Η αλεπού είναι το ζώο εκείνο,που στη λαϊκή συνείδηση , είναι ταυτισμένη με την πανουργία και την πονηριά .
Πάμπολλες οι παροιμιώδες εκφράσεις με θέμα την αλεπού.
«Όσα δεν φτάνε η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια,
ο λύκος έχει το όνομα και η αλεπού τη χάρη,
εκατό χρονών η αλεπού εκατόν δέκα το αλεπουδάκι…»
Πάμπολλες οι παροιμιώδες εκφράσεις με θέμα την αλεπού.
«Όσα δεν φτάνε η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια,
ο λύκος έχει το όνομα και η αλεπού τη χάρη,
εκατό χρονών η αλεπού εκατόν δέκα το αλεπουδάκι…»
Εκείνο όμως που δεν είναι γνωστό στον πολύ κόσμο είναι η έκφραση:
«Τί θέλει η αλεπού στο παζάρι;»
«Τί θέλει η αλεπού στο παζάρι;»
Η φράση «τι θέλει η αλεπού στο παζάρι;» υπονοεί ότι ο ένοχος αποφεύγει πάντα τους τόπους όπου είναι εύκολο να αποκαλυφθεί, καθώς και η αλεπού δεν μπορεί να πάει στην αγορά, στο παζάρι, γιατί κινδυνεύει να την πιάσουν. Έτσι, κανείς, δεν πρέπει να πηγαίνει εκεί όπου δεν πρέπει ή να επεμβαίνει σε ξένες υποθέσεις.
Στα Καλάβρυτα, μάλιστα, εξηγούν τη φράση με τον παρακάτω μύθο, όπως αφηγείται ο Τάκης Νατσούλης:
Μια φορά ένας σκύλος έπιασε φιλία με μια αλεπού. Ο σκύλος παρακινούσε την αλεπού να πάνε στο παζάρι και μάλιστα της έταζε πως εκεί θα δει πολλά πράγματα και θα διασκεδάσει. Με τα πολλά, η αλεπού αποφάσισε και τον ακολούθησε.
Αλλά καθώς την είδαν οι άνθρωποι, αλλά και άλλοι σκύλοι, την... κυνήγησαν και είδε κι έπαθε ώσπου να τους ξεφύγει. Η αλεπού, όταν γλίτωσε επιτέλους και βρέθηκε στα βουνά, άρχισε να μονολογεί «τι θέλει η αλεπού στο παζάρι;».