Η αρχαιοελληνική έκφραση:
" διό και λέγεται ορθώς, ότι ουδείς εχθρός τω σπουδαίω και μόνος ο αγαθός αυτώ φίλος. Ει μεν γαρ τον άνθρωπον φιλεί, ουδέ τον κακόν εχθρόν τίθεται, ει δε αρετή κεκοσμημένον ζητεί προς κοινωνία, τον αγαθόν εκ πάντων εκλέγεται μιμούμενος και εν τοις της φιλίας μέτροις τον θεόν, ος μισεί μεν ουδένα ανθρώπων, τον δε αγαθόν διαφερόντως ασπάζεται. .";
ανήκει στον Ιεροκλή,
σε
σε
απόδοση στη Νέα Ελληνική γλώσσα σημαίνει:
…Για αυτό και λέγεται ορθά ότι κανένας είναι εχθρός για τον ενάρετο άνθρωπο, και ότι μόνος ο αγαθός είναι φίλος του.
Διότι αν αγαπάει τους ανθρώπους, δεν αντιμετωπίζει ως εχθρό τον κακό. Εάν δε αναζητάει για συναναστροφή τον ενάρετο και απ όλους επιλέγει τον αγαθό, είναι σαφές ότι το πράττει τούτο μιμούμενος και στο μέτρο της Αγάπης τον Θεό, ο οποίος δεν μισεί κανένα άνθρωπο, όμως τον αγαθό τον ασπάζεται
(τον αγαπάει) με ξεχωριστό τρόπο (με έντονο τρόπο).
Διότι αν αγαπάει τους ανθρώπους, δεν αντιμετωπίζει ως εχθρό τον κακό. Εάν δε αναζητάει για συναναστροφή τον ενάρετο και απ όλους επιλέγει τον αγαθό, είναι σαφές ότι το πράττει τούτο μιμούμενος και στο μέτρο της Αγάπης τον Θεό, ο οποίος δεν μισεί κανένα άνθρωπο, όμως τον αγαθό τον ασπάζεται
(τον αγαπάει) με ξεχωριστό τρόπο (με έντονο τρόπο).
