα. Οι Κρήτες δίχως βοήθεια αρχικά, αποφάσισαν να αποτινάξουν την τυραννία των τριών σκληρών Τούρκων πασάδων.
Μετά την εξέγερση πέτυχαν αρκετές και σημαντικές νίκες εναντίον του κατακτητή, και κατόρθωσαν να τον εγκλωβίσουν στα μεγάλα κάστρα του νησιού. Μεταξύ 1824-1825 ο Χουσεΐν πασάς κατόρθωσε να αντιμετωπίσει τους Κρήτες καταφέρνοντας τους σημαντικότατα πλήγματα, αλλά δεν πέτυχε να πατάξει την επανάσταση που συνεχώς φούντωνε.

Τον Αύγουστο του 1825 οι πολεμιστές της Κρήτης με τη βοήθεια των αντρών του Νταλιάνη που έφτασαν στη μεγαλόνησο, προχώρησαν στην κατάληψη μιας βραχονησίδας, της Γραμπούσας (ή Γραμβούσας). Από εκεί πραγματοποίησαν αρκετές επιχειρήσεις εναντίον του εχθρού. Αλλά το ορμητήριο της Γραμπούσας δεν ήταν αρκετό για τα γενναία παλικάρια του Ηπειρώτη. Τότε οι κάτοικοι των Σφακιών του πρότειναν άλλες δύο περιοχές. Το φρούριο του Φραγκοκάστελου και το οροπέδιο του Λασιθίου.
Ο ισχυρός Μουσταφά πασάς ο οποίος ήταν Βαλής της Κρήτης προσπάθησε με πολλούς ύπουλους τρόπους να διασπάσει τους επαναστάτες και να δυσκολέψει τον ανεφοδιασμό τους. Τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου ο Νταλιάνης έφτασε στην περιοχή και οι κάτοικοι τον υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό αλλά με πολύ λίγα πολεμοφόδια. Παρόλα αυτά κατέβηκε στην πεδιάδα του Φραγκοκάστελου επιχειρώντας να το μετατρέψει σε ορμητήριο.
Το ερειπωμένο όμως φρούριο των Βενετών παρείχε ελάχιστες διευκολύνσεις και διέθετε τέσσερα μόλις, μικρά κανόνια. Μάταια ο Μουσταφά πασάς προσπάθησε να πείσει του Σφακιανούς να αποκοπούν από το στρατό του Νταλιάνη με αντάλλαγμα τη σωτηρία τους. Όσο και αν προσπάθησε δεν το κατόρθωσε. Οι κάτοικοι των Σφακίων προειδοποίησαν τον Νταλιάνη να εγκαταλείψει το κάστρο και να ταμπουρωθεί στα βουνά. Αλλά εκείνος τους αγνόησε και παρέμεινε με τα παλικάρια του οχυρωμένος στο φρούριο της πεδιάδας.
Οι Δροσουλίτες
Οι Δροσουλίτες όπως τους λένε, διασχίζουν την περιοχή και αφήνουν άλαλους όσους τους αντικρίσουν. Η ονομασία τους προκύπτει από την πρωινή δροσιά κατά την οποία συνήθως φαίνονται. Οι ντόπιοι ισχυρίζονται ότι πρόκειται για το στρατό του Χατζημιχάλη Νταλιάνη που στοίχειωσε μετά τη μάχη στο Φραγκοκάστελο.
Οι ανύποπτοι τουρίστες που αποφάσισαν να περάσουν μια βραδιά στην παραλία και να απολαύσουν τον καλοκαιρινό φλοίσβο, τα έχασαν στο ξαφνικό αντίκρισμα της στρατιάς των φαντασμάτων των στρατιωτών. Πολλές αναφορές ντόπιων κατοίκων, έχουν κατά καιρούς προσδώσει διαφορετικές ερμηνείες στο φαινόμενο.
Λέγεται ότι το 1890 τμήμα Τουρκικού στρατού που είχε στρατοπεδεύσει στην περιοχή αποχώρησε άρον άρον μόλις αντίκρισαν το παράξενο θέαμα. Στην περίοδο της κατοχής όταν οι Γερμανοί πάτησαν το πόδι τους στη μεγαλόνησο και συγκεκριμένα στην περιοχή του Φραγκοκάστελου, πέρασαν τους Δροσουλίτες για αντάρτικο απόσπασμα και άρχισαν να πυροβολούν εναντίον τους.
Η εμφάνιση του στρατού φάντασμα, σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζουν ορισμένοι, μπορεί να γίνει ορατή ανάλογα με τη θέση που κατέχει ο παρατηρητής. Στη μέση περίπου της απόστασης οροσειράς-Φραγκοκάστελου και ενώ βρίσκεται κάποιος στους πρόποδες της οροσειράς, κοιτάζοντας προς τη θάλασσα, μπορεί να διακρίνει την περίεργη ομίχλη από γωνία περίπου 40 μοιρών.
Μία εξήγηση έχει σχέση και με τη θέση του ήλιου που τις πρώτες δέκα ημέρες του Ιουνίου, βρίσκεται ελάχιστα πιο χαμηλά για δέκα περίπου λεπτά. Κατά τη διάρκεια του δεκάλεπτου εξ αιτίας και της ιδιομορφίας του εδάφους και των πολλών λόφων που σχηματίζουν οροσειρά, διακρίνεται μία κίνηση αντίθετης κατεύθυνσης των σκιών προς την ομίχλη της πρωϊνής δροσούλας.
Το συγκεκριμένο φαινόμενο μπορεί να συμβεί και αλλού εφόσον επικρατούν παρόμοιες συνθήκες. Έχουν ήδη αναφερθεί μαρτυρίες και για άλλες περιοχές της Κρήτης όπως στη Μεσσαρά Ηρακλείου στο νομό Ρεθύμνου στην Ιεράπετρα και στο Μακρύγιαλο
Δεν λείπουν όμως και οι απόψεις όσων υποστηρίζουν ότι το φαινόμενο παρουσιάζεται όταν φυσάει ελαφρύ νοτιαδάκι και όχι όταν επικρατεί άπνοια και υψηλή υγρασία. Συνήθως τους δύο τελευταίους μήνες της Άνοιξης και όχι τον Ιούνιο.
Βασικοί παρατηρητές του, είναι οι τσοπάνηδες και οι ψαράδες της περιοχής που ξυπνούν πριν τα χαράματα και όχι τόσο οι ξένοι. Αυτό προσδίδει το χαρακτηρισμό του μύθου και όχι της πραγματικότητας. Το σίγουρο είναι ότι στην περιοχή αυτή της νότιας Κρήτης μεταξύ Γαύδου και ακρωτηρίου Λίθινου, παρατηρούνται συχνά προς το τέλος της Άνοιξης μεταφορές αραιής ομίχλης που σε συνδυασμό με τον ελαφρύ νότιο άνεμο και τον ελάχιστο κυματισμό μπορεί να δημιουργήσουν αυτή την εικόνα.
Το 1928 ο δισέγγονος του Χατζημιχάλη Χρήστος αναφέρθηκε στην Εταιρεία ψυχικών ερευνών η οποία προσδιόρισε το φαινόμενο σαν μεταφυσικό. Διάφοροι επιστήμονες και ερευνητές το συσχέτισαν με ανώτερο αντικατοπτρισμό κάνοντας την υπόθεση ότι οι σκιές ανήκουν σε στρατιώτες που έκαναν γυμνάσια στις ακτές της Λιβύης.
Αυτές οι απόψεις όμως φαίνεται ότι δεν ευσταθούν, αφενός γιατί είναι αρκετά μεγάλη η απόσταση μεταξύ Λιβύης και Σφακίων και αφετέρου γιατί οι σύγχρονοι στρατιώτες δεν φέρουν τις ίδιες στολές με εκείνες του στρατού του Χατζημιχάλη με τις οποίες ισχυρίζονται ότι τους βλέπουν.

Συμπέρασμα:
Ένα είναι  βέβαιο, στην ιστορία έχουμε ανάλογα παραδείγματα με σκιές και Φως…
 Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, αφού προηγήθηκε ένα «φως μέγα», παρουσιάστηκαν «φαντάσματα και είδωλα…ενόπλων ανδρών.

Κάτι ανάλογο ήταν και το φαινόμενο των Αγγέλων του Mons στον
 Α” Παγκόσμιο, όπου κατά τη διάρκεια της μάχης του Mons του Βελγίου εμφανίστηκαν ανθρώπινες σκιές πάνω απ τους στρατιώτες. Ανάλογα φαινόμενα έχουν παρουσιαστεί και στη Σκωτία, στη Σιλεσία κτλ.
 Πάντως εμείς σας συστήνουμε, αν ταξιδέψετε στην Κρήτη και μάλιστα από τέλη Μαΐου ως αρχές Ιουνίου, να κάνετε μια επίσκεψη στα Σφακιά.  Που ξέρετε;  Ο μύθος να συναντήσει την Αλήθεια…

Μπορεί να συναντήσετε κι εσείς τις σκιές της ιστορίας μας!!!!


Πηγή:armagedd0n.pblogs.gr

Από τα κρυμμένα ποιήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη "La Jeunesse blanche"

$
0
0







 Η φιλτάτη, η άσπρη μας νεότης,
                        α η άσπρη μας, η κάτασπρη νεότης,

                που είν’ απέραντη, κ’ είναι πολύ ολίγη,
                σαν αρχαγγέλου άνω μας πτερά ανοίγει!...
                        Όλο εξαντλείται, όλο αγαπάει·
και λιώνει και λιγοθυμά εις τους ορίζοντας τους άσπρους.
A πάει εκεί και χάνεται εις τους ορίζοντας τους άσπρους,
                                για πάντα πάει.

                        Για πάντα, όχι. Θα ξαναγυρίσει,
                        θα επιστρέψει, θα ξαναγυρίσει.
                Με τα λευκά της μέλη, την λευκή της χάρι,
                θα έλθ’ η άσπρη μας νεότης να μας πάρει.
                        Με τα λευκά της χέρια θα μας πιάσει,
και μ’ ένα σάβανο λεπτό απ’ την ασπράδα της βγαλμένο,
με κάτασπρο ένα σάβανο απ’ την ασπράδα της βγαλμένο
                                θα μας σκεπάσει.





20-10 «Η σκέψη της ημέρας με ένα όμορφο τραγούδι » επιλογή της Ρένας Τζωράκη και η στήλη Θυμάμαι δεν ξεχνώ τι έγινε Σαν σήμερα 20/10

$
0
0
                             












Η σκέψη της ημέρας:

Η ταυτότητα της ημέρας:
Η 20η Οκτωβρίου είναι η 293η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό Ημερολόγιο (294η σε δίσεκτα έτη). Υπολείπονται 72 ημέρες.
Αργίες, επέτειοι και εορτές:

Πίστη Μπαχάι: Άγια Ημέρα - Γέννηση του Μπαμπ
Παγκόσμια Ημέρα της οστεοπόρωσης
Παγκόσμια Ημέρα Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας
Πανελλήνια μέρα της Ελληνικής Αστυνομίας

Ορθόδοξη Εκκλησία

Γερασίμου του νέου ασκητού, εν Κεφαλληνία (†1581)
Μεγαλομάρτυρος Αρτεμίου (†326)
Μαρτύρων Αντωνίου, Γερμανού, Ζεβινά, Νικηφόρου. Εβόρη και Ενόης
Μαναθώς της παρθένου
Οσίου Βασιλείου, μητροπολίτου Τραπεζούντας
Οσίας Ματρώνης της Χιοπολίτιδος (1462)
Θυμάμαι δεν ξεχνώ τα έγινε Σαν σήμερα20/10 


 
Τα πιο σημαντικά  γεγονότα της 20ης  Οκτωβρίου:

1548 - Ο Ο Αλόνσο δε Μεντόσα (αμερικάνικα ισπανικά) ή Μεντόθα (καστιλιάνικα ισπανικά) ιδρύει την πόλη Νουέστρα Σενιόρα δε Λα Πας (Η Παναγία της Ειρήνης).
1740 - Η Μαρία Θηρεσία αναλαμβάνει τον θρόνο της Αυστρίας. Η Γαλλία, η Πρωσία, η Βαυαρία και η Σαξονία δεν την αναγνωρίζουν ως διάδοχο του θρόνου και αρχίζει ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής.
1820 - Ο πρίγκιπας Αλέξανδρος Κ. Υψηλάντης και οι "Φιλικοί"αποφασίζουν να κηρύξουν επανάσταση στη Μολδοβλαχία.
1821 - Επτάνησα: Ο Άγγλος διοικητής των Ιονίων Νήσων καταδικάζει σε θάνατο Έλληνες πατριώτες και εκθέτει τα πτώματα των ηρώων στα όρνια.
1827 - Ελληνική Επανάσταση του 1821: Ναυμαχία του Ναβαρίνου, οι στόλοι των Μεγάλων Δυνάμεων καταναυμαχούν τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο.
1912 - Α'Βαλκανικός Πόλεμος: ο Ελληνικός Στρατός απελευθερώνει τα Γιαννιτσά, το Πλατύ και τη Σιάτιστα.
1922 - Έναρξη διαπραγματεύσεων για την Συνθήκη της Λωζάνης.
1941 - Β'Παγκόσμιος Πόλεμος: Χιλιάδες πολίτες δολοφονούνται στο Κραγκούγιεβατς της Σερβίας από τις Γερμανικές δυνάμεις κατοχής.
1944 - Οι Βούλγαροι φεύγουν από τη Μακεδονία ενώ οι Γερμανοί εκκενώνουν την Καλαμπάκα και το Καστράκι.
1944 - Ο Σοβιετικός Στρατός και Γιουγκοσλάβοι Παρτιζάνοι, απελευθερώνουν το Βελιγράδι, πρωτεύουσα της Γιουγκοσλαβίας.
1968 - O Αριστοτέλης Ωνάσης παντρεύεται την, χήρα του Τζον Κένεντι, Τζάκυ.
1973 - Η Βασίλισσα Ελισάβετ Β'ως Βασίλισσα της Αυστραλίας εγκαινιάζει επίσημα την Όπερα του Σίδνεϋ.
1977 - Έξι άτομα, μεταξύ των οποίων 3 μέλη του ροκ συγκροτήματος Lynyrd Skynyrd (Ronnie Van Zant, Steve Gaines, Cassie Gaines) σκοτώνονται σε αεροπορικό δυστύχημα 5 μίλια βορειοανατολικά του Γκίλσμπουργκ του Μισισίπι.
2011 - Φονεύεται από τους αντάρτες ο ως τότε ηγέτης της Λιβύης συνταγματάρχης Μουαμάρ Καντάφι.


Γεννήσεις:

1496 - Κλαύδιος της Λωρραίνης, Γάλλος στρατιωτικός
1632 - Κρίστοφερ Ρεν, Άγγλος αρχιτέκτονας
1780 - Παυλίνα Βοναπάρτη - Μποργκέζε, Γαλλίδα αδελφή του Ναπολέοντα Α'της Γαλλίας
1784 - Υποκόμης Πάλμερστον, Άγγλος πολιτικός
1854 - Αρθούρος Ρεμπώ, Γάλλος ποιητής
1859 - Τζον Ντιούι, Αμερικανός φιλόσοφος και ψυχολόγος
1874 - Τσαρλς Άιβς, Αμερικανός συνθέτης
1882 - Μπέλα Λουγκόζι, Ούγγρος ηθοποιός
1891 - Τζέιμς Τσάντγουικ, Άγγλος φυσικός
1917 - Στεφάν Εσέλ, Γάλλος διπλωμάτης και ακτιβιστής
1943 - Ντούνια Βέιζοβιτς, Κροάτισσα υψίφωνος
1946 - Ελφρίντε Γέλινεκ, Αυστριακή συγγραφέας
1950 - Ζόρζε Κάρλος Φονσέκα, πρόεδρος του Πράσινου Ακρωτηρίου
1956 - Ντάνι Μπόιλ, Άγγλος σκηνοθέτης
1958 - Ντέιβ Φίνλεϊ, Ιρλανδός παλαιστής
1958 - Σκοτ Χαλ, Αμερικανός παλαιστής
1958 - Βίγκο Μόρτενσεν, Αμερικανός ηθοποιός
1963 - Νίκος Τσιαντάκης, Έλληνας ποδοσφαιριστής
1969 - Λάμπρος Παπακώστας, Έλληνας αθλητής
1970 - Τσάβο Γκερέρο, Αμερικανός παλαιστής
1971 - Ντάνι Μινόγκ, Αυστραλέζα τραγουδίστρια και ηθοποιός
1976 - Νίκος Μπαχαρίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής
1981 - Δημήτρης Παπαδόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής

Θάνατοι:
460 - Ευδοκία, Βυζαντινή αυτοκράτειρα
1740 - Κάρολος ΣΤ', αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
1910 - Ντέιβιντ Μπ. Χιλ, Αμερικανός πολιτικός
1926 - Ευγένιος Ντεμπς, Αμερικανός πολιτικός
1932 - Τζιοβάννι Μπαττίστα Πιρέλλι, Ιταλός επιχειρηματίας
1964 - Χέρμπερτ Χούβερ, 31ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
1984 - Πολ Ντιράκ, Άγγλος φυσικός
1989 - Άντονι Κουέιλ, Άγγλος ηθοποιός
1994 - Μπαρτ Λάνκαστερ, Αμερικανός ηθοποιός
2006 - Τζέιν Γουάιατ, Αμερικανίδα ηθοποιός
2011 - Μουαμάρ αλ Καντάφι, Λίβυος πολιτικός





Σήμερα 20-10 γιορτάζουν: ... τι σημαίνει το όνομα του εορτάζοντα σήμερα;

$
0
0



Σήμερα, 20 Οκτωβρίου, γιορτάζουν οι: Αρτέμιος, Άρτεμις, Αρτέμη, Αρτέμιδα, Αρτέμης, Αρτεμία, Αρτεμισία, Γεράσιμος, Μάκης, Μικές, Μίκης, Διάνα, Ντιάνα, Ενόη, Ματρώνα, Ματρόνα, Κερασιά, Κερασία.






                             Τι σημαίνει το  όνομά Αρτέμιος – Άρτεμη;





Άρτεμις:  Η Άρτεμη ήταν θεά του Ολύμπου  βασίλισσα των βουνών και των δασών, δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα, θεά της Σελήνης και της άγριας φύσης, παρθένα και σύμβολο της αγνότητας. Προστάτευε το κυνήγι και τη μητρότητα. Η παρθένα.
 Αν το όνομά σου είναι Άρτεμη είσαι  δραστήρια, εργατική, ανεξάρτητη, αγνή , φιλάνθρωπη ,διασκεδαστική μα και ατίθαση…
Σου  αρέσει η φύση κι ο αθλητισμός. Ερωτεύεσαι συχνά.
Σύμφωνα με τις αρχές του Πυθαγόρα, ο προσωπικός λεξάριθμος  του ονόματός σου είναι το 5 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία γυναίκα κεφάτη, ζωηρή με φιλελεύθερες απόψεις για τη ζωή! Σου αρέσει να πρωτοπορείς και να γεύεσαι στο έπακρο όλες τις καθημερινές απολαύσεις της ζωής.
Αρτέμιος:Είσαι σοβαρός, υπεύθυνος, καλός οικογενειάρχης.
 Έξυπνος, ευσυνείδητος στη δουλειά του. Πιστός φίλος.




Σήμερα, 20 Οκτωβρίου, γιορτάζουν οι: Αρτέμιος, Άρτεμις, Αρτέμη, Αρτέμιδα, Αρτέμης, Αρτεμία, Αρτεμισία, Γεράσιμος, Μάκης, Μικές, Μίκης, Διάνα, Ντιάνα, Ενόη, Ματρώνα, Ματρόνα, Κερασιά, Κερασία.

                                    Λίγα λόγια για τον Άγιο Αρτέμιο:




Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη του αγίου και ενδόξου μεγαλομάρτυρα Αρτεμίου.
Ο άγιος Αρτέμιος ήταν στρατιωτικός στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Για την αρετή του και τις άλλες ικανότητες του, ο πρώτος χριστιανός αυτοκράτορας τον ανέβασε στα ανώτατα κρατικά αξιώματα και στα 330 ο Αρτέμιος ήταν Αυγουστάλιος, δηλαδή μικρός αύγουστος και βασιλέας της Αλεξάνδρειας και της Αιγύπτου. Όταν ο διάδοχος του Μεγάλου Κωνσταντίνου Κωνστάντιος, που ήταν αρειανός, εδίωκε τον άγιο Αθανάσιο κι ήθελε να τον συλλαβει, ο άγιος Αρτέμιος διευκόλυνε τον μεγάλο πρόμαχο της Ορθοδοξίας να φύγει και να κρυφτεί στα μοναστήρια τής Αιγύπτου.
Στα 361, ύστερ’ από το θάνατο του Κωνσταντίου, στον αυτοκρατορικό θρόνο ανέβηκε ο Ιουλιανός, που ήταν ανεψιός του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Ο Ιουλιανός είναι ένας τραγικός άνθρωπος της ιστορίας. Ύστερ’ από πενήντα χρόνια, που η Εκκλησία ήταν ελεύθερη, ο Ιουλιανός θέλησε να ξαναφέρει πίσω την ειδωλολατρία και να διώξει τους χριστιανούς. Ήταν πρώτα χριστιανός, είχε δεχθεί το βάπτισμα και για λίγον καιρό μάλιστα ήταν στας Αθήνας συμφοιτητής με τον Άγιο Βασίλειο και τον άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο. Πολλές αιτίες τον έκαμαν για να πιστέψει πώς η επάνοδος στην ειδωλολατρία θα ήταν για το καλό της αυτοκρατορίας. Στην ιστορία έμεινε το όνομά του Ιουλιανός ο παραβάτης ή αποστάτης.
Ο Ιουλιανός βασίλεψε μόνο δυό ή δυόμιση χρόνια, γιατί σκοτώθηκε σε ηλικία 32 ετών στην Περσία, στον πόλεμο που άνοιξε εναντίον των Περσών. Στο λίγον καιρό της βασιλείας του πολύ ταλαιπωρήθηκε η Εκκλησία· οι ειδωλολάτρες ξαναπήραν θάρρος και μαζί με τους αιρετικούς αρχίσανε να διώκουν τους ορθοδόξους. Θύμα αυτών των διωγμών είναι και ο άγιος Αρτέμιος. Ήταν τώρα ανώτατος αξιωματούχος του κράτους στη Συρία, κι όταν είδε να διώκονται οι χριστιανοί, να αρπάζονται και να δημεύονται τα εκκλησιαστικά, παρουσιάστηκε στον αυτοκράτορα και δεν δίστασε να τον ελέγξει κατά πρόσωπον, για την αλλαξοπιστία του και για την περιφρόνηση της Εκκλησίας.
Αυτό ήταν αρκετό, για να εξοργισθεί ο Ιουλιανός και να διατάξει να τον βασανίσουν. Τότε ξανάρχισαν τα μαρτύρια των αρχαίων διωγμών και ο άγιος Αρτέμιος, ο ανώτατος πρώτα κρατικός αξιωματούχος, πάλεβε τώρα με την οργή του αυτοκράτορα, αφημένος στα χέρια σκληρών και απάνθρωπων δημίων. Τον έδειραν σκληρά, του ξέσκισαν το σώμα, τον πέτρωσαν κάτω από μια μεγάλη και βαριά πλάκα, που βγήκαν τα μάτια του και ξεχύθηκαν τα σπλάγχνα του και τελευταία τον αποκεφάλισαν. Έπειτα από πενήντα χρόνια, που είχαν πάψει οι διωγμοί κατά των χριστιανών, οι ειδωλολάτρες σαν και να έπαιρναν τώρα εκδίκηση κι έδειχναν όλη τους την κακία και το μίσος.
Η απόπειρα του Ιουλιανού να ξαναφέρει την ειδωλολατρία είναι η πρώτη, άλλ’ όχι και η τελευταία. Λέγεται ότι, όταν ο παραβάτης τραυματισμένος βαριά στον πόλεμο, έβλεπε να πλησιάζει το τέλος του, πήρε με το χέρι, του από το αίμα του, ράντισε γύρω και είπε· «Νενίκηκας, Χριστέ. Κορέσθητι, Ναζωραίε». Και ότι βέβαια ο Χριστός νίκησε και τότε και νικά πάντα είναι γεγονός, όχι όμως ότι και χαίρει στα αίματα των διωκτών του. Η Εκκλησία διώκεται και σηκώνει το μαρτύριο για την πίστη του Χριστού κι όχι μόνο δεν χαίρει στις συμφορές των εχθρών της, αλλά και εύχεται γι’ αυτούς να ανανήψουν και να μετανοήσουν. Ο Ιησούς Χριστός ευχότανε για κείνους πού τον σταύρωσαν «Πάτερ, άφες αυτοίς,..».
Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, που έζησε την αποτυχημένη εκείνη απόπειρα του παραβάτη, σε δυό στηλιτευτικούς λόγους του κατά του Ιουλιανού, περιγράφει την ταλαιπωρία και το διωγμό της Εκκλησίας, αλλά και χαρακτηρίζει γενικότερα το τραγικό τόλμημα της επαναφοράς της ειδωλολατρίας” «… το πειράσθαι τα χριστιανών μετατιθέναι και παρακινείν ουδέν έτερον ή την Ρωμαίων παρασαλευειν αρχήν». Δηλαδή κάθε απόπειρα εναντίον της Εκκλησίας είναι σε βάρος του κράτους. Αν αυτό ίσχυε για τότε, πολύ περισσότερο για τώρα, που οι λαοί και τα κράτη είναι πια από παράδοση χριστιανικά, κι έτσι ή αλλιώς ζούνε μέσα στην πίστη, για την οποία μαρτύρησε ο άγιος μεγαλομάρτυρας Αρτέμιος. Αμήν.
(+Μητροπ. Σερβίων και Κοζάνης Διονυσίου Λ. Ψαριανού, Εικόνες Έμψυχοι, Εκδ. Αποστ. Διακονίας σ. 138)
Για σας που σας αρέσουν τα ονόματα και ψάχνετε για περισσότερα αναλυτικά τι σημαίνει το κάθε όνομα:
Για αρχαιοελληνικά ονόματα:
Για περισσότερα ελληνικά ονόματα διαβάστε τον σύνδεσμο:
Στείλτε στους αγαπημένους σας φίλους και φίλες χρόνια πολλά με όμορφες εικόνες:

και  αν σας αρέσουν οι  όμορφες μαντινάδες:




Η σεξουαλική επαφή είναι το Φάρμακο για την εξαφάνιση της πέτρας των νεφρών!

$
0
0





Απίστευτο και όμως αληθινό!
Επιστημονικοί ερευνητές από την Τουρκία διαπίστωσαν πως το μέτρο αντιμετώπισης για τις πέτρες στα νεφρά είναι η συχνή σεξουαλική επαφή!
Ναι καλά διαβάσατε  η ερωτική επαφή βοηθάει στην εξάλλειψη  της πέτρας !
Την μελέτη εκπόνησαν οι ειδικοί από το Τμήμα Ουρολογίας του Ερευνητικού Νοσοκομείου της Άγκυρας και η οποία δημοσιεύεται στην
επιθεώρηση Urology υποδεικνύει μάλιστα ποια είναι η ιδανική συχνότητα στο σεξ ώστε να απομακρυνθούν φυσικά οι πέτρες από τα νεφρά.
Οι ερευνητές χώρισαν τους 75 συμμετέχοντες σε τρεις ομάδες: η μία ομάδα έπρεπε να κάνει σεξ τουλάχιστον 3-4 φορές την εβδομάδα, η δεύτερη έλαβε ταμσουλοζίνη (φάρμακο χρησιμοποιούμενο στη Γυναικολογία, Μαιευτική και επί διαταραχών της ούρησης, χορηγούμενο κυρίως σε άνδρες με υπερπλασία προστάτη προς βελτίωση της ούρησης), ενώ η τρίτη ομάδα έλαβε πρότυπη θεραπεία για την αντιμετώπιση της νεφρολιθίασης.
Δύο εβδομάδες μετά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι 26 από τους 31 συμμετέχοντες της πρώτης ομάδας (ομάδα σεξ) είχαν καταφέρει να αποβάλουν φυσικά τις πέτρες από τα νεφρά τους. Από την άλλη, μόλις 10 από τους 21 συμμετέχοντες στην ομάδα της ταμσουλοζίνης και 8 από τους 23 συμμετέχοντες στην ομάδα της πρότυπης θεραπείας (δεύτερη και τρίτη ομάδα αντίστοιχα) είχαν καταφέρει να απαλλαγούν από τις πέτρες στα νεφρά. Οι απορριφθείσες πέτρες είχαν κατά μέσο όρο μέγεθος 4,7 χιλιοστ.





Λόγια Σοφίας του Νικολά-Αρτύρ Ρεμπώ - (Arthur Rimbaud)

Αρθούρος Ρεμπώ (20 Οκτωβρίου 1854 - 10 Νοεμβρίου 1891)

$
0
0
                 




                            









Ο Ζαν-Νικολά-Αρτύρ Ρεμπώ ή  (Arthur Rimbaud),  ήταν Γάλλος ποιητής. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους  εκπροσώπους του συμβολισμού, με σημαντική επίδραση στη μοντέρνα ποίηση, παρά το γεγονός πως εγκατέλειψε οριστικά τη λογοτεχνία στην  τρυφερή ηλικία των είκοσι ετών.
Ο Αντρέ Μπετόνέγραψε γι’αυτόν:
 «Ένας αληθινός θεός της εφηβείας.»


 
Και ο  Χένρυ Μίλλερ:
 « Ο Ρεμπώ ξανάφερε τη λογοτεχνία μέσα στη ζωή. »
Από το σύνολο του έργου του ξεχωρίζουν οι ποιητικές συλλογές «Εκλάμψεις» και  «Μια Εποχή στην Κόλαση».
 Η τελευταία  μάλιστα ποιητική συλλογή, υπήρξε το μοναδικό βιβλίο του Ρεμπώ που δημοσιεύτηκε κατόπιν επιθυμίας και ενεργειών του ίδιου, ενώ σημαντικό μέρος των ποιημάτων του δημοσιεύτηκαν ενόσω ήταν εν ζωή αλλά χωρίς τη συγκατάθεσή του ή εν αγνοία του.
 Μάλιστα ο  Κάρλ Σαπίρο  την χαρακτήρισε:
«Είναι αναμφισβήτητα το αριστούργημα της εφηβείας – της ηλικίας των κακοποιών. Ίσως να μην υπάρχει κάτι παρόμοιο σε καμίαν άλλη λογοτεχνία.
 Το πλησιέστερο μ'αυτήν βιβλίο στην αγγλική γλώσσα είναι η «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων», ένα άλλο έργο που μόνο οι αθώοι μπορούν να εννοήσουν. »
Βιογραφικό του  του  Νικολά-Αρτύρ Ρεμπώ ή  (Arthur Rimbaud

Ο Arthur Rimbaud  γεννήθηκε  στη Γαλλική αγροτική πόλη Σαρλβίλ των Αρδεννών,   στις 20 Οκτωβρίου 1854 όπου έζησε τα νεανικά του χρόνια, πριν ξεκινήσει η πολύχρονη περιπλάνηση του σε πολυάριθμες πόλεις της Ευρώπης.
 Από μικρός εκφράζεται με ωριμότητα σπάνια για την ηλικία του  μόλις δέκα χρονών γράφει το κείμενο "Ο ήλιος ήταν ακόμα ζεστός...". Γύρω στα δεκατέσσερα, συνθέτει τέλειους στίχους στα λατινικά που δημοσιεύονται και βραβεύονται. Το 1869 γράφει το πρώτο του ποίημα στα γαλλικά "Τα πρωτοχρονιάτικα δώρα των ορφανών", που δημοσιεύεται σε περιοδικό.
Το 1870 γράφει πολλά ποιήματα σε στίχο, που προκαλούν μεγάλο ενδιαφέρον στους γνωστούς ποιητές της εποχής.
 Το καλοκαίρι αυτής της χρονιάς το σκάει από το σπίτι του για το Παρίσι, ελπίζοντας να δει από κοντά την πτώση του Ναπολέοντα του τρίτου· στο τρένο συλλαμβάνεται γιατί δεν έχει να πληρώσει το εισιτήριο και φυλακίζεται. Λίγες μέρες μετά γυρίζει σπίτι του, από  όπου ξαναφεύγει αμέσως για το Βέλγιο με τα πόδια, θέλοντας να δουλέψει σαν δημοσιογράφος.
Φτάνει μέχρι τις Βρυξέλλες, αλλά απογοητευμένος από τη δημοσιογραφία την εγκαταλείπει.
Στο διάστημα αυτό γράφει μερικά από τα καλύτερα ποιήματά του. Το 1871 διαβάζει βιβλία μαγείας και σοσιαλιστικά συγγράμματα. Τρίτη φυγή· στο Παρίσι όπου τριγυρίζει για δεκαπέντε μέρες. Καταστρώνει ένα σχέδιο κομμουνιστικού συντάγματος που το χειρόγραφό του χάθηκε.
Την άνοιξη αυτής της χρονιάς αναπτύσσει σε δύο γράμματα σε φίλους του, τις επαναστατικές ιδέες του για την ποίηση.
Περνά μια έντονη κρίση αντιχριστιανισμού. Αρχίζει να γράφει πεζά ποιήματα. Αυτό το χρόνο (1871), γράφονται "Οι ερημιές του έρωτα"που περιέχουν τρία μόνο κομμάτια.
Το Σεπτέμβριο του 1871 ο Verlaine τον καλεί να μείνει μαζί του στο Παρίσι και ο δεκαπεντάχρονος ποιητής έρχεται παίρνοτας μαζί τα ποιήματά του· μέσα σ αυτά είναι το "Μεθυσμένο καράβι"που μόλις έγραψε. Ένα διάστημα μένει στο σπίτι του. Οι δύο ποιητές συνδέονται στενά· ο δεσμός τους είναι πολυτάραχος.
Το Μάρτιο του 1872 ο Rimbaud γυρίζει στη Charleville όπου γράφει τα τελευταία του ποιήματα σε στίχο.
 Τον Ιούλιο φεύγει για το Βέλγιο και ο Verlaine τον ακολουθεί, εγκαταλείποντας τη γυναίκα του. Το Δεκέμβριο ο Rimbaud γυρίζει στο πατρικό του σπίτι.
Οι μελετητές διαφωνούν σχετικά με τη χρονολόγηση της συλλογής "Φωτισμοί". Κατά τον Verlaine που τη δημοσίευσε πρώτος το 1886, γράφτηκε μεταξύ 1873-1875. Κατά τον Ernest Delahaye μεταξύ 1872-1873, πριν από την συλλογή "Μια εποχή στην κόλαση"σύμφωνα με μια τρίτη άποψη (Gustave Kahn), ένα μέρος της γράφτηκε πριν και το υπόλοιπο μετά. Ο τίτλος "Φωτισμοί"αποδίδεται από τον Verlaine στον Rrimbaud, αλλά στο χειρόγραφο δεν είναι γραμμένος με το χέρι του ποιητή.
Τον Ιούλιο του 1873, στις Βρυξέλλες, ο Rimbaud δηλώνει στον Verlaine ότι θέλει να διακόψει το δεσμό τους, αυτός τον πυροβολεί τραυματίζοντάς τον ελαφρά και καταδικάζεται σε δύο χρόνια φυλακή.
Η συλλογή "Μια εποχή στην κόλαση"γράφεται μεταξύ Απριλίου - Αυγούστου του 1873. Τυπώνεται στις Βρυξέλλες τον ίδιο χρόνο σε 500 αντίτυπα. Στον ποιητή έστειλαν μερικά που έδωσε σε φίλους του και επειδή δεν πλήρωσε τα έξοδα της έκδοσης, τα υπόλοιπα έμειναν στο τυπογραφείο. Βρέθηκαν το 1901 και προκάλεσαν μεγάλη αναστάτωση, γιατί κυκλοφορούσε η φήμη ότι τα είχε κάψει ο ίδιος ο ποιητής.
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, έχοντας ήδη εγκαταλείψει την ποίηση, περιπλανήθηκε στην βορειοανατολική Αφρική όπου εργάστηκε  σαν  έμπορος και εξερευνητής, την ίδια περίοδο που άρχισε να αναγνωρίζεται το ποιητικό έργο του μεταξύ των λογοτεχνικών κύκλων του Παρισιού.
Το 1883 η Γαλλική Γεωγραφική Εταιρία δημοσιεύει τις ανακαλύψεις του. Διασχίζοντας την Αβησσυνία φτάνει το 1887 στο Harrar δίνοντας σημαντικά στοιχεία για τις εξερευνήσεις του.
 Μετά από συνεχείς περιπέτειες, κακουχίες και στερήσεις, του παρουσιάζεται ένας όγκος στο δεξί πόδι και γυρίζει στη Γαλλία, βαριά άρρωστος.
 Πεθαίνει στις 10 Νοεμβρίου 1891 σε ηλικία τριάντα επτά ετών.
(Στην φωτογραφία είναι ο τάφος του Ρεμπώ)


Για το έργο του Ρεμπώ:
Τόσο το λογοτεχνικό του έργο, όσο και και η περιπετειώδης ζωή του, διαμόρφωσαν την εικόνα ενός επαναστατικού καλλιτέχνη.
Ο Ρεμπώ χαρακτηρίστηκε από τον Αλμπέρ Καμύ :
 Ο «ποιητής της εξέγερσης, και μάλιστα ο σημαντικότερος απ'όλους».
 Ο ποιητής αποτέλεσε  είδωλο των φοιτητών του Μάη του '68, διανοούμενων μουσικών ή ακόμα του κινήματος των ομοφυλόφιλων, εισάγοντας τα ρομαντικά ιδεώδη στον 20ο αιώνα.
Μέχρι  και  το θάνατό του, ο Ρεμπώ ήταν γνωστός, μονάχα σε  περιορισμένο λογοτεχνικό κύκλο της αβάν-γκαρντ.
Αρκετοί ποιητές του 20ού αιώνα επηρεάστηκαν από το έργο του, και ειδικότερα από την ελεύθερη φόρμα της ποίησής του, σε τέτοιο βαθμό ώστε να θεωρείται ένας από τους «πατέρες» του μοντερνισμού. Σημαντική επιρροή άσκησε στους Γάλλους υπερρεαλιστές, με τον Αντρέ Μπρετόν να τον ονομάζει «σουρρεαλιστή στην πρακτική της ζωής και αλλού», ενώ συχνά αναφέρεται και ως επιρροή των συγγραφέων της μπητ γενιάς.


Ο Αμερικανός συγγραφέας Χένρυ Μίλλερ, εξέφρασε το δικό του θαυμασμό για το έργο και την προσωπικότητα του Ρεμπώ, στο βιβλίο του Ο Καιρός των Δολοφόνων (1956).
Πολλά έχουν γραφτεί για τη ζωή του Γάλλου ποιητή, πολλά περισσότερα τουλάχιστον από τον αριθμό των ποιημάτων που δημοσίευσε. Η επιστολή του Ρεμπό προς τον Πωλ Ντεμενύ, στις 15 Οκτωβρίου του 1871, συνιστά ένα από τα σημαντικότερα κείμενά του, με αντικείμενο το ρόλο της ποίησης, όπως τον αντιλαμβανόταν ο ίδιος. Σύμφωνα με τον Ρεμπό, ο αληθινός ποιητής αποτελούσε ένα είδος προφήτη, ικανό να διαμορφώσει μία νέα πραγματικότητα, εφευρίσκοντας το άγνωστο. Ως χρέος του, αντιλαμβανόταν τη γνωριμία με τον εαυτό του, την καλλιέργεια του μυαλού και της ψυχής του, ώστε τελικά να δημιουργήσει μία «οικουμενική γλώσσα».
Ο ποιητής, κατά τον Ρεμπώ, θα γινόταν «προφήτης» μέσω μίας «μακράς, απέραντης και λελογισμένης απορρύθμισης όλων των αισθήσεων», υπονομεύοντας συστηματικά την καθιερωμένη και συμβατική λειτουργία τους.
Η συμβίωση του Ρεμπώ με τον ποιητή Πωλ Βερλαίν ήταν αρκετά προβληματική.
Σε κατάσταση μέθης και μετά  από έντονη διαφωνία των 2 εραστών, ο Βερλαίν,  πυροβόλησε και τραυμάτισε τον Ρεμπό στο αριστερό του χέρι, πάνω από τον καρπό.
Για την πράξη του καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση και πρόστιμο 200 φράγκων, που αποτελούσε τη μέγιστη δυνατή ποινή. Έφυγε από τη ζωή στις 10 Νοεμβρίου του 1891 σε ηλικία 37 ετών.
Στην επιτύμβια πλάκα του τάφου του αναγράφεται εκτός από το όνομα, την ηλικία του και την ημερομηνία θανάτου του, η φράση «Προσευχηθείτε για αυτόν». Μετά το θάνατό, του η αδερφή του Ιζαμπέλ Ρεμπώ είδε, έντρομη, τις εφημερίδες να παρουσιάζουν τον αδελφό της ως έναν πρόστυχο ομοφυλόφιλο τρομοκράτη. «Πόσο πιθανό είναι ένα αγόρι μεταξύ δεκαπέντε και δεκαέξι ετών να υπήρξε ο κακός δαίμονας του Βερλαίν, που ήταν κατά έντεκα χρόνια μεγαλύτερός του;» αναρωτιόταν.
Μέχρι πρότινος, ο Ρεμπώ είχε χαραχθεί στη μνήμη του αναγνωστικού κοινού ως μία αέναη εφηβική μορφή, καθώς όλα τα μετέπειτα πορτρέτα του έδειχναν τη θολή απεικόνιση του. Όμως μια ασπρόμαυρη καρτ-ποστάλ του 1880, που βρέθηκε τυχαία σε ένα παλαιοπωλείου του Παρισιού έφερε στο φως για πρώτη φορά, τόσο καθαρά, το πρόσωπο του ποιητή στην ενήλικη ζωή του.
Η ποίηση και σεξουαλική αντισυμβατικότητα του Ρεμπώ ενέπνευσαν διάσημους καλλιτέχνες όπως ο Τζιμ Μόρισον, ο Μπομπ Ντίλαν, ο Τζον Λένον και η Πάτι Σμιθ. Η σχέση Ρεμπώ και Βερλέν μεταφέρθηκε το 1995 στη μεγάλη οθόνη με την ταινία Καταραμένη σχέση (Total eclipse), σε σκηνοθεσία Ανιέσκα Χόλαντ και πρωταγωνιστή τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Στη μουσική, ο Μπέντζαμιν Μπρίτεν μελοποίησε τμήμα των Εκλάμψεων ,  σε ένα σύνολο τραγουδιών για σοπράνο ή τενόρο.
Στον ελληνικό χώρο, ο Γιώργος Καρράς μαζί με τον Γιάννη Αγγελάκα και άλλους μουσικούς, μελοποίησαν το ποίημα Μια Εποχή Στην Κόλαση στο δίσκο τους Υπέροχο Τίποτα, ενώ ο Θάνος Μικρούτσικος ολοκλήρωσε το 1987 την όπερα «Μια εποχή στην κόλαση» όπου απαγγέλλει ο Γιώργος Κιμούλης με έντονα στοιχεία δραματικότητας, λυρικότητας και σαρκασμού.
To 2015 εκδόθηκε από τον Γαβριηλίδη το θεατρικό με τίτλο "Σαρλβίλ"του συγγραφέα Αχιλλέα Κούμπου με αφορμή τη ζωή του Ρεμπώ. Το κείμενο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης τον Μάιο του 2014.


( Στη φωτογραφία χειρόγραφο του ποιητή)

Χαρακτηριστικά  κείμενα του   Νικολά-Αρτύρ Ρεμπώ -
(Arthur Rimbaud) σε μετάφρασηΓιάννη Αντιόχου
«Πρωί




 Μήπως μια φορά δεν είχα νιότη αξιαγάπητη, ηρωική, μυθική, χαραγμένη σε φύλλα χρυσού, τόσο τυχερός! Για ποιο κρίμα, ποιο λάθος  με την παρούσα αδυναμία μου πληρώνω;  Συ που ισχυρίστηκες ότι τα ζώα τη θλίψη τους με αναφιλητά δηλώνουν, ότι οι ασθενείς απελπίζονται, ότι οι νεκροί απ΄ εφιάλτες κατατρέχονται, προσπάθησε να αφηγηθείς την πτώση και τον ύπνο μου. Όσο για μένα, δεν μπορώ να με φανταστώ σαν τον επαίτη με τ΄ αδιάκοπα Πάτερ ημών και τα Ave Maria. Να μιλώ, άλλο δεν μπορώ.
Ωστόσο, σήμερα, σκέφτηκα να τελειώσω την εξιστόρηση της κόλασης μου. Κι ήταν στα σίγουρα η Κόλαση, η αρχαία κόλαση, αυτή που ο Υιός του ανθρώπου άνοιξε τις πύλες της.
Από την ίδια έρημο, την ίδια νύχτα, πάντα τα εξαντλημένα μάτια μου ξυπνούν στο ασημένιο αστέρι, πάντοτε, χωρίς να των Βασιλιάδων της ζωής συγκίνηση, οι τρεις μάγοι, η καρδιά, η ψυχή, το πνεύμα.
Πότε θα φύγουμε πέρα απ΄ τις ακτές και τα βουνά, να χαιρετίσουμε τη γέννηση του νέου μόχθου, της νέας σοφίας, τη φυγή των τυράννων και των δαιμόνων, το τέλος της προκατάληψης, να λατρέψουμε – πρώτοι εμείς! – Χριστού τη γέννηση στη γη.
Το ουράνιο τραγούδι, η πορεία των λαών!
Σκλάβοι, μην καταριόμαστε τη ζωή.

"Κάποτε, εαν ενθυμούμαι καλώς"

Κάποτε, αν θυμάμαι καλά, με συμπόσιο έμοιαζε η ζωή μου, όπου κάθε καρδιά ανοίχθηκε και κάθε λογής κρασί έτρεξε.
Ένα βράδυ, κάθισα την Ομορφιά στα πόδια μου  -και τη βρήκα πικρή -και τη βεβήλωσα.
Όρθωσα το ανάστημα μου ενάντια στη δικαιοσύνη.
Τράπηκα σε φυγή. Ω Μάγισσες, Ω Δυστυχία, Ω Μίσος , είναι που σε σας τον θησαυρό μου εμπιστεύθηκα.
Κατάφερα να εξαφανίσω μέσα μου, όλη την ανθρώπινη ελπίδα. Με δρασκέλισμα αθόρυβο, κτήνους βαρύθυμου, έπνιξα κάθε ευχαρίστηση.
Κάλεσα τους δήμιους για να αφανιστώ, μασώντας τις κάνες των όπλων τους.
 Επικαλέστηκα τους λοιμούς για να με πνίξουν σ’ άμμο και αίμα. Η Δυστυχία ήταν ο Θεός μου..
Στη λάσπη ξάπλωσα στεγνώνοντας τη σάρκα μου με μιαρό αέρα. Υποδύθηκα τον ανόητο ως του σημείου παραφροσύνης.
Και η άνοιξη μου έφερε το τρομώδες γέλιο ενός ηλίθιου.
Εντούτοις, όταν ήμουν έτοιμος να κοάξω! Σκέφτηκα στα παλαιά συμπόσια να ψάξω το κλειδί, μήπως και βρω ξανά την όρεξη μου.
Η Φιλανθρωπία είναι το κλειδί. Τούτη η έμπνευση καταδεικνύει ότι ονειρεύτηκα.
« Θα παραμείνεις Ύαινα, και όλα τα άλλα…» κραυγάζει ο δαίμονας που κάποτε με έστεψε με τέτοιας λογής όμορφες παπαρούνες. Ψάξε το Θάνατο με όλες τις κεφαλαιώδεις επιθυμίες σου, και τον εγωισμό σου ολάκερο, και μ΄ όλες σου τις αμαρτίες».
Α! Επαρκής είμαι απ’ αυτά: Αλλά, Αγαπημένε Σατανά, σας ικετεύω, μη δείχνεται τόσο ενοχλημένος·  και καθώς αναμένεται μερικά καθυστερημένα σημάδια δειλίας, δεδομένου ότι εκτιμάται σε έναν συγγραφέα την έλλειψη περιγραφικής ή διδακτικής ενόρμησης, σας επισυνάπτω τούτες τις ειδεχθείς σελίδες  από το ημερολόγιο μιας καταραμένης ψυχής.
«Αποχαιρετισμός»


Φθινόπωρο κιόλας! – Μα γιατί η λύπη για τον ήλιο τον αιώνιο, όταν με την αναζήτηση της θεϊκής διαύγειας καταγινόμαστε – πολύ μακρύτερα απ΄ όλους αυτούς που παρέρχονται με τις εποχές.
Φθινόπωρο. Κι η βάρκα μας  απάνου σε ακίνητες ομίχλες, πισωγυρίζει στης δυστυχίας το λιμάνι, στη θεόρατη πόλη μ’ ουρανό βαμμένο λάσπη και φωτιά. Α! τα δυσώδη κουρέλια, το μουλιασμένο με βροχή ψωμί, το μεθύσι, οι χίλιοι έρωτες που με σταύρωσαν! Πότε επιτέλους θα αποκάμει τούτη η αιματορουφίχτρα, των μυριάδων ψυχών και πτωμάτων, βασίλισσα, που θα κριθούν! Βλέπω ξανά τον εαυτό μου, η σάρκα μου διαβρωμένη απ’ τη λάσπη και την πανούκλα, σκουλήκια γεμάτα τα μαλλιά κι οι μασχάλες μου κι ακόμα μεγαλύτερα σκουλήκια στην καρδιά μου, ξαπλωμένα μεταξύ αγνώστων δίχως ηλικία, δίχως αίσθημα…Θα μπορούσα να είχα πεθάνει εκεί…Φρικτή μνήμη! Απεχθάνομαι την μιζέρια.

Και τρέμω το χειμώνα, επειδή της άνεσης χαρακτηρίζεται εποχή!

-Μερικές φορές βλέπω στον ουρανό ατέλειωτες ακτές καλυμμένες λευκών εθνών. Απάνω μου, ένα μεγαλοπρεπές χρυσό πλεούμενο, ανεμίζει τις πολύχρωμες σημαίες του στου πρωινού την αύρα. Δημιούργησα κάθε ξεφάντωμα, κάθε θρίαμβο, κάθε δράμα. Προσπάθησα ν’ ανακαλύψω νέα άνθη, νέα αστέρια, νέα σάρκα, νέες διαλέκτους. Πίστεψα πως υπερφυσικές δυνάμεις θα αποκτούσα. Α, καλά! Θα πρέπει να θάψω την φαντασία και τις αναμνήσεις μου! Η ωραία δόξα του καλλιτέχνη και του παραμυθά πάει περίπατο!

Εγώ! Εγώ που ονόμασα τον εαυτό μου μάγο ή άγγελο, χωρίς ηθικούς φραγμούς, επέστρεψα στο χώμα αποζητώντας μια σθεναρή πραγματικότητα να υιοθετήσω! Χωριάτη!

Εξαπατήθηκα; Μπορεί η φιλανθρωπία να είναι η αδελφή του θανάτου για με;

Εν τάχη θα ζητήσω συγχώρεση επειδή ανατράφηκα με ψέματα. Και τώρα ας πηγαίνουμε.
Μα ούτε ένα χέρι φιλικό. Και που να ψάξω βοήθεια;
Αλήθεια, η νέα ώρα είναι το λιγότερο άτεγκτη.
Για αυτό μπορώ να πω ότι η νίκη κερδίσθηκε: ο τριγμός των οδόντων, το σύριγμα της φωτιάς, οι στεναγμοί της μόλυνσης  μετριάζονται. Κάθε ανόητη μνήμη μου εξασθενίζει. Οι τελευταίες μου απογοητεύσεις απομακρύνονται – ζήλια των ζητιάνων, των ληστών, των νεκρόφιλων, του κάθε είδους υπανάπτυκτων – καταραμένοι, εάν επρόκειτο να πάρω εκδίκηση!
Κάποιος οφείλει να είναι απόλυτα σύγχρονος.
Κανένα άσμα ασμάτων: κράτησε το κερδισμένο έδαφος. Δύσκολη νύχτα! Το ξεραμένο αίμα καπνίζει στο πρόσωπο μου, και τίποτα δεν άφησα πίσω μου παρ’ εκτός του φριχτού τούτου χαμόδεντρου!… Οι πνευματικές μάχες είναι τόσο βάναυσες όσο και των ανθρώπων ο πόλεμος: αλλά το όραμα της δικαιοσύνης  είναι μόνο θέλημα Θεού.
Και στο μεταξύ, τούτη είναι η παραμονή. Ας καλωσορίσουμε κάθε εισροή ζωτικότητας και αληθινής ευαισθησίας. Και την αυγή, οπλισμένοι με φλογερή υπομονή σε μεγαλοπρεπείς πόλεις θα εισέλθουμε.
Γιατί μίλησα για ένα χέρι φιλικό; Ένα μεγάλο μου πλεονέκτημα είναι ότι τώρα μπορώ να γελώ με τους παλιούς ψευδείς μου έρωτες, και να ντροπιάζω εκείνα τ’ άτιμα ζευγάρια – εκεί πίσω αντίκρισα την κόλαση κάθε γυναίκας- και θα’ ναι θεμιτό τώρα να κατέχω την αλήθεια μέσα σ’ ένα σώμα και μια ψυχή.
Δείτε τα λόγια Σοφίας του Ρεμπώ στον σύνδεσμο:






Ο παρών χρόνος και ο παρελθών χρόνος του Τόμας Στερνς Έλιοτ

$
0
0






Ο παρών χρόνος και ο παρελθών χρόνος
είναι ίσως και οι δύο παρόντες στο μέλλοντα χρόνο
και ο μέλλων χρόνος να περιέχεται στον παρελθόντα χρόνο.
Αν όλος ο χρόνος είναι αιωνίως παρών
όλος ο χρόνος δεν μπορεί να πληρωθεί.
Ό,τι θα μπορούσε να συμβεί είναι μια αφαίρεση
που παραμένει μια διαρκής δυνατότητα
μόνο σ’ έναν κόσμο από εικασίες.
Ό,τι θα μπορούσε να συμβεί και ό,τι συνέβη
δείχνουν σ’ ένα τέλος που είναι πάντοτε παρόν.

 Σημείωση:
Η μετάφραση  είναι του Χάρη Βλαβιανού


 

21-10 «Η σκέψη της ημέρας με ένα όμορφο τραγούδι » επιλογή της Ρένας Τζωράκη και η στήλη Θυμάμαι δεν ξεχνώ τι έγινε Σαν σήμερα 21/10

$
0
0
                                    





Η σκέψη της ημέρας:

Η ταυτότητα της ημέρας:
H 21η Οκτωβρίου είναι η 294η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό Hμερολόγιο (295η σε δίσεκτα έτη). Υπολείπονται 71 ημέρες.

Αργίες και εορτές:

Ορθόδοξη Εκκλησία

Οσίου Χριστοδούλου του εν Πάτμω
Ιερομαρτύρων Σωκράτους, πρεσβυτέρου εν Αγκύρα και Θεοδότης
Μαρτύρων Αζή, Γαΐου, Δασίου και Ζωτικού
Οσίων Ευκράτους και Ζαχαρίου
Πλαντίνου, Ανδρέου και Παύλου
Πέτρου και Στεφάνου των νεοφανών
Νεομάρτυρος Ιωάννου, του εκ Γουβών (Μονεμβασίας) και εν Λαρίση αθλήσαντος (†1773)
Οσίων Ιακώβου, Ιλαρίωνος του Μεγάλου (†371)
Βαρούχ, Φιλόθεου του εν Άθω
Βαρνάβα και Ιλαρίωνος, των εν Περιστερώνα Μόρφου Κύπρου
Ιλαρίωνος του Ρώσου
Θυμάμαι δεν ξεχνώ τα έγινε Σαν σήμερα21 / 10

Τα πιο σημαντικά γεγονότα της 21ηςΟκτωβρίου:

1096 - Σταυροφορία του λαού: ο τουρκικός στρατός εξουδετερώνει το λαϊκό στρατό της Δύσης.
1097 - Α΄ Σταυροφορία: οι Σταυροφόροι, με επικεφαλής τον Γοδεφρείδο του Μπουιγιόν, τον Βοϊμόνδο Α΄ του Τάραντα και τον Ρεϋμόνδο Δ'της Τουλούζης, αρχίζουν την πολιορκία της Αντιόχειας.
1520 - Ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος ανακαλύπτει έναν πορθμό, γνωστός σήμερα ως Πορθμός του Μαγγελάνου.
1600 - Ο Τοκουγκάβα Ιεγιάσου νικά τους ηγέτες των αντίπαλων ιαπωνικών φυλών στη Μάχη της Σεκιγκαχάρα, η οποία σηματοδοτεί την έναρξη του σογκουνάτου Τοκουγκάβα που στην ουσία θα κυβερνήσει την Ιαπωνία έως τα μέσα του 19ου αιώνα.
1774 - Για πρώτη φορά παρουσιάζεται σημαία με γραμμένη τη λέξη "Ελευθερία"επάνω της στο Τόντον της Μασσαχουσέτης.
1805 - Ναυμαχία του Τραφάλγκαρ. Το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό υπό τις διαταγές του ναυάρχου Οράτιου Νέλσον κατατροπώνει τον γαλλοισπανικό στόλο στις ισπανικές ακτές. Ο Νέλσον, όμως, τραυματίζεται και πεθαίνει σε ηλικία 47 ετών.
1824 - Ο Τζόζεφ Άσπντιν πατεντάρει το τσιμέντο Πόρτλαντ.
1825 - Για πρώτη φορά επίσημη εφημερίδα της Κυβέρνησης, το πέμπτο φύλλο της «Γενικής Εφημερίδος της Ελλάδος», δημοσιεύει ένα ποίημα. Πρόκειται για τον «Ύμνο εις την Ελευθερία», του Διονυσίου Σολωμού, που αποτελείται από 158 στροφές και συνολικά 638 στίχους.
1879 - Δοκιμάζεται με επιτυχία από τον Τόμας Έντισον ο πρώτος ηλεκτρικός λαμπτήρας πυράκτωσης (διήρκεσε 13½ ώρες προτού σβήσει).
1895 - Καταρρέει η Δημοκρατία της Φορμόζας, καθώς εισβάλλουν οι δυνάμεις της Ιαπωνίας.
1912 - Απελευθέρωση της Πρέβεζας από τον ελληνικό στρατό.
1918 - Ίδρυση της Γ.Σ.Ε.Ε.
1944 - Το HMAS Australia χτυπήθηκε κατά την πρώτη επίθεση Καμικάζε. 30 άντρες σκοτώθηκαν, μεταξύ των οποίων και ο διοικητής του πλοίου. (Β'Παγκόσμιος Πόλεμος)
1945 - Για πρώτη φορά οι γυναίκες στη Γαλλία αποκτούν δικαίωμα ψήφου.
1945 - Ο Χουάν Περόν παντρεύεται την Εύα Περόν.
1959 - Ανοίγει τις πύλες του για το κοινό το Μουσείο Γκούγκενχαϊμ στη Νέα Υόρκη.
1966 - Από κατολίσθηση στο Αμπερφάν της Ουαλίας βρίσκουν το θάνατο 144 άνθρωποι, κυρίως παιδιά.
1969 - Ο Σιάντ Μπάρε έρχεται στην εξουσία με πραξικόπημα στη Σομαλία.
1972 - Ένα NAMC YS-11A της Ολυμπιακής Αεροπορίας συνετρίβη στις ακτές της Βούλας Αττικής. 37 από τους επιβαίνοντες πνίγηκαν, ενώ 19 κατάφεραν να σωθούν φτάνοντας στην ακτή.
1977 - Ιδρύεται το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για τα Διπλώματα Ευρεσιτεχνίας.
1983 - Γίνεται ο ορισμός του μέτρου με βάση την ταχύτητα του φωτός στη γενική διάσκεψη μέτρων και σταθμών
1990 - Η πρώτη Apple Day εορτάζεται στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου.
2003 - Φωτογραφίζεται για πρώτη φορά ο πλανήτης νάνος Έρις.
Γεννήσεις:

1467 - Τζιοβάνι των Μεδίκων ο Ποπολάρος, Ιταλός ευγενής
1748 - Γιόχαν Άφσπρουνγκ, Γερμανός παιδαγωγός και εκδότης
1772 - Κλοντ Φοριέλ, Γάλλος ιστορικός
1776 - Τζωρτζ Άιζαρντ, Αμερικανός στρατηγός
1790 - Αλφόνς ντε Λαμαρτίν, Γάλλος ποιητής και πολιτικός
1833 - Άλφρεντ Νομπέλ, Σουηδός χημικός και μηχανικός
1907 - Νίκος Εγγονόπουλος, Έλληνας ζωγράφος και ποιητής
1917 - Ντίζι Γκιλέσπι, Αμερικανός τρομπετίστας, διευθυντής ορχήστρας και συνθέτης
1929 - Ούρσουλα Λε Γκεν, Αμερικανός συγγραφέας
1949 - Μπενιαμίν Νετανιάχου, Ισραηλινός πολιτικός
1957 - Τζούλιαν Κόουπ, Βρετανός τραγουδιστής και συγγραφέας
1968 - Αλέκος Αλεξανδρής, Έλληνας ποδοσφαιριστής
1986 - Αλμέν Αμπντί, Ελβετός ποδοσφαιριστής
1990 - Ρίκι Ρούμπιο, Ισπανός καλαθοσφαιριστής

Θάνατοι:

1221 - Αλίκη, δούκισσα της Βρετάνης
1422 - Κάρολος ΣΤ', βασιλιάς της Γαλλίας
1494 - Τζαν Γκαλεάτσο Σφόρτσα, δούκας του Μιλάνου
1556 - Πιέτρο Αρετίνο, Ιταλός συγγραφέας
1805 - Οράτιος Νέλσον, Άγγλος αντιναύαρχος
1931 - Άρθουρ Σνίτσλερ, Αυστριακός συγγραφέας
1969 - Τζακ Κέρουακ, Αμερικανός συγγραφέας
1980 - Χανς Άσπεργκερ, Αυστριακός παιδίατρος
1984 - Φρανσουά Τρυφώ, Γάλλος σκηνοθέτης
1996 - Γεώργιος Ζωιτάκης, Έλληνας στρατιωτικός










Λόγια Σοφίας από τον τεχνίτητου χρωστήρα και του Λόγου Νίκο Εγγονόπουλο

Νίκος Εγγονόπουλος αντιπροσωπευτικά του ποιήματα και βιογραφικό του.

$
0
0





 "Αν η νύχτα αργεί να περάσει"
Αν η νύχτα αργεί να περάσει
παρηγόρια μας στέλνει τις παλιές της σελήνες
κι αν στου κάμπου τα πλάτη, φαντασμάτων σκοτάδια
λυσικόμους παρθένες μ’ αλυσίδες φορτώνουν.

Ήρθ’ η ώρα της νίκης,
ήρθ’ η ώρα θριάμβου,
Μπολιβάρ!

Εις τα σκέλεθρα τ’ άδεια στρατηγών πολεμάρχων
τρικαντά θα φορέσουν που ποτίστηκαν μ’ αίμα
και το κόκκινο χρώμα που’ χαν πριν τη θυσία
θα σκεπάσει μ’ αχτίδες της σημαίας το θάμπος.

Μπολιβάρ!, Μπολιβάρ!, Μπολιβάρ!, Μπολιβάρ!


"Τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής"
«… πολύ σιωπηλά είναι όλα, κι η σιωπή είναι
καλή μονάχα σαν κλείνει μέσα της χαρά.
Αλλιώς τη φοβάμαι…» Λη

τα σπέρματα
των λυκανθρώπων
κουράζουν
τα πηδάλια
του ορίζοντος
ριχτούν
αναμμένες φλογέρες
μέσα
στα ματωμένα φουστάνια
που κρέμονται

στα πυκνά κλαριά
των δέντρων
πνίγουν κοράκια
μεσ’ στους καθρέφτες
ζητούν
τη δικαιοσύνη
και τον οίκτο
των
παιδιών

εγώ
όμως
βάζω κόκκινα λουλούδια
μεσ’ στα μαλλιά της
ορθώνομαι
ολόγυμνος
μέσα σε κήπους
πορφυρούς
χάνομαι
μέσα σε
σκοτεινές σπηλιές
που κρυφτούν
βαθιά
ραφτομηχανές
και ψάρια
κίτρινα
που μιλούν
σα λουλούδια
κι ίσως
εγώ να είμαι πια
αυτός ο λυκάνθρωπος

των αστραπών
αυτός που λεν
σα βραδιάζει
ο «άνθρωπος παρένθεσις»
μες στις φυσούνες
της πλεκτάνης
στα
σάβανα
της πορείας
εν ώρα
νυκτός
όταν
πεθαίνει
ένα πουλί
σα θειαφοκέρι

κι έτσι πέφτουν
σταλαματιά, σταλαματιά
στους κρόταφους
των απεγνωσμένων
κλειδοκυμβάλων
τα ζευγάρια
των απογοητευμένων
κι ένα
βαρύ σύννεφο
από μακριά
ξανθά μαλλιά
με μάτια φαιά
πετάει αθόρυβα
μες σε
στενόμακρα υπόγεια
οπ’ ανθούν μόνο
λιμάνια
αι
γυπαετοί

κι είναι η σιωπή
φωτιά
μιαν ανεμόσκλα
που τοποθετούν
προσεκτικά
στα χείλια
κι ένα άσπρο
άλογο
που είναι
ένα δέντρο
κοντά στη θάλασσα
κι ένα κόκκινο
άλογο
σαν
σημαία

και τρέχω
πάνω στα νερά
ακούραστα
με το λυρικό
ποδήλατο
με την περικεφαλαία
της αγάπης
κι όταν φτάσω
στο τελευταίο
σκαλί
της σκοτεινής
αυτής σκάλας

κι ανοίξω
την πόρτα
του δωματίου
τότες μόνε αντιλαμβάνομαι
πως το δωμάτιο
ήταν
είναι
ένας μεγάλος κήπος
γιομάτος μουσική
και
ζωγραφιές

ένα δωμάτιο
γεμάτο σεντόνια
ριχμένα
μέσα στον κήπο

σεντόνια
π’ άλλα ανεμίζανε
σα σημαίες
κι ωσάν
υελοπίνακες
κι άλλα ήτανε
ριχμένα κάτω
σαν καθρέφτες
κι άλλα
μιλούσαν
λέξεις άναρθρες
σαν καπνοδόχες
κι άλλα στρωμένα
σε κρεβάτια
σαν κομήτες
άλλα έμοιαζαν
κανάτια
άλλα ήτανε
σαν προβοσκίδες
κι άλλα
έντυναν
με δροσιά
και τραγικές κραυγές
γυναίκες ολόγυμνες
κι ωραίες

έτσι
που πρέπει
ίσως ναν κι ανάγκη απόλυτη
να παραβάλω
την όλη
κατάσταση
μ’ ένα γυαλί
που όταν
βάζεις
το μάτι
βλέπεις
ένα βαθύ
πηγάδι
και στο
βάθος
ένα
πουλί.


"Το λίκνον ο λύχνος"
πάντοτε αγαπούσα
- με πάθος –
κάθε εκδήλωση της ζωής
όμως δεν μ’ ένοιαζε
ο θάνατος

τώρα που μ’ άφισες να ξαποσταίνω
πλάι στο λαμπρό φως
των ωραίων ματιών σου
τώρα αγαπώ ακόμη περισσότερο τη ζωή
και δε θα ‘θελα
να πεθάνω πια
ποτέ.
 
«Ο εραστής»
Mιλούσε μιαν άλλη γλώσσα, την ιδιάζουσα διάλεκτο μιας
λησμονημένης, τώρα πλέον, πόλεως, της οποίας και είτανε,
άλλωστε, ο μόνος νοσταλγός.

(από τα Ποιήματα, B΄, Ίκαρος 1977)


Νίκος Εγγονόπουλος Βιογραφικά στοιχεία:
1907 – 1985



Τεχνίτης του χρωστήρα και του στίχου, ένας από τους συνεπέστερους εκπροσώπους του Υπερρεαλισμού στην Ελλάδα. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 21 Οκτωβρίου 1907 και πέρασε τα μαθητικά του χρόνια (1919-1927) εσωτερικός σε σχολείο του Παρισιού.


Στην Αθήνα επέστρεψε το 1927 για να υπηρετήσει τη θητεία του ως ακροβολιστής στο 1o Σύνταγμα Πεζικού. Απολύθηκε το 1928 κι εργάστηκε ως το 1930 ως μεταφραστής σε τράπεζα και ως γραφέας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα, φοιτούσε σε Νυχτερινό Γυμνάσιο.

Από το 1930 έως το 1933 εργάστηκε ως σχεδιαστής στη Διεύθυνση Σχεδίων Πόλεως του Υπουργείου Δημοσίων Έργων. Το 1932 γράφτηκε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Παρθένη, ενώ φοίτησε στο εργαστήριο του Φώτη Κόντογλου και γνωρίστηκε με τον Γιάννη Τσαρούχη και τον Δημήτρη Πικιώνη.

Το 1939 πραγματοποιεί την πρώτη του ατομική έκθεση. Με επιρροές από τo μεταφυσικό κόσμο του Ντε Κίρικο και την υπερβατικότητα της βυζαντινής τέχνης προσπαθεί να εκφράσει την παγκοσμιότητα του ελληνισμού, μέσα από την πολυσημία της σουρεαλιστικής γραφής.










Ένα χρόνο νωρίτερα είχε εκδώσει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν», η οποία προκάλεσε εντονότατες αντιδράσεις κι έλαβε τις διαστάσεις φιλολογικού σκανδάλου. Μερίδα των κριτικών τον ειρωνεύτηκε, όπως και τον Εμπειρίκο άλλωστε, θεωρώντας τη γραφή του πνευματικό παιγνίδι χωρίς βαθύτερο αντίκρισμα.

Μοναδικός του υπερασπιστής υπήρξε ο επίσης υπερεαλιστής Ανδρέας Εμπειρίκος. Του έγραφε: «Νικόλαε Εγγονόπουλε, σε αυτόν τον κόσμο δύο είναι τα μεγαλύτερα και πιο πολύτιμα στοιχεία, ο Έρωτας και το Σπαθί. Όλα τα άλλα έρχονται κατόπιν και τελευταίο από όλα η κριτική. Είσαι πραγματικά μεγάλος ποιητής, άσε λοιπόν οι άλλοι να λένε ότι θέλουν».

Το 1941 πολέμησε στο Αλβανικό μέτωπο και αιχμαλωτίσθηκε από τους Γερμανούς. Μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο εργασίας, απ'όπου δραπέτευσε και επέστρεψε στην Αθήνα με τα πόδια.

Το 1944, με νωπές τις αναμνήσεις του πολέμου, παρουσιάζει τον «Μπολιβάρ», την κορυφαία στιγμή της ποίησής του.
Μέσα από τη μορφή του Σιμόν Μπολιβάρ, του απελευθερωτή της Νότιας Αμερικής από τους Ισπανούς, ο Εγγονόπουλος δίνει το διαχρονικό πρότυπο του αγωνιζόμενου ανθρώπου, χωρίς τους περιορισμούς φυλής, χώρας ή εποχής.
Σύμφωνα με τον επιγραμματικό χαρακτηρισμό του κριτικού Ανδρέα Καραντώνη, το μακροσκελές αυτό ποίημα αποτελεί τον «Ύμνο εις την Ελευθερία» της γενιάς του '30.

Το 1945 ξεκίνησε πανεπιστημιακή καριέρα στο ΕΜΠως βοηθός στην έδρα Διακοσμητικής και Ελευθέρου Σχεδίου.
Το 1969 έγινε καθηγητής στην έδρα Ελεύθερου Σχεδίου και εντεταλμένος στην έδρα Γενικής Ιστορίας της Τέχνης.
Η ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία έληξε το 1973 με τη συνταξιοδότησή του.

Το 1958 του απονεμήθηκε το πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική του συλλογή «Εν Ανθηρώ Ελληνι Λόγω», ενώ το 1966 τιμήθηκε για το ζωγραφικό του έργο με το Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α'. Το 1979 θα του απονεμηθεί εκ νέου το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική του συλλογή «Στην κοιλάδα με τους ροδώνες».

Πέθανε στις 31 Οκτωβρίου 1985 από ανακοπή καρδιάς.
Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη στο Α'Νεκροταφείο Αθηνών.
Η καλλιτεχνική δημιουργία τού Νίκου Εγγονόπουλου τοποθετείται στην πρωτοπορία του ελληνικού υπερρεαλισμού. Βασικά χαρακτηριστικά του έργου του αποτέλεσαν η ιδιότυπη χρήση της δημοτικής γλώσσας και οι συμβολικές μορφές του, μέσω των οποίων πρόβαλε το αίτημα για μια ελληνοκεντρική σουρεαλιστική ποίηση και μια νέα έκφραση ελληνικότητας.

Ποιήματα του Νίκου Εγγονόπουλου έχουν μεταφρασθεί σε πολλές γλώσσες του κόσμου. Επιπλέον, έχουν μελοποιηθεί από τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Αργύρη Κουνάδη και τον Νίκο Μαμαγκάκη.



Πηγή βιογραφικού:sansimera.gr


 

Όλα όσα θέλετε να μάθετε για τα σύμβολα των Πεφωτισμένων ή αλλιώς illuminati και την Νέα Τάξη Πραγμάτων...

$
0
0




ΙlluminatiΠεφωτισμένοι!
 Όσο και αν διαβάσουμε για αυτούς ποτέ δεν μας αρκεί, καθώς κάθε φορά ανακαλύπτουμε κάτι καινούργιο κάτι απόκοσμο και μυστικό. Αλήθεια ή ψέματα; Δεν έχει πάντα σημασία, αφού το σίγουρο είναι ότι οι ιστορίες που μας προσφέρουν, είναι σκοτεινές, συναρπαστικές και άκρως ενδιαφέρουσες.
Ο τομέας των συμβόλων, είναι μια κατηγορία από μόνος του.
 Ποια είναι τα σύμβολα των illuminati και ποια η ερμηνεία πίσω από αυτά;
Το μάτι του Θεού ή  Παντεπόπτης οφθαλμός:

Το Μάτι του θεού , ή αλλιώς Παντεπόπτης οφθαλμός , είναι από τα πιο γνωστά σύμβολα των Πεφωτισμένων, το οποίο, τοποθετημένο μέσα σε μια πυραμίδα, παρατηρεί τα πάντα, είναι ένα σύμβολο που πιθανότατα έχει την καταγωγή του στην Αίγυπτο σαν μάτι του Θεού Όσιρι.
Οι ινδουιστές  επίσης ,το έχουν συνδέσει με το «τρίτο μάτι», την ενόραση, αφού βλέπει προς όλες τις μεριές και κατ΄επέκταση και μέσα μας.
Ο συμβολισμός πέρασε στον τεκτονισμό και στους Πεφωτισμένους (Illuminati), ιδιαίτερα με την μορφή του "Ματιού μέσα στο τρίγωνο", που αργότερα πήρε την ονομασία "Πανεπόπτης Οφθαλμός".
Στην συνέχεια το σύμβολο του Παντεπόπτη οφθαλμού θα το συναντήσει κανείς σε χαρτονομίσματα πολλών χωρών, σε εταιρικούς λογότυπους, σε μουσικά συγκροτήματα, σε ταινίες, σε παιδικά κόμικς, σε μπλουζάκια, στον αθλητισμό, στην τέχνη, σε φυλαχτά, σε αγρογλυφικά... σχεδόν παντού γύρω μας...


Το κρανίο:



Το κρανίο αποτελεί σύμβολο αιωνιότητας, καθώς μπροστά στο θάνατο όλοι είναι ίσοι. Συνήθως το συγκεκριμένο σύμβολο, που αποτέλεσε και το σήμα κατατεθέν μιας εκ των πρώτων ομάδων που εισχώρησαν στους κόλπους των πεφωτισμένων, των  SKULL AND BONES, συνοδεύεται από τη φράση «Ποιος ήταν ο ανόητος, ποιος ο σοφός, ποιος ζητιάνος ή βασιλιάς; Είτε φτωχοί ή πλούσιοι, όλοι είναι το ίδιο απέναντι στο θάνατο «. Για τους illuminati,το σύμβολο σημαίνει θάνατος και κίνδυνος, ενώ συναντάται σε ένα από τα σημαντικότερα αμερικανικά πανεπιστήμια, το Yale.
Πυραμίδα:



Υπάρχουν ποικίλες ερμηνείες γιατί το σύμβολο της πυραμίδας είναι, ίσως το πιο σημαντικό για τους Πεφωτισμένους. Η κορυφή της πυραμίδας συμβολίζει την ανώτερη τάξη, την ελίτ, που δεν είναι άλλοι από τα μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης.
Τι μεσαίο τμήμα της πυραμίδας συμβολίζει τα διάφορα κοινωνικά στρώματα της κοινωνίας, τη κοινή μάζα που έχει μαι κάποια επαφή με την ανώτερη τάξη και λογοδοτεί σ΄αυτή. Ενώ το τελευταίο τμήμα της πυραμίδας συμβολίζει την κατώτερη τάξη που σύμφωνα με τις ερμηνείες τους «παρασιτεί» εις βάρος των δυο αυτών τάξεων. Το συγκεκριμένο σύμβολο είναι τόσο διαδεδομένο που μπορεί να εντοπιστεί στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ και στο μουσείο George Washington.
Πεντάλφα:


Η πεντάλφα είναι ένα γεωμετρικό αστεροειδές σχήμα πέντε σημείων που κατασκευάζεται με πέντε συνεχόμενες μολυβιές. Ο συμβολισμός του υιοθετήθηκε από τους illuminati καθώς συμβολίζει τη μαύρη μαγεία. Στην πραγματικότητα είναι ένα σύμβολο προστασίας από τους δαίμονες, ωστόσο το νόημά του αλλάζει κάθε φορά που αναστρέφεται, επομένως κάθε κορυφή διαθέτει ένα μοναδικό νόημα και αποτελεί ένα συγκεκριμένο «σημάδι του κακού».
Σύμφωνα με τον Levi Eliphas, έναν Γάλλο αποκρυφιστή «Μια αναστροφή του πεντάλφα με δύο σημεία προς τα πάνω αποτελεί σύμβολο του κακού και προσελκύει απειλητικές δυνάμεις, διότι ανατρέπει τη σωστή σειρά των πραγμάτων και δείχνει τον θρίαμβο της ύλης επί του πνεύματος».
Κέρατα του Διαβόλου:



Επειδή η «κοινωνία» των illuminati περιλαμβάνει θρησκευόμενα και μη μέλη, διαθέτει σύμβολα που μπορούν να εκφράσουν κάθε πεποίθηση, ακόμη και την πίστη στον Σατανά. Το σύμβολο των κεράτων του διαβόλου είναι και αυτό πολύ διαδεδομένο, καθώς έχει χρησιμοποιηθεί ουκ ολίγες φορές (πχ στη Μέταλ μουσική), ωστόσο είναι λίγοι εκείνοι που γνωρίζουν ότι η συγκεκριμένη χειρονομία συνδέεται με τους Πεφωτισμένους.
Ο Σατανάς καταλαμβάνει πολύ σημαντική θέση στις απόκοσμες «υπάρξεις» που πιστεύουν οι illuminati, εξ ου και το σύμβολο. Τα μέλη των πεφωτισμένων που πιστεύουν στη συγκεκριμένη «“ύπαρξη» θεωρούν ότι υπάρχει μια υπερφυσική δύναμη που μπορεί ανά πάσα στιγμή να κυριεύσει τους ανθρώπους. Το σύμβολο στην πραγματικότητα δηλώνει υποταγή στο συγκεκριμένο «Θεό».
Ο αριθμός « 666»:

Το σύμβολο του «διαβόλου» δείχνει ουσιαστικά τη δύναμη αυτού που θα αναλάβει την εξουσία μετά τον ερχομό της νέας τάξης πραγμάτων. Για τους illuminati, μετά την καταστροφή η τάξη τα αποκατασταθεί και ο αριθμός 666 είναι αυτός που δείχνει την ισχύ που θα έχει ο ηγέτης του «νέου» κόσμου.
Είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα σύμβολα παγκοσμίως. Οι Πεφωτισμένων συνηθίζουν να διπλώνουν το αντίχειρα και τον δείκτη του και να δημιουργούν με το χέρι τους το συγκεκριμένο σύμβολο, ωστόσο είναι λίγοι εκείνοι που αντιλαμβάνονται τη σημασία της συγκεκριμένης χειρονομίας.
Η αιώνια Φλόγα:


Η φλόγα δίνει φως, είναι επομένως σύμβολο φωτισμού και γνώσης. Παράλληλα, συμβολίζει την καταστροφή του παλιού και την εγκαθίδρυση νέας τάξης. Το άγαλμα της Ελευθερίας φέρει την αιώνια φλόγα, πράγμα που για τους illuminati συμβολίζει την καταστροφή, ωστόσο παράλληλα συμβολίζει και την ελπίδα της αναγέννησης.
Είναι πολλές οι φορές, που η αιώνια φλόγα συμβολίζει την δολοφονία ενός ηγέτη. Για τους illuminati οι θάνατοι του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, του προέδρου Κένεντι και της πριγκίπισσας Νταϊάνα είναι συνδεδεμένοι με κάποιον τρόπο με το συγκεκριμένο σύμβολο. Την ίδια στιγμή, πιστεύεται ότι το άγαλμα της Ελευθερίας απεικονίζει την θεότητα Semiramis, η οποία ήταν ιερόδουλη στη Βαβυλώνα και η φλόγα στο χέρι παραπέμπει στις ακτίνες του ήλιου που φωτίζουν τον κόσμο.
Οβελίσκος:

Οβελίσκος είναι αρχιτεκτονικό μνημειώδες έργο αρχαίας αιγυπτιακής γλυπτικής τέχνης. Αποτελείται από υψηλή μονολιθική τετράγωνη στήλη, με πυραμιδοειδή κορυφή, ενίοτε με σύμβολο επάνω του. Η ερμηνεία του οβελίσκου στην αρχαία αιγυπτιακή τέχνη σχετίζεται με την αιγυπτιακή μυθολογία. Ο ήλιος στην αρχαία Αίγυπτο είχε εξουσία. Έδινε ζωή, και την αφαιρούσε. Ο οβελίσκος ήταν το ορατό δείγμα εξουσίας.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε κεντρική πλατεία της Ουάσιγκτον δεσπόζει ένας τέτοιος Οβελίσκος, όπως και σε άλλες σημαντικές πόλεις του κόσμου.
Το σύμβολο της Σοφίας η Κουκουβάγια:


Η κουκουβάγια αντιπροσωπεύει την Αθηνά, τη Θεά της σοφίας αλλά και τον παγανιστικό άρχοντα του υποκόσμου. Οι illuminati χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο σύμβολο για να δείξουν ότι αυτοί είναι οι σοφοί και οι ισχυροί άνθρωποι του κόσμου. Το συγκεκριμένο σύμβολο βρίσκεται και το χαρτονόμισμα του 1 δολαρίου, ως ένδειξη δύναμης και κυριαρχίας στον κόσμο.
Παράλληλα, η πανίσχυρη οργάνωση Bohemian Grove, που μέλη της είναι μόνο οι ισχυροί του κόσμου έχει για σύμβολο τη Γλαύκα της Αθηνάς. Η συγκεκριμένη μυστική αδελφότητα διεξάγει συνέδρια κάθε χρόνο στην Ουάσιγκτον.
Ο Ναζιστκός χαιρετισμός:


Ο ναζιστικός χαιρετισμός είναι μια χειρονομία που χρησιμοποιούνταν ως χαιρετισμός στη ναζιστική Γερμανία. Συνοδευόταν από τις λέξεις Χάιλ Χίτλερ (Ζήτω ο Χίτλερ) ή «Sieg Heil!» (Ζήτω η Νίκη). Καθιερώθηκε από τον Χίτλερ ως φιλοφρόνηση για όλες τις περιπτώσεις καλωσορίσματος και αποχαιρετισμού των Γερμανών. Γι” αυτό και λεγόταν «Γερμανικός χαιρετισμός». Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Χίτλερ δεν τον συνήθιζε, ενώ είχε την δική του χαρακτηριστική ιδιόμορφη παραλλαγή του χαιρετισμού αυτού.
Ο συγκεκριμένος χαιρετισμός, υιοθετήθηκε από τον Χίτλερ, που δεν γνωρίζουμε αν άνηκε στους Πεφωτισμένους, ήταν όμως ένας τρόπος ανάδειξης της ιδεολογίας για την ύπαρξη της Άριας φυλής.

 
Πηγή:




22-10 «Η σκέψη της ημέρας με ένα όμορφο τραγούδι » επιλογή της Ρένας Τζωράκη και η στήλη Θυμάμαι δεν ξεχνώ τι έγινε Σαν σήμερα 22/10

$
0
0
                     




Η σκέψη της ημέρας:
Η ταυτότητα της ημέρας:

H 22α Οκτωβρίου είναι η 295η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό Hμερολόγιο (296η σε δίσεκτα έτη). Υπολείπονται 70 ημέρες.
Αργίες και εορτές:

Πανηγύρι του Οσίου Αβερκίου στο χωριό Εμπορείο της Σαντορίνης.

Ορθόδοξη Εκκλησία

Αβερκίου, επισκόπου Ιεραπόλεως (†167)
Ιερομάρτυρος Αλεξάνδρου επισκόπου και Ηρακλείου
Μαρτύρων Γλυκερίας, Θεοδότης, Άννης και Ελισάβετ
Των εν Εφέσω αγίων Επτά Παίδων: Αντωνίνου, Διονυσίου, Εξακουστωδιανού, Ιαμβλίχου, Κωνσταντίνου, Μαξιμιλιανού και Μαρτινιανού
Ευλαλίου, επισκόπου Λαμπούσης (Λαπήθου) Κύπρου
Οσίων Λώτ και Ρούφου

Θυμάμαι δεν ξεχνώ τα έγινε Σαν σήμερα22/10


Τα πιο σημαντικά γεγονότα της 22ης Οκτωβρίου:
1383 - Κρίση στην Πορτογαλία: ο βασιλιάς Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας πεθαίνει χωρίς να έχει αφήσει διάδοχο στον πορτογαλικό θρόνο, πυροδοτώντας μία περίοδο εμφύλιου πολέμου και ταραχών που κράτησε μέχρι το 1385.
1707 - Ναυτική καταστροφή στα νησιά Σκίλι: τέσσερα πλοία του βρετανικού βασιλικού ναυτικού προσάραξαν κοντά στα νησιά Σκίλι εξαιτίας κακής πλοήγησης. Ο ναύαρχος και πάνω από 1.400 ναύτες πνίγονται.
1746 - Το Κολέγιο του Νιου Τζέρσεϊ (το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε Πανεπιστήμιο Πρίνστον) λαμβάνει το καταστατικό του.
1790 - Ινδιάνοι πολεμιστές νικούν αμερικανικά στρατεύματα στη θέση του σημερινού Φορτ Γουέιν στην Ιντιάνα.
1797 - Ο Αντρέ Ζακ Γκαρνερέν πραγματοποιεί την πρώτη καταγεγραμμένη πτώση με αλεξίπτωτο, πέφτοντας από τα 1.000 μέτρα πάνω από το Παρίσι.
1798 - Ο Αλή Πασάς με τον γιο του Μουχτάρ, έπειτα από σφοδρή επίθεση, καταλαμβάνουν την Πρέβεζα, την οποία υπερασπίζονται 1.000 Έλληνες και Γάλλοι υπό τον Στρατηγό Λα Σαλσέ. Ο Αλή στέλνει πεσκέσι στον Σουλτάνο τέσσερα σακιά με κεφάλια Γάλλων και Ελλήνων μαχητών. (Η Μάχη της Νικόπολης).
1836 - Ο Σαμ Χιούστον ορκίζεται ως ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας του Τέξας.
1859 - Η Ισπανία κηρύσσει πόλεμο στο Μαρόκο.
1866 - Το Βένετο ενσωματώνεται στην Ιταλία μέσω δημοψηφίσματος, μετά την παραχώρησή του από τη Γαλλία στις 19 Οκτωβρίου.
1879 - Χρησιμοποιώντας απανθρακωμένο νήμα, ο Τόμας Έντισον δοκιμάζει τον πρώτο πρακτικό λαμπτήρα πυράκτωσης (διήρκεσε 13,5 ώρες πριν καεί).
1897 - Συνθήκη ειρήνης της Κωνσταντινουπόλεως μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
1912 - Α'Βαλκανικός Πόλεμος: Σώμα προσκόπων υπό τον οπλαρχηγό του Μακεδονικού Αγώνα Γιαγλή απελευθερώνει τη Νιγρίτα. - Το αντιτορπιλικό "Ιέραξ"υπό τον κυβερνήτη Α.Βρατσάνο απελευθερώνει με άγημά του τα Ψαρά.
1923 - Εκδηλώνεται το κίνημα των Γ. Λεοναρδόπουλου και Π. Γαργαλίδη.
1931 - Στρατιωτικές ενισχύσεις των Άγγλων καταφτάνουν στην Κύπρο. Διαδηλώσεις σε όλο το νησί για την ένωση με την Ελλάδα. (Οκτωβριανή Εξέγερση).
1940 - Ο γιος του Τζιάκομο Πουτσίνι εγκαινιάζει τη νέα όπερα της Αθήνας στο Θέατρο Ολύμπια της οδού Ακαδημίας. Εναρκτήριο έργο, η όπερα του πατέρα του Μαντάμ Μπάτερφλαϊ.
1943 - Β'Π.Π., Το αντιτορπιλικό "Αδρίας", αν και ακρωτηριασμένο, καταπλέει στην Αλεξάνδρεια.
1944 - Οι Γερμανοί εκκενώνουν τα Φάρσαλα και τον Πλαταμώνα.
1964 - Ο Γάλλος φιλόσοφος Ζαν Πολ Σαρτρ αρνείται το Νόμπελ Λογοτεχνίας, υποστηρίζοντας ότι θα μειώσει το γόητρο της συγγραφικής του δουλειάς.
1966 - Εκτοξεύεται το σοβιετικό διαστημόπλοιο Λούνα 12.
1988 - Ο Ανδρέας Παπανδρέου επιστρέφει από το Λονδίνο, μετά την επέμβαση μπαι-πας, στην οποία υποβλήθηκε στο νοσοκομείο Χέρφιλντ. Καθώς κατεβαίνει από τη σκάλα του αεροπλάνου, με ένα νεύμα του καλεί κοντά του τη Δήμητρα Λιάνη, επισημοποιώντας τη σχέση του.
1993 - Νέος πρόεδρος της Βουλής εκλέγεται ο βουλευτής Β'Αθηνών του ΠΑΣΟΚ Απόστολος Κακλαμάνης.
2008 - Η Ινδία εκτοξεύει το πρώτο της διαστημόπλοιο προς τη Σελήνη (Chandrayaan-1).
2009 - Κυκλοφορούν από την Microsoft τα Windows 7
2010 - Θα σταματήσουν πλέον τα καινούργια PC/Η/Υ να έχουν εγκατεστημένα τα Windows XP

Γεννήσεις:

1071 - Γουλιέλμος Θ', δούκας της Ακουιτανίας
1689 - Ιωάννης Ε', βασιλιάς της Πορτογαλίας
1786 - Ρωξάνδρα Στούρτζα, Ελληνίδα κοσμική
1811 - Φραντς Λιστ, Ούγγρος πιανίστας και συνθέτης
1870 - Ιβάν Αλεξέιγεβιτς Μπούνιν, Ρώσος συγγραφέας
1881 - Κλίντον Τζόζεφ Ντέιβισον, Αμερικανός φυσικός
1887 - Τζον Ριντ, Αμερικανός δημοσιογράφος
1913 - Ρόμπερτ Κάπα, Ούγγρος φωτογράφος
1917 - Τζόαν Φοντέιν, Βρετανίδα ηθοποιός
1919 - Ντόρις Λέσινγκ, Βρετανίδα συγγραφέας
1920 - Τίμοθι Λίρι, Αμερικανός ψυχολόγος και συγγραφέας
1929 - Λεβ Γιασίν, Σοβιετικός ποδοσφαιριστής
1929 - Ρήγας Ρηγόπουλος, Έλληνας καθηγητής
1937 - Μάνος Λοΐζος, Έλληνας συνθέτης
1938 - Τίμος Περλέγκας, Έλληνας ηθοποιός
1939 - Ζοακίμ Σισάνο, πρόεδρος της Μοζαμβίκης
1949 - Βασίλης Μαγγίνας, Έλληνας πολιτικός
1949 - Αρσέν Βενγκέρ, Γάλλος ποδοσφαιριστής και προπονητής
1964 - TobyMac, Αμερικανός τραγουδιστής
1964 - Ντράζεν Πέτροβιτς, Κροάτης καλαθοσφαιριστής
1970 - Γουίνστον Μπογκάρντε, Ολλανδός ποδοσφαιριστής
1975 - Τζέσι Τάιλερ Φέργκουσον, Αμερικανός ηθοποιός
1984 - Άλεκς Μάριτς, Αυστραλός καλαθοσφαιριστής

Θάνατοι:

741 - Κάρολος Μαρτέλος, Φράγκος στρατιωτικός και πολιτικός
1383 - Φερδινάνδος Α', βασιλιάς της Πορτογαλίας
1906 - Πωλ Σεζάν, Γάλλος ζωγράφος
1922 - Ανδρέας Καρκαβίτσας, Έλληνας πεζογράφος
1938 - Χρυσόστομος Α', Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος
1986 - Άλμπερτ φον Σεντ-Γκιέργκι ντε Ναγκιράπολτ, Ούγγρος γιατρός
1990 - Λουί Αλτουσέρ, Γάλλος φιλόσοφος
1993 - Σαΐντ Μοχάμετ Τζαφάρ, πρόεδρος των Κομορών
2005 - Αρμάν Φερναντέζ, Γάλλος ζωγράφος
2007 - Εύα Κιουρί-Λαμπουίς, Γαλλίδα δημοσιογράφος και πιανίστρια

Viewing all 25129 articles
Browse latest View live


Latest Images

<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>