Μήπως μέχρι τώρα ήσουν αγνώμων;
Μήπως δεν ευχαριστείς για τα Πάντα το Θεό;
Θυμήσου επί παντί καιρώ ευχαριστείτε…
Μην απελπίζεσαι... Τώρα είναι η ώρας της προσευχής!
Εδώ και τώρα η μόνη στιγμή, που μας ανήκει!
Σκέψου πως είσαι στην καλύτερη θέση για να προσευχηθείς στον Θεό!!!
Να θυμάσαι πως πίσω από κάθε δοκιμασία κρύβεται η ευλογία του Θεού...
Η θλίψη είναι άσχημο πράγμα. Μα πίσω απ’ αυτή πίσω από τον πόνο, πίσω από την μελαγχολία , πίσω από την δοκιμασία, κρύβεται η ευλογία του Θεού, κρύβεται η αναγέννησης, η ανάπλαση , η μεταμόρφωση του σκώληκα σε πεταλούδα !
Η αναγέννησης του Πνευματικού ΑΝΘΡΩΠΟΥ,γιατί πίσω από την άνεση, την χλιδή και την πολυτέλεια κρύβεται μια καρδιά που επαναπαύεται , που τα θέλει όλα δικά της χωρίς να ευχαριστεί και τα θεωρεί όλα δεδομένα…
Αυτή η καρδιά, σκληραίνει μέρα τη μέρα χρόνο το χρόνο και τα απλά, τα καθημερινά τα θεωρεί τόσο δεδομένα…
Ώσπου έρχεται ο πόνος, που ανατρέπει τα πάντα, ο πόνος που απαλύνει την καρδιά και την κάνει δεκτική των λόγων του θεού, για αυτό μήπως ήρθε η ώρα της μεγάλης ανατροπής;
Ξεκίνα προσευχή μετά ευχαριστίας και θα δεις όλα θα αλλάζουν αρκεί να Τον εμπιστευτείς!!!
Ολοκληρώνω με τον ΨΑΛΜΟ Λ’ (30):
Επί σόι, Κύριε, ήλπισα, μη καταισχυνθείην εις τον αιώνα, εν τη δικαιοσύνη σου ρύσαί με, και εξελού με. Κλίνον προς με το ους σου, τάχυνον του εξελέσθαι με. Γενού μοι εις Θεόν υπερασπιστήν, και εις οίκον καταφυγής του σώσαι με. Ότι κραταίωμά μου, και καταφυγή μου ει συ, και ένεκεν του ονόματός σου οδηγήσεις με, και διαθρέψεις με. Εξάξεις με εκ παγίδος ταύτης, ης έκρυψάν μοι, ότι συ ει ο υπερασπιστής μου, Κύριε. Εις χείράς σου Παραθήσομαι το πνεύμά μου, ελυτρώσω με, Κύριε, ο Θεός της αληθείας. Εμίσησας τους διαφυλάσσοντας ματαιότητας διακενής. Εγώ δε επί τω Κυρίω ήλπισα, αγαλλιάσομαι και ευφρανθήσομαι επί τω ελέει σου. Ότι επείδες επί την ταπείνωσίν μου, έσωσας εκ των αναγκών την ψυχήν μου. Και ου συνέκλεισάς με εις χείρας εχθρών, έστησας εν ευρυχώρω τους πόδας μου. Ελέησον με, Κύριε, ότι θλίβομαι, εταράχθη εν θυμώ ο οφθαλμός μου, η ψυχή μου, και η γαστήρ μου. Ότι εξέλιπεν εν οδύνη η ζωή μου, και τα έτη μου εν στεναγμοίς. Ησθένησεν εν πτωχεία η ισχύς μου, και τα όστά μου εταράχθησαν, Παρά πάντας τους εχθρούς μου εγενήθην όνειδος, και τοις γείτοσί μου σφόδρα, και φόβος τοις γνωστοίς μου. Οι θεωρούντες με εξω έφυγον απ’ εμού, επελήσθην ωσεί νεκρός από καρδίας. Εγενήθην ωσεί σκεύος απολωλός, ότι ήκουσα ψόγον πολλών παροικούντων κυκλόθεν, Εν τω επισυναχθήναι αυτούς άμα επ’ εμέ, του λαβείν την ψυχήν μου εβουλεύσαντο. Εγώ δε επί σοι, Κύριε, ήλπισα, είπα· Συ ει ο Θεός μου εν ταις χερσί σου οι κλήροι μου. Ρύσαι με εκ χειρός εχθρών μου, και εκ των καταδιωκόντων με. Επίφανον το πρόσωπόν σου επί τον δούλον σου, σώσον με εν τω ελέει σου Κύριε, μη καταισχυνθείην, ότι επεκαλεσάμην σε. Αισχυνθείησαν ασεβείς, και καταχθείησαν εις άδου. Άλαλα γενηθήτω τα χείλη τα δόλια, τα λαλούντα κατά του δικαίου ανομίαν, εν υπερηφανία και εξουδενώσει, Ως πολύ το πλήθος της χρηστότητός σου, Κύριε, ης έκρυψας τοις φοβουμένοις σε. Εξειργάσω τοις ελπίζουσιν επί σε εναντίον των υιών των ανθρώπων. Κατακρύψεις αυτούς εν αποκρύφω του προσώπου σου, από ταραχής ανθρώπων. Σκεπάσεις αυτούς εν σκηνή από αντιλογίας γλωσσών. Ευλογητός Κύριος, οτι εθαυμάστωσε το έλεος αυτού εν πόλει περιοχής. Εγώ δε είπα εν τη εκστάσει μου, Απέρριμμαι από προσώπου των οφθαλμών σου. Δια τούτο εισήκουσας της φωνής της δεήσεώς μου, εν τω κεκραγέναι με πρός σε. Αγαπήσατε τον Κύριον πάντες οι όσιοι αυτού ότι αληθείας εκζητεί Κύριος, καί ανταποδίδωσι τοις περισσώς ποιούσιν υπερηφανίαν, Ανδρίζεσθε, και κραταιούσθω η καρδία υμών, πάντες οι ελπίζοντες επί Κύριον.
Καλή συνέχεια στην ημέρα σας , με την Δύναμη και την Προστασία του Κυρίου μας!
Ρένα Τζωράκη- Μανουκάκη.
Λογοτεχνικό περιβόλι!
Σημείωση: Αν θέλετε να διαδώσετε το παραπάνω κείμενο μπορείτε αφήνοντας ενεργό τον Σύνδεσμο:Λογοτεχνικό περιβόλι!