Ποια τρία βήματα προτείνει ο Μπιλ Γκέιτς για να τελειώσει η κρίση της πανδημίας – Άμεσος εμβολιασμός, Συγκράτηση της νόσου, Συντονισμός της παγκόσμιας αντίδρασης
«Μια παγκόσμια απάντηση θα βοηθήσει τον κόσμο να τερματίσει την κρίση του COVID» αναφέρει ο πολυεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης της Microsoft Μπιλ Γκέιτς στο twitter, εκφράζοντας τη χαρά του για το γεγονός ότι τόσοι πολλοί ηγέτες συγκεντρώθηκαν στην παγκόσμια σύνοδο κορυφής COVID-19 μέσω τηλεδιάσκεψης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. «Προσβλέπω στις συνεχείς προσπάθειές τους να βοηθήσουν τον κόσμο να βγει από την οξεία φάση αυτής της πανδημίας», σημειώνει.
Πριν από λίγες ημέρες, o Γκέιτς έγραψε στο gatesnotes ένα εκτενές άρθρο, με τίτλο «Πώς θα τερματιστεί η κρίση Covid».
«Μετά από 18 μήνες εκπλήξεων σε κάθε γωνιά με παραλλαγές που τροφοδοτούν νέα κύματα ασθενειών, υπάρχει η τάση να λέμε ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί στη συνέχεια. Σε κάποιο βαθμό αυτό είναι αλήθεια – η φύση είναι πονηρή και ο ιός θα συνεχίσει να μεταλλάσσεται, εάν μπορεί να μεταδοθεί ανεξέλεγκτα. Αλλά είναι επίσης ηττοπαθές και λανθασμένο να προτείνουμε ότι η οξεία φάση της πανδημίας θα επεκταθεί από τη μια παραλλαγή στην άλλη. Όπως μπορεί να αλλάξει ο ιός, έτσι μπορεί να αλλάξει και η ανταπόκριση του κόσμου σε αυτόν. Το αν ο κόσμος μπορεί τελικά να γυρίσει σελίδα, θα καθοριστεί από το τι θα κάνουμε στη συνέχεια και πώς θα γίνει», αναφέρει.
Συνεχίζοντας, προσέθεσε ότι «η πορεία μας για την έξοδο από την πανδημία απαιτούσε πάντα ένα πράγμα – μια δέσμευση για ίδια κεφάλαια. Την προθυμία να δούμε ότι αυτό που συμβαίνει σε χώρες χαμηλού εισοδήματος επηρεάζει τις χώρες υψηλού εισοδήματος. Δεν υπάρχει εθνική λύση σε αυτό το παγκόσμιο πρόβλημα. Έχουμε δει χώρες να προσπαθούν και να αποτυγχάνουν σε αυτή την επιδίωξη, καθώς εμφανίζονται παραλλαγές και απειλούν την εξέλιξη από την οξεία φάση της πανδημίας. Υπάρχουν τρία πράγματα που μπορούν να γίνουν τους επόμενους μήνες, τα οποία μπορούν να φέρουν το τέλος της οξείας φάσης της πανδημίας και να θέσουν τον κόσμο σε ένα διαφορετικό χρονοδιάγραμμα προετοιμασίας για την επόμενη μέρα», τόνισε ο Μπιλ Γκέιτς, παραθέτοντάς τα ακόλουθα τρία βήματα:
1. Άμεσος εμβολιασμός
Οι κυβερνήσεις και ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να συνεργαστούν για να δημιουργήσουν ένα πιο διαφανές σύστημα για την επιτάχυνση της παγκόσμιας προσφοράς εμβολίων. Ενώ η έλλειψη εφοδιασμού ήταν ένα σημαντικό ζήτημα το πρώτο εξάμηνο του έτους, πρόσφατα 41 εκατομμύρια δόσεις ημερησίως έχουν διανεμηθεί παγκοσμίως. Είναι πρόοδος, αλλά υπάρχει πολύς δρόμος. Η ομάδα WHO/Gavi COVAX AMC, η Αφρικανική CDC με επικεφαλής την Αφρικανική ομάδα εμβολιασμού (AVATT) και άλλα κανάλια μπορούν να μεταφέρουν εμβόλια, αλλά χρειάζονται περισσότερες δόσεις, προβολή και επαρκή χρήματα για την απόκτηση και παράδοση τους. Αυτό μετατρέπεται γρήγορα σε πρόκληση εφοδιαστικής και χρηματοδότησης και ξέρουμε πώς να λύσουμε τέτοιου είδους προβλήματα. Ένας ενοποιημένος παγκόσμιος πίνακας ελέγχου που παρέχει δεδομένα παραγωγής και διαθεσιμότητας εμβολίου σε πραγματικό χρόνο θα επιτρέψει στις χώρες και τα παγκόσμια ιδρύματα να συνεργαστούν για την κάλυψη των κενών πρόσβασης. Ενώ οι δωρεές στον COVAX άργησαν να φτάσουν, η τρέχουσα χρηματοδότηση μπορεί να υποστηρίξει την παράδοση σε περίπου 30% του πληθυσμού σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Είναι μια καλή αρχή και η χρηματοδότηση για κάλυψη 70% στις χώρες με χαμηλότερο εισόδημα πρέπει να διατεθεί έως τα μέσα του 2022 μαζί με αυξημένη ικανότητα παράδοσης σε επίπεδο χώρας.
2. Συγκράτηση της νόσου
Εκτός από το να βγάλουμε τα εμβόλια για να καλύψουμε το παγκόσμιο χάσμα ιδίων κεφαλαίων, πρέπει επίσης να περιορίσουμε τις εστίες την στιγμή που ξεσπούν. Αυτό μπορεί να βοηθήσει να κρατηθούν οι χώρες εκτός του κύκλου των lockdown που έχει αφήσει τα σχολεία και τις επιχειρήσεις σε συνεχή ροή. Για να μειωθεί ο κίνδυνος μεταβολής παραλλαγών από σύνορα σε σύνορα, ο κόσμος πρέπει να επενδύσει σε άμεσα διαθέσιμες γρήγορες δοκιμές, ένα σύστημα κοινής χρήσης γενετικών αλληλουχιών και έναν μηχανισμό για την παροχή εμπειρογνωμοσύνης και βασικών προϊόντων (όπως οξυγόνο, ΜΑΠ και σωτήρια φάρμακα) γρήγορα όπου χρειάζονται. Το είδαμε αυτό να γίνεται επιτυχώς με ασθένειες όπως η πολιομυελίτιδα και η ελονοσία – χρησιμοποιώντας δεδομένα για την ενημέρωση ενεργειών που θέτουν τις επιδημίες υπό έλεγχο. Πρέπει να διαθέτουμε υλικά υποστήριξης και ανταπόκρισης από ειδικούς, όπως οξυγόνο, Προσωπικό Εξοπλισμό Ασφαλείας και σωτήρια φάρμακα έτοιμα να χρησιμοποιηθούν σε περίπτωση σοβαρών εστιών. Ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να διαδραματίσει έναν ρόλο, χρησιμοποιώντας την τεχνογνωσία του στην εφοδιαστική αλυσίδα για να μειώσει τους χρόνους παράδοσης και να καλύψει τα κενά προσφοράς.
3. Συντονισμός της παγκόσμιας αντίδρασης
Η δημιουργία του επιταχυντή πρόσβασης σε εργαλεία COVID-19 (ACT-A) στις αρχές του 2020 ήταν ένα ορόσημο: οι κυβερνήσεις, οι διεθνείς οργανισμοί και ο ιδιωτικός τομέας συγκεντρώθηκαν ως απάντηση στην κρίση. Χρειαζόμαστε τώρα όλες τις κυβερνήσεις να αποκτήσουν ένα παγκόσμιο προβάδισμα για τον COVID-19, αναφέροντας στον αρχηγό του κράτους, και για αυτά να οδηγούνται τακτικά μέχρι το 2022. Με την υποστήριξη της ανεξάρτητης παρακολούθησης, αυτή η παγκόσμια συντονισμένη, χρονικά περιορισμένη ομάδα εργασίας μπορεί να συμπληρώσει το ACT- Α και να μας οδηγήσει στη φιλοδοξία να τερματίσουμε την πανδημία μέσω συλλογικής δράσης και να δώσουμε ένα μοντέλο για τον μακροπρόθεσμο συντονισμό που απαιτείται για την πρόληψη μελλοντικών πανδημιών.
Για τους ανθρώπους που ασχολούνται με την παγκόσμια υγεία, αυτό που συνέβη κατά τη διάρκεια της πανδημίας είναι απογοητευτικό, αλλά δεν αποτελεί έκπληξη. Το σύστημα με το οποίο οι χώρες χαμηλού εισοδήματος βασίζονται στη γενναιοδωρία των δωρητών χωρών υψηλού εισοδήματος κατέρρευσε όταν οι χώρες δωρητές βίωναν τους ίδιους αγώνες. Οι επόμενοι 18 μήνες δεν χρειάζεται να μοιάζουν με τους προηγούμενους 18 μήνες. Αλλά δεν μπορούμε να γυρίσουμε σελίδα σε αυτήν την πανδημία μέχρι να αντιμετωπίσουμε τη θεμελιώδη ανισότητα που μας εμποδίζει.
Είμαι αισιόδοξος για τις δυνατότητες αυτής της στιγμής. Η υγεία δεν είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος-μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες του καθενός μέσω προγραμματισμού, επενδύσεων, συνεργασίας και εφαρμογής των διδαγμάτων. Το κόστος αυτής της πανδημίας ήταν ήδη απαράδεκτα υψηλό. Ο τερματισμός της πανδημίας δεν μπορεί να αποβεί εις βάρος της προόδου σε άλλες παγκόσμιες προτεραιότητες υγείας και ανάπτυξης. Η μείωση της φτώχειας, η προώθηση της ισότητας των φύλων και η ολοκλήρωση της εργασίας για την εξάλειψη της πολιομυελίτιδας είναι όλα δυνατά μέσω της ίδιας συλλογικής δράσης που απαιτείται για τον τερματισμό αυτής της πανδημίας.
Πηγή: in.gr