Η λειτουργία δεν τέλειωσε
Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,
και μέσα στην κοιλάδα
του δάκρυου εδώ, κι αντρειεύοντας
από μια πίστη, Ελλάδα!
κράχτε, στο νου ριζώστε τη
με το Σταυρό, με δόρυ,
Σοφία, Μητέρα, Κόρη,
Παντάνασσα, Αθηνά.
Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,
ό,τι είστε, μην ξεχνάτε,
δεν είστε από τα χέρια σας
μονάχα, όχι. Χρωστάτε
και σε όσους ήρθαν, πέρασαν,
θα ‘ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές, θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί
Κόκαλα πάτρια μέσα μας
θαφτά, ιερά, μαζί μας
και όπου σεισμοί μας τίναξαν
οι εφέστιοι πάντα θεοί μας.
Πολίτες ας τη χτίσουμε
και οπλίτες εδώ και όλοι
του ονείρου εδώ την Πόλη
με την Αγιά Σοφιά.
Η λειτουργία δεν τέλειωσε
κομμένη, για το τέρμα
κι αν ξαναρχίσει, ατέλειωτη
ξανά θα βρει το γέρμα,
για να προσμένουμε άγρυπνοι
στη νύχτα να προβάλει
του όρθρου το γέλιο πάλι
που προμηνάει το φως.
Σημείωση:
Το παραπάνω ποίημα γράφτηκε το έτος 1925, από τον ποιητή Κωστή Παλαμά
και είναι διαχρονικότατο και προφητικότατο ,
στις προκλήσεις των χαλεπών καιρών,
που πρέπει να διαβάζεται από κάθε Ελληνική Ψυχή,
για να αναζωπυρώνεται η φλόγα Πατριωτισμού και Αγάπης για το έθνος μας και την Πατρίδα μας...
Το παραπάνω ποίημα γράφτηκε το έτος 1925, από τον ποιητή Κωστή Παλαμά
και είναι διαχρονικότατο και προφητικότατο ,
στις προκλήσεις των χαλεπών καιρών,
που πρέπει να διαβάζεται από κάθε Ελληνική Ψυχή,
για να αναζωπυρώνεται η φλόγα Πατριωτισμού και Αγάπης για το έθνος μας και την Πατρίδα μας...
