Το παρακάτω άρθρο ,
το έγραψε ο δημοσιογράφος – Τουρκολόγος κος Νίκος Χειλαδάκης και αξίζει να διαβαστεί από όλους μας….
το έγραψε ο δημοσιογράφος – Τουρκολόγος κος Νίκος Χειλαδάκης και αξίζει να διαβαστεί από όλους μας….
ΠΙΤΣΟΣ, ΙΖΟΛΑ, ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ, Μινιόν, Λαμπρόπουλος, Φωκάς, Κλαουδάτος, είναι μερικά μόνο από τα… κολοσσιαία «κατορθώματα»- λουκέτα της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, καθώς θα έπρεπε να σβήσει ότι ελληνικό και να επιβάλλει όλες τις ξένες εταιρείες.
H ΤΕΟΚΑΡ άνοιξε το χορό των λουκέτων το 1980. Το κλείσιμο των επιχειρήσεων ΤΕΟΚΑΡ έστειλε στην ανεργία 420 εργαζόμενους, σε μια περίοδο μάλιστα όπως η δεκαετία του 80 οπότε η NISSAN επιθυμούσε διακαώς τη βιομηχανική παρουσία της στην Ευρώπη. Το «κατόρθωμα» αυτό πιστώνετε στον τότε υπουργός κ Μάνο. Το αποτέλεσμα ήταν ο ιαπωνικός όμιλος να μεταφέρει τις δραστηριότητές του στην Αγγλία και η βιομηχανική Θεσσαλία να γνωρίζει την απαξίωση.
Ακολούθησε το κλείσιμο και άλλων μονάδων από ποικίλους κλάδους σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας όπως: Βαμβακουργία, ΒΙΟΑΛ, ΣΕΞ ΑΠΗΛ, Κλωστήρια Φιλιατών, ΡΟΚΑ. Στη συνέχεια ακολούθησαν ο Σκαλιστήρης στο Μαντούδι, και οι OPEL, IDEALSTANDARD. Η πώληση των Τσιμέντων Χαλκίδας, αλλά και των μεταλλείων πρώην Σκαλιστήρη, το κλείσιμο των Μεταλλείων Φωκίδας, ΕΛΒΟ, των Φωσφορικών Λιπασμάτων, το λουκέτο στα Πλαστικά Καβάλας συμφερόντων ομίλου Πετζετάκη, και των Μεταλλείων Χαλκιδικής, το κλείσιμο των γραμμών παραγωγής της Βιαμύλ, της Siemens, η αποχώρηση των Καναδών από το Αλουμίνιον της Ελλάδος.
Οι όμιλοι Λαναρά – Αργυρού έκαναν τον κύκλο τους βάζοντας λουκέτο στα Κλωστήρια Αττικής, στις Πειραϊκή – Πατραϊκή, Κλωνατέξ, Tricolan, Ολυμπιακή και Kλωστήρια Β’ Ναούσης γράφοντας ουσιαστικά τον επίλογο της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας και οδηγώντας μια μεγάλη κατηγορία εργατών στην ανεργία. Αποτέλεσμα ανεργία πάνω από 50% στη Νάουσα Το άλλοτε «Μάντσεστερ των Βαλκανίων»μ όπως ονομάστηκε η Νάουσα, όπου το 1874 ιδρύθηκε το πρώτο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας στα Βαλκάνια, σήμερα εμφανίζει ανεργία της τάξεως του 50%. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας 44.000 θέσεις εργασίας χάθηκαν στην κλωστοϋφαντουργία ενώ τη διετία 2003-2004 έχουν απολυθεί 28.700 εργαζόμενοι.
Η «Πειραϊκή – Πατραϊκή» (4.000 εργαζόμενοι), η χαρτοβιομηχανία «Λαδόπουλου» (1.200 εργαζόμενοι), η «Ελλάς ΑΕ» (120 εργαζόμενοι), έκλεισαν. Η μεταφορά των δραστηριοτήτων της πολυεθνικής «Barilla» ήταν θέμα χρόνου. Η καλτσοβιομηχανία «Μάντισον» (250 εργαζόμενοι), η οινοποιία «ΒΕΣΟ» (300 εργαζόμενοι), η «Ντρέσκο» (200 εργαζόμενοι) είναι μερικές από τις γνωστές εταιρείες που είτε έφυγαν από την περιοχή είτε κατέβασαν ρολά οριστικά. Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, στο Αίγιο, έκλεισαν η «Χαρτοποιία Αιγίου» (550 εργαζόμενοι), η μονάδα ενδυμάτων «Ρετσίνα» (300 εργαζόμενοι) και μια σειρά άλλες μικρότερες επιχειρήσεις. Προκαλεί θλίψη η καταμέτρηση των παραγωγικών απωλειών, που συνεχίζονται και επί των ημερών μας.
Μετά από τόσα χρόνια αποβιομηχάνισης και αφελληνισμό της ελληνικής οικονομίας ηρθει και το «κερασάκι» στην τούρτα με τα μνημόνια.
«Η πορεία μας είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα στην Ευρωζώνη», Προκόπης Παυλόπουλος πρόεδρος Δημοκρατίας.
nikosxeiladakis.gr