Πολλές από τις νεαρές γυναίκες που διαγιγνώσκονται με καρκίνο, πιστεύουν, λανθασμένα, ότι δεν μπορούν να διατηρήσουν τη γονιμότητά τους. Δεν είναι έτσι όμως τα πράγματα. «Παλιότερα, η γονιμότητα ήταν παράπλευρη απώλεια των θεραπειών του καρκίνου, σήμερα όχι», ανέφερε ο μαιευτήρας-γυναικολόγος Σωτήρης Τρομπούκης, μιλώντας στο Πανελλήνιο Forum των Γυναικών στην Ογκολογία, με θέμα:
«Γυναίκα & Καρκίνος: Ιδιαιτερότητες και διαφορές» που πραγματοποιήθηκε 20-22 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα.
Όπως αναφέρει το ΑΠΕ, Οι γυναίκες, πρόσθεσε, πρέπει να γνωρίζουν ότι έχουν τη δυνατότητα να γίνουν μητέρες ακόμη και μετά την υποβολή τους σε χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία. Αυτό είναι πολύ σημαντικό αν αναλογιστούμε πως το 10% των γυναικών που εμφανίζουν καρκίνο είναι κάτω των 40 ετών.
Ο κ. Τρομπούκης, μίλησε και για ευθύνες των γιατρών, τονίζοντας ότι «θεωρείται ιατρικό λάθος, από την πλευρά των γιατρών να μην ενημερώνουν τις νέες κοπέλες και απλά να τους λένε “προέχει να ξεκινήσεις χημειοθεραπεία” ή “γίνε πρώτα καλά και βλέπουμε”». Όπως ανέφερε «επτά στους δέκα γιατρούς -ογκολόγους και χειρουργούς- δεν λαμβάνουν υπόψη στον προγραμματισμό της θεραπείας των ασθενών τη διατήρηση της γονιμότητας».
Σημείωσε ότι σήμερα υπάρχουν πολλές επιλογές και οι γυναίκες ασθενείς δεν χρειάζεται να ανησυχούν για την αναπαραγωγική τους υγεία. «Οι γυναικολόγοι ενημερώνουμε τις ασθενείς μας πριν από την έναρξη οποιαδήποτε χημειοθεραπείας ή ακτινοθεραπείας. Αξιολογούμε βασικούς παράγοντες, όπως η ηλικία, ο τύπος της κακοήθους νόσου, το θεραπευτικό πλάνο και οι δόσεις των φαρμάκων» σημείωσε ο κ. Τρομπούκης, διευκρινίζοντας πως εάν σε μία γυναίκα η έναρξη της θεραπείας για τον καρκίνο μπορεί να αναβληθεί για δύο εβδομάδες, μπορούν να ακολουθηθούν οι δύο πιο συνήθεις διαδικασίες για τη διατήρηση της γονιμότητάς της: η κατάψυξη ωαρίων ή εμβρύων. Σε περίπτωση δε που η έναρξη της θεραπείας για την κακοήθη νόσο σε μια γυναίκα ασθενή δεν μπορεί να καθυστερήσει, υπάρχει μια διαφορετική επιλογή: η λαπαροσκοπική αφαίρεση και κατάψυξη ωοθηκικού ιστού. Όταν η ασθενής ανακάμψει από τη θεραπεία, τα τμήματα που αφαιρέθηκαν επανεμφυτεύονται με σκοπό την επανέναρξη λειτουργίας της ωοθήκης και την παραγωγή ωαρίων.
«Καθώς τα ποσοστά επιβίωσης έπειτα από τη θεραπεία για μια κακοήθη νόσο συνεχώς αυξάνονται, κρίνεται απαραίτητο να εστιάσουμε την προσοχή μας σε θέματα που σχετίζονται με την ποιότητα ζωής των αποθεραπευμένων, όπως είναι η γονιμότητα», ανέφερε ο κ. Τρομπούκης. Πρόσθεσε ότι «η σωστή ενημέρωση των ασθενών και η ευαισθητοποίηση των γιατρών στο θέμα της διατήρησης γονιμότητας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την υποστήριξη των ατόμων αυτών στον αγώνα τους για την απόκτηση παιδιών».