Ημέρα της Ερυθράς Χειρός , ή ημέρα του κόκκινου χεριού ,χαρακτηρίζεται η 12η Φεβρουαρίου, με σκοπό να υπενθυμήσει και να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες όλου του κόσμου, για τα παιδιά που στρατεύονται παρά τη θέλησή τους σε πολέμους και ένοπλες συγκρούσεις και θεωρείται η χειρότερη μορφή παιδικής κακοποίησης.
Σήμα κατατεθέν της σημερινής ημέρας είναι μια κόκκινη παλάμη,
η οποία περικλείει το περίγραμμα ενός λευκού παιδιού - στρατιώτη.
η οποία περικλείει το περίγραμμα ενός λευκού παιδιού - στρατιώτη.
Η Ημέρα της Ερυθράς Χειρός καθιερώθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2002, όταν τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των Παιδιών στις Ενοπλες Συγκρούσεις. Η Ελλάδα επικύρωσε τη συνθήκη στις 22 Οκτωβρίου 2003.
Ο «Συνασπισμός για τη μη χρησιμοποιήση Παιδιών ως Στρατιωτών», που εδρεύει στο Λονδίνο και έχει την πρωτοβουλία των εκδηλώσεων, περιλαμβάνει στους κόλπους του οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία και το Παρατηρητήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Human Right Watch) και συνεργάζεται με τη UNICEF, τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό και τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας.
Παραδείγματα εκτεταμένης χρησιμοποίησης παιδιών ως στρατιωτών παρατηρούνται κυρίως στις εξής χώρες της Αφρικής (Κονγκό, Ρουάντα,Ουγκάντα, Σουδάν, Ακτή Ελεφαντοστού), αλλά και στις Φιλιππίνες, τη Μυανμάρ (Βιρμανία) και την Κολομβία.Υπολογίζεται ότι ο αριθμός τους ανέρχεται σε περίπου 300.000, το ένα τρίτο των οποίων είναι κορίτσια.
Σύμφωνα με στοιχεία της Unicef, μέσα στην τελευταία δεκαετία , περισσότερα από 2 εκατομμύρια παιδιά πέθαναν εξ αιτίας των πολέμων και σχεδόν 15 εκατομμύρια εκτοπίσθηκαν ή έγιναν πρόσφυγες από τις διάφορες συρράξεις.
Από το 2001, το γραφείο του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ δημοσιεύει κάθε χρόνο μια έκθεση για τα παιδιά που αναγκάζονται να κουβαλήσουν όπλο και να λάβουν μέρος σε ένοπλες συρράξεις. Σύμφωνα με τον Οργανισμό, υπάρχουν τουλάχιστον 250.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο που έχουν στρατολογηθεί, ουσιαστικά δια της βίας, από ένοπλες ομάδες, δυνάμεις ανταρτών ή ακόμα και τακτικούς στρατούς για να συμμετάσχουν σε ενεργό στρατιωτική δράση. Ο αριθμός των παιδιών-στρατιωτών έφτανε τις 300.000 πριν πέντε χρόνια, το ένα τρίτο των οποίων είναι κορίτσια, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, αλλά είναι ακόμα εντελώς άγνωστος ο αριθμός των παιδιών που σκοτώνονται στο πεδίο της μάχης.
Επιπλέον, όπως χαρακτηριστικά τονίζουν οι ερευνητές στο πανεπιστήμιο του Αμβούργου, «ευρήματα μελέτης υποδεικνύουν πως η ψυχική διαταραχή και οι ψυχικές αρρώστιες, σχετίζονται με την ανικανότητα των παιδιών, που επηρεάστηκαν άμεσα από τον πόλεμο, να προχωρήσουν σε συμφιλίωση με τον εχθρό, με αποτέλεσμα να μην αποδέχονται μια σταθερή και μακρόχρονη ειρήνη».
Επίσης σύμφωνα με έρευνες επιστημόνων τα συμπτώματα μετατραυματικής αγχώδους διαταραχής περιλαμβάνουν οξυθυμία, έχουν εξάρσεις θυμού, δυσκολίες στον ύπνο, δεν μπορούν να συγκεντρωθούν και είναι σε συνεχή επαγρύπνηση. Ένα άτομο μπορεί ν” αντιδράει στο τραύμα με φρίκη ή ανικανότητα να βοηθηθεί, ενώ ζει και ξαναζεί το τραυματικό γεγονός. Επιπλέον, πολλές δύσκολες περιπτώσεις παιδιών αρνούνταν να σκεφτούν τη συμφιλίωση και θεωρούσαν την εκδίκηση ως το μόνο τρόπο για να ξεπεράσουν το ψυχολογικό τραύμα τους.
Δείτεσχετικούςιστότοπους: