"Ω Μάνα αγαπημένη , πάνσεπτη ποίηση!"
Ω Μάνα αγαπημένη , πάνσεπτη ποίηση!
Με τα φτερά Σου να πετάξω στο Φως το ανέσπερο,
ν’ αγναντέψω το Άπειρο των Ονείρων Σου
να βυθιστώ στου Αιωνίου τη Σιγή
Ω Μάνα αγαπημένη , πάνσεπτη ποίηση!
Με τα φτερά Σου να πετάξω στο Φως το ανέσπερο,
ν’ αγναντέψω το Άπειρο των Ονείρων Σου
να βυθιστώ στου Αιωνίου τη Σιγή
να γονατίσω στην Αλήθεια , την Δικαιοσύνη,
την Σοφία, την Ειρήνη, την Αγάπη,
το Πάναγνο να κοινωνήσω,
το Άχραντο σώμα Σου,
εκεί , που δεν Υπάρχει πόνος,
λύπη ή στεναγμός
παρά ζωή ατελεύτητος…
Ρένα Τζωράκη
©
©
