Όλοι μας έχουμε ακούσει στην διάρκεια της ζωής μας την έκφραση:
Πρόκειται για το τέχνασμα μιας βεζυροπούλας που της έσωσε τη ζωή και κράτησε χίλιες και μια νύχτες.
Υπάρχει μια πολύ γνωστή σε όλο τον κόσμο συλλογή από ανατολίτικες ιστορίες, οι οποίες συγκεντρώθηκαν με τα χρόνια, και λέγονται:
«Τα παραμύθια της Χαλιμάς» ή «Χίλιες και μια νύχτες».
Και όλα ξεκίνησαν από την παρακάτω ιστορία:
«Κάποιος Χαλίφης, ο Σαχρίαρ απατήθηκε από τη γυναίκα του και γι’ αυτό τη σκότωσε. Έτσι, αποφάσισε να παντρεύεται κάθε βράδυ μια καινούργια γυναίκα και το πρωί να τη σκοτώνει.
Σαν το έμαθε τούτο η Σεχραζάτ, κόρη του Βεζίρη, ζήτησε να γίνει το πρώτο θύμα και πήγε στα ανάκτορα.
Το βράδυ άρχισε να διηγείται στον Χαλίφη μια γοητευτική και παράδοξη ιστορία η οποία κράτησε όλη τη νύχτα αμείωτο το ενδιαφέρον του Χαλίφη.
Όταν ήρθε η ώρα να πάει το πρωί ο Χαλίφης στο προσκύνημα, η διήγηση δεν είχε τελειώσει ακόμα και στην επιθυμία του να ακούσει το τέλος της, ανέβαλε τη θανάτωση της Σεχραζάτ για το επόμενο πρωί.
Την άλλη νύχτα η Σεχραζάτ συνέχισε τη διήγησή της, αλλά φτάνοντας στο τέλος, με τρόπο, άρχισε μια άλλη ιστορία, η οποία και πάλι κόπηκε, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον του Χαλίφη.
Το επόμενο πρωί, όταν εκείνος πήγε για το καθημερινό του προσκύνημα, συμφώνησε να συνεχιστεί εκ νέου η διήγηση τη νύχτα. Το τέχνασμα αυτό κράτησε «χίλιες και μια νύχτες, μέχρις ότου ο Χαλίφης, αγάπησε της Σεχραζάτ, λησμόνησε την απειλή του και την παντρεύτηκε.
Η φράση αυτή λέγεται για κάτι που δεν μπορεί να γίνει…
Πηγή: 3.000 λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις, του Τάκη Νατσούλη, εκδόσεις ΣΜΥΡΝΙΩΤΑΚΗΣ