Τι γίνεται αν κάθε φορά που το παιδί σας κλαίει ή γκρινιάζει,
κάνει πραγματικά κάτι που αξίζει τον κόπο; Δεν το εκτιμούμε πάντα όταν τα παιδιά μας αρχίζουν να κλαίνε, αλλά αυτό που πραγματικά κάνουν είναι να κάνουν χρήση του εγγενούς συστήματος ανάκτησης του σώματος.
Όταν τραυματιζόμαστε, φυσικά ή συναισθηματικά, αντί να τα αποθηκεύουμε στο σώμα μας ως ένταση, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κλάματα, γέλια, θυμό ή τρέμουλο. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το σώμα επεξεργάζεται και απελευθερώνει συναισθήματα. Οι περισσότεροι από εμάς δεν το κάνουμε αυτό συχνά, γιατί έχουμε μάθει το «Σταμάτα να κλαις» από τότε που ήμασταν μικροί, αλλά τα παιδιά μας εξακολουθούν να έχουν το σύστημα ανάκτησής τους ανέπαφο.
Τα καλά νέα είναι ότι όλη αυτή η δύσκολη συμπεριφορά των παιδιών μας ή η «εκτροχιαστική» συμπεριφορά τους προκαλείται από κάποιο συναίσθημα. Αν, λοιπόν, δείξετε θερμή προσοχή έτσι ώστε να ξεφορτωθείτε αυτά τα συναισθήματα, θα πάρετε τον άγγελό σας πίσω. Ενθαρρύνοντας τα παιδιά μας να κλαίνε όταν το χρειάζονται, όχι μόνο θα βγάλουν τα συναισθήματα που τα έχουν πληγώσει, αλλά θα δεθούν περισσότερο μαζί μας. Ο τρόπος που ακούμε μπορεί είτε να μπλοκάρει τα συναισθήματα είτε να βοηθήσει τα παιδιά να καταλάβουν τι αισθάνονται πιο καλά.
Ορίστε μερικά πράγματα που μπορείτε να πείτε σαν καλός ακροατής.
Γενικές καθησυχαστικές φράσεις:
1. Είμαι εδώ
2. Βλέπω πόσο έχει θυμώσει
3. Λυπάμαι που είναι δύσκολο
4. Θα είμαι μαζί σου ενώ είσαι θλιμμένος
5. Δεν πάω πουθενά
6. Είσαι ασφαλής
7. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από το να είμαι μαζί σου τώρα
8. Λυπάμαι που… έχασες το σκυλάκι σου / ο φίλος σας είπε ότι / έπεσε το παγωτό σου κάτω
9. Σε ακούω
10. Είναι ok να στενοχωριέσαι
11. Πες μου τι συνέβη / μίλα μου για αυτό που σε ενόχλησε
12. Θα σε βοηθήσω να το επεξεργαστείς
13. Καταλαβαίνω ότι χρειάζεσαι χώρο
14. Θέλω να είμαι εδώ για σένα
15. Θα είμαι εδώ αν με χρειαστείς
16. Δεν είναι δίκαιο
Επιστρέφοντας επανειλημμένα την προσοχή στα γεγονότα που οδηγούν την αναστάτωση:
10. Ήθελες πραγματικά … αυτό το παιχνίδι / αυτό το παγωτό / να μείνει στο σπίτι ο μπαμπάς / να πας στο πάρκο
11. Εκείνο το … σκυλάκι / παιδί / βόλτα / ο τρόπος που σου φώναξα σε τρόμαξε
12. Ας ρίξουμε άλλη μια ματιά στο χτυπημένο σου … γόνατο / δάχτυλο
Κρατώντας ένα όριο γύρω από την κατάσταση (και ακούγοντας τις διαμαρτυρίες):
13. Δεν μπορώ να σε αφήσω … να πας σε αυτό το πάρτι / να την χτυπήσεις / να έχεις αυτήν την συμπεριφορά / να παίζεις με τα γυαλιά μου
14. Πρέπει να … βάλεις τα παπούτσια σου / τελειώσεις την εργασία σου / πας στο αυτοκίνητο τώρα
Υπενθυμίζοντας τους την ελπιδοφόρα προοπτική για την κατάσταση (και ακούγοντας την απελπιστική απάντησή τους):
15. Θα πάρεις σύντομα σοκολάτα
16. Ξέρω ότι θα το καταλάβεις όλα
17. Η μαμά θα επιστρέψει αργότερα
18. Είμαι σίγουρη ότι μπορείς ακόμα να περάσεις καλά / διασκεδάσεις
19. Θα είσαι μια χαρά με αυτήν την μπλούζα
20. Δεν θα είναι πάντα έτσι
Προσπαθήστε να αποφύγετε:
Να βάλετε ετικέτες στα συναισθήματα («βλέπω ότι είσαι θυμωμένος»)
Να τα αποσπάσετε από τα συναισθήματά τους («Θες να πάμε να δούμε τι κάνει ο μπαμπάς;»)
Να διορθώνετε τα πράγματα («ξέρω ότι θες παγωτό, ας πάμε στο κατάστημα»)
Να αιτιολογείτε («Φάγαμε χθες παγωτό»)
Να βγάζετε τα συναισθήματά τους λάθος μέσα από το χλευασμό / την απογοήτευση / το σςςς! («Τι φασαρία είναι αυτή;»)
Να ανταμείβετε ή να τιμωρείτε, συμπεριλαμβανομένων των απειλών / δωροδοκίας / time – out («Αν δεν σταματήσεις θα πάμε σπίτι»)
Απόδοση – Επιμέλεια : Έλενα Θάνου.
Πηγή: themamagers.gr